kayhan.ir
کاهش 24 هزار واحدی شاخص بورس به دلیل تصمیمات داخلی و تحولات اقتصادی خارجی
شاخص کل بورس به دلیل افزایش سود بین بانکی در داخل و انتشار اخبار تاثیر کاهش رشد اقتصادی چین و افزایش نرخ بهره در فدرال رزرو بر اقتصاد جهان، کاهش 24 هزار واحدی را تجربه کرد.
به گزارش خبرگزاری مهر، بازار سهام این روزها بیش از آنکه به ارزندگی سهام و سودآوری فصلی شرکت توجه داشته باشد، به دنبال یافتن فرصتی برای فروش سهمهای حتی بنیادین در ازای بازدهی ناچیز است تا به این ترتیب خود را از افتادن در سیاه چاله ریزش مداوم قیمتها در بورسی که برای نقدینگی نفسنفس میزند، نجات دهد.
ترس از سقوط یکباره قیمتها در بورسهای کالایی و بازارهای جهانی به تبع تصمیم فدرال رزرو برای افزایش نرخ بهره و سود انتظاری معاملات سنگینی تأثیر ریسک آن بر سودآوری شرکتهای صادرات محور در کنار سیاستهای پولی بانک مرکزی در مواجهه با نرخ سود بین بانکی و سپرده بانکی در میانه سال جاری به منظور کشیدن افسار تورم لجام گسیخته برای لااقل یک مدت کوتاه باعث شده تا بازار فرسایشی سهام طعم سهامداری در بورس را برای همه فعالان بازار تلخ کند.
گفتنی است، انتشار اخبار کاهش رشد اقتصادی چین، نگرانی جهانی از رکود اقتصادی را در جهان ایجاد کرده که تاثیر آن اول از بورسها نمایان میشود. با این همه به نظر میرسد با توجه به تورم انتظاری در اقتصاد ایران و تداوم جذابیت بازدهی سهمهای دارایی پایه؛ نقطه بهینه برای جمعآوری سهام ارزان از سوی حقوقیهای بلندمدتنگر میتواند در کف کانال یک میلیون و ۴۰۰ هزار واحدی آغاز شود.
شاخص کل قیمت و بازده نقدی بورس تهران در پایان معاملات دیروز دوشنبه سوم مرداد ماه ۱۴۰۱ با کاهش 24 هزار و 346 واحدی به یک میلیون و ۴۳۹ هزار واحد رسید. شاخص کل هم وزن اما با کاهش هشت و 9 دهم واحدی در عدد ۳۹۱ هزار و ۱۳۱و احد ایستاد.
با اینحال اکرم فیضیاب؛ کارشناس بازار سرمایه به خبرگزاری تسنیم گفت: در بلندمدت سرمایهگذاری در بازار سرمایه بیش از هر بازار دیگری سود و نفع را نصیب سهامداران کرده است.
سعید جعفری؛ دیگر کارشناس بازار سهام در گفتوگو با ایسنا، در تشریح عواملی که در افت بازار سرمایه تاثیر دارند، توضیح داد: مهمترین عامل افت بورس، ریسکهایی است که از طرف فضای سیاسی و اقتصادی به بازار تحمیل میشود.
این کارشناس بازار سرمایه در مورد وضعیت بازار در آینده نیز گفت: باتوجه به اینکه افتی را در بازار تجربه کردیم، با فرض بر اینکه قیمتهای جهانی از این محدوده پایینتر نرود، در کوتاه مدت شاهد افت سنگین در بازار نخواهیم بود. از طرف دیگر با توجه به وضعیت نقدینگی، تورم خود را در بازار سهام و رشد قیمتها نشان میدهد.
نسبت ریسک به ریوارد (risk/reward)
نسبت ریسک به ریوارد (risk/reward) در معامله برای تعیین حد ضرر و سود معاملات استفاده میشود. در این حالت، معامله گران میتوانند در هنگام تصمیمگیری برای خرید یک ارز رمزنگاری از آن کمک بگیرند. نسبت ریسک به ریوارد یعنی این که سرمایهگذار برای رسیدن به سود مورد نظر خود حاضر است چقدر ریسک کند.
معاملهگران و سرمایهگذاران ماهر حدهای ضرر و زیان خود را با دقت زیاد انتخاب میکنند. آنها به دنبال بیشترین سود و کمترین ضرر هستند. مسئلهای که به آن نسبت ریسک (Risk) به ریوارد (Reward) میگویند فرمول سادهای دارد:
ریسک با استفاده از یک حد ضرر (stop loss) که در این حالت مقدار ریسک معامله، قیمت بین نقطه ورود معامله و دستور حد ضرر آن است.
حدسود (profit target) برای تعیین نقطه خروج به کار گرفته میشود. در صورتی که معامله در جهت مطلوب حرکت کند، سود بالقوه برای معامله فاصله بین قیمت ورود و حد سود است.اگر میزان ریسک را تقسیم بر ریوارد کنیم و ضربدر ۱۰۰ کنیم نسبت R/R به دست میآید که هر وقت کمتر از ۵۰% بود سهم برای خرید مناسب است.
نسبت Risk به Reward به بیان ساده تر یعنی اینکه شما ببینید سودی که انتظار دارید در معامله به دست آورید نسبت به ضرری که ممکن است بکنید، ببینید میارزد یا خیر؟
اگر سود انتظاری شما (که بر اساس یک تحلیل منطقی جامع باشد) حداقل دو برابر زیان احتمالی ( حد ضرر به دست آمده به روش تکنیکالی) باشد، آن وقت خرید یک سهم مانعی ندارد در غیر این صورت خرید معمولا اشتباه است.خرید سهام بدون در نظر گرفتن نسبت ریسک به ریوارد (که با کمی تجربه و شناخت نقاط حمایتی و مقاومتی به صورت ذهنی مشخص است) شاید یکی دوبار موفقیت آمیز باشد ولی هیچ گاه موفقیت پیوسته و مداومی برای شما نخواهد داشت و به مرور زمان خواهید دید که سرمایه شما از سرمایه اولیه کمتر شده است.
استراتژیهای سرمایهگذاری چیست؟
هر شخصی که در بازار بورس و سرمایه در حال فعالیت است، میداند که خرید و فروش داراییهای مالی مانند سهام بدون داشتن اطلاعات کافی غیرممکن است. شاید بتوان در دوره زمانی کوتاه مدت داراییهای مالی مختلف را خرید یا فروش کرد، اما پس از گذشت زمان نیاز است تا بدانیم چه کار باید کرد. این موضوع در بازار پر نوسان و ریسک سهام، اهمیت بالاتری خواهد داشت. چه سهمی بخریم و بفروشیم؛ چه زمانی وارد یک سهم شویم یا از آن خارج شویم؛ سهام را با چه قیمتی بخریم و بفروشیم و دیگر سوالاتی که برای یک فعال بازار بورس به وجود خواهد آمد. بنابراین داشتن اطلاعات کافی و دادههای مورد نیاز یکی از الزاماتی بازار بورس است. برای پاسخ به چنین سوالاتی استفاده از استراتژیهای معاملاتی مختلف کاربرد دارد. در این مقاله به استراتژیهای سرمایهگذاری مختلف میپردازیم.
استراتژیهای سرمایهگذاری
استراتژیهای معاملاتی فراوانی در بازار سرمایه تاکنون معرفی شده و استفاده میشوند. در این نوشته به برخی از کاربردیترین استراتژیهای معاملاتی میپردازیم.
استراتژی معاملاتی روزانه
استراتژی معاملاتی روزانه همان طور که از نام آن مشخص است، در بازه زمانی یک روزه صورت میپذیرد. در این روش معامله در یک روز باز میشود و سود انتظاری معاملات در همان روز نیز بسته خواهد شد. معاملهگران روزانه سهمی را در یک روز خریداری کرده و در همان روز به فروش میرسانند. این سبک معامله بیشتر در بازارهای بورس جهانی یا بازارهای 24 ساعته کاربرد دارد. اما در برخی شرایط نیز در بازار بورس ایران نیز قابل استفاده است. ریسک این نوع استراتژی معمولا بالا است. افرادی از این روش استفاده میکنند که هر روز امکان رصد بازار را ندارند و میخواهند در زمان کم به نتیجه برسند. این افراد باید توجه کنند که در برخی از روزها و براساس شرایط از این نوع روش استفاده نکنند و معاملات خود را با وسواس بالایی بررسی نمایند.
استراتژی معاملاتی نوسانی
استراتژی معاملاتی نوسانی بدین صورت است که معاملهگران با استفاده از ابزارهای تحلیل تکنیکال نقاط ورود و خروج به سهمی را شناسایی کرده و براساس آن خرید و فروش میکنند. این افراد نیز ممکن است هر روز بازار را رصد نکنند و در روزهایی که حضور دارند بر روی چند سهم سرمایهگذاری کرده و با رسیدن به نقطه مورد نظر و کسب سود، از سهم خارج شوند. البته ممکن است پیشبینی آن ها درست از آب در نیاید و با ضرر از سهم خارج شوند. اما تصمیمگیری برای خارج شدن از سهم نیز به سرعت صورت میپذیرد. بنابراین این روش نیز در بازه زمانی کوتاه مدت اجرا میشود. معاملهگران نوسانی باید در هنگام معاملات خود پیوسته اخبار را دنبال کرده و بازار را مشاهده کنند تا در صورت ایجاد واکنشهای غیرمنتظره به سرعت وارد عمل شوند.
استراتژی معاملاتی سرمایهداری
استراتژی معاملاتی سرمایهداری برخلاف روشهای قبل در بازه زمانی بلند مدت اجرا میشود. به این استراتژی خرید و نگهداری نیز میگویند. همچنین این روش مورد توجه معاملهگرانی است که صبر بالایی دارند و برای انتخاب و تصمیمگیری از تحلیلهای بنیادی و اقتصادی استفاده میکنند. ریسک این روش نسبت به روشهای قبل کمتر است و افراد با ریسکپذیری پایین طرفدار آن هستند. معاملهگران سرمایهداری، سهام مورد نظر خود را پس از تحلیلهای بنیادی انتخاب کرده و در آنها سرمایهگذاری می کنند و چندین ماه یا چندین سال آنها را نگاه میدارند. معاملهگران این روش باید بسیار به تورم توجه کنند تا فرصتهای سرمایهگذاری خود را فدای این استراتژی نکنند. آنها باید پیوسته بازار را رصد کرده و تحلیلهایشان را بروزرسانی کنند و تغییرات رخ داده را در پرتفوی خود اعمال کنند.
چگونگی انتخاب استراتژی سرمایهگذاری
برای این که بدانیم چه نوع استراتژی مناسب سرمایهگذاری ما است، باید موارد و نکات بسیاری را در نظر بگیریم. فاکتورهای مهمی که قبل از انتخاب استراتژی لازم است تا مورد توجه قرار بدهیم، عبارت است از اهداف سرمایهگذاری، سن، میزان ریسکپذیری، بازده انتظاری، میزان نقدینگی و موقعیت فعلی مالی. در ادامه به توضیح بیشتر این موارد میپردازیم.
اهداف سرمایهگذاری: قبل از اقدام به سرمایهگذاری در هر بازاری باید هدف آن مشخص شود. برای سرمایهگذاری در بازار بورس و انتخاب استراتژی معاملاتی درست، باید بدانیم که چرا این کار را میکنیم. آیا میخواهیم سرمایه فعلی خود را حفظ کنیم یا قصد افزایش آن را داریم. آیا میخواهیم درآمد مازاد داشته باشیم یا پساندازی برای آینده برایمان بماند. برای مثال اگر کسی بخواهد که تنها سرمایه خود را حفظ و نگهداری کند، باید استراتژیهای معاملاتی با ریسک پایین را انتخاب کند تا پول خود را در معرض خطر قرار ندهد. اگر کسی به دنبال درآمد بالا و سود است، استراتژیهای معاملاتی با ریسک بالاتری را انتخاب میکند. بنابراین تعیین اهداف، اولین قدم انتخاب استراتژی سرمایهگذاری است.
سن: در نظر گرفتن سن نیز یکی دیگر از مواردی است که باید به آن توجه کرد. به طور معمول افراد با سن پایینتر و جوانتر ریسکپذیری بالایی دارند و استراتژیهای معاملاتی با ریسک بالا و کوتاهمدت را انتخاب میکنند. در مقابل افراد با سن بالا ریسکگریزتر بوده و بازههای زمانی طولانیمدت را در نظر میگیرند.
میزان ریسکپذیری: میزان ریسکپذیری فاکتور دیگری است که هر شخصی با توجه به شناخت خود میتواند آن را تعیین کند. افراد برای تعیین میزان ریسکپذیری خود باید با مشاوران مالی مختلف مشورت کنند تا سطح آن را شناسایی کنند. برخی آزمونهای ریسک نیز میتوانند به معاملهگران در این زمینه کمک کنند. معاملهگران با تعیین میزان ریسکپذیری، استراتژی سرمایهگذاری خود را انتخاب میکنند.
بازده انتظاری: سود انتظاری معاملات بازده انتظاری افراد با هم متفاوت است. برخی از افراد به میزان معقولی از بازده قانع هستند و برخی دیگر به دنبال بازدههای هنگفت هستند. هر میزانی از بازده انتظاری باید قبل از شروع معامله سود انتظاری معاملات مشخص شوند. معاملهگران باید بدانند که با چه میزان سود از معامله راضی هستند که از آن خارج شوند. هرچه استراتژی معاملاتی فردی ریسک بالایی داشته باشد احتمال دریافت سود بالاتر نیز وجود دارد.
میزان نقدینگی: هر معاملهگری باید بداند که با چه میزان نقدینگی می خواهد وارد بازار شود. نکته مهمی که در این زمینه وجود دارد این است که افراد باید سرمایه مازاد خود را وارد بازار بورس کنند که در صورت از دست رفتن و ضرر کردن آسیب جدی نبینند. بدین ترتیب براساس میزان سرمایه میتوان نوع استراتژی را مشخص کرد.
موقعیت فعلی مالی: موقعیت فعلی که داریم تعیینکننده نوع سرمایهگذاری ما است. وامها، پساندازها، درآمدها، بدهیها، مخارج و سایر موارد مشخص کننده وضعیت فعلی مالی است. بنابراین هر فرد باید با در نظر گرفتن این موارد، بهترین و مؤثرترین استراتژی معاملاتی را برگزیده که به موقعیت او آسیب نخورد سود انتظاری معاملات و بتواند از پس تعهدات خود برآید.
کلام آخر
با توجه به مواردی که ذکر شد میتوان گفت که استراتژی معاملاتی کاملا شخصی است و هر فرد باید براساس فاکتورهای تاثیرگذار بر سرمایهگذاری خود، استراتژی بهینه خود را انتخاب کند. بنابراین استراتژی معاملاتی یک فرد برای فرد دیگر قابل استفاده نیست؛ هرچند برای او بسیار مناسب باشد. معاملهگران باید همه فاکتورها را در نظر گرفته و بهترین استراتژی مخصوص به خود را انتخاب کنند. برخی از اوقات با گذشت زمان و تغییر در ترجیحات افراد ممکن است استراتژی به کار گرفته دیگر مناسب نباشد و فرد با بازنگری شرایط استراتژی معاملاتی خود را تغییر دهد. کسب آموزش، مطالعه موضوعات مرتبط، پیگیر اخبار و اطلاعات و رصد همواره بازار به معاملهگران کمک میکند تا بهترین استراتژی معاملاتی را برای خود برگزینند.
ایمنی در برابر ریسک
سابقه استفاده از ابزار مشتقه(آتی) به سده ۱۷ میلادی در دنیا برمیگردد. اولین معاملات انجامشده در قرن ۱۷ در مورد معاملات ابزار مشتقه(آتی) به کشور ژاپن بازمیگردد. اما در سالهای ۱۸۴۵ تا ۱۸۵۸ با راهاندازی بورس کالای شیکاگو نحوه استفاده از معاملات آتی در قالب قوانین سیاستهای تنظیمی و نظارتی شکل خاصی پیدا کرد.
فرزان سهرابی / کارشناس ارشد اقتصاد و تحلیلگر بازار فیوچرز
سابقه استفاده از ابزار مشتقه (آتی) به سده 17 میلادی در دنیا برمیگردد. اولین معاملات انجامشده در قرن 17 در مورد معاملات ابزار مشتقه (آتی) به کشور ژاپن بازمیگردد. اما در سالهای 1845 تا 1858 با راهاندازی بورس کالای شیکاگو نحوه استفاده از معاملات آتی در قالب قوانین سیاستهای تنظیمی و نظارتی شکل خاصی پیدا کرد. به بیانی سادهتر بورسهای کالایی مراکزی هستند که استفاده از ابزارهای مشتقه (آتی و اختیار معامله) در آنها رواج داشته و سازماندهی میشود و باعث میشود تا تولیدکنندگان و مصرفکنندگان علاوه بر ایمن شدن در برابر ریسک نوسان قیمت، هزینه معامله کمتری بپردازند، در واقع استفاده از این ابزارها در بورس و فرآیند دادوستد کالاها و سهام تاثیر مثبتی بر مناسبات تولید و توزیع کالاها دارند و همچنان نقش بسیار موثری بر توسعه اقتصادی و رفاه مردم آن کشور ایفا میکنند.
به عبارت دیگر معاملات ابزار مشتقه نهتنها ابزاری برای مدیریت ریسک است بلکه در بسیاری از موارد میتواند به بهترین وجه ممکن مشکلات بازار داد و ستد را مرتفع کند. هماکنون معاملات ابزارهای مشتقه جزو اولویتهای کاری پیشرفتهترین بورسهای دنیاست، اینگونه معاملات نقش سازماندهی در کشف قیمت و مدیریت ریسک نوسان قیمت را بر عهده دارند.
مزیتهای استفاده از ابزار مشتقه در بورس
1- پیشبینی قیمتها
2- سهولت دسترسی برای عموم
3- هزینههای کمتر (کارمزد)
4- سادگی عملکرد نسبی آنها نسبت به سایر روشها
5- قابلیت جایگزینی با روش مبادلات سود انتظاری معاملات تضمینی (خریدهای تضمینی و حمایتی دولت)
6- رشد پایدار
7- شفافیت در رقابت
8- ریسکگریزی
امروزه بورسها با استفاده از ابزار مشتقه به دنبال کاهش ریسک و انتقال ریسک بر مبنای افزایش درآمد از گروه ریسکگریزان (تولیدکنندگان و مصرفکنندگان) به گروه ریسکپذیران (سفتهبازان) هستند. در واقع چنین میتوان برداشت کرد که بورسها با ترویج ابزار مشتقه در تلاشند با انتقال ریسک از بازارهای خارج از بورس (بازارهای غیررسمی) به بورسهای کالایی بهادار جریان نقدینگی را در فضای نظاممند با استفاده از ابزارهای مشتقه کنترل کرده تا سوداگران و سفتهبازان از سفتهبازی بر کالاهایی که نقش بسزایی در سبد خانوار و تاثیرگذار بر تورم دارند جلوگیری کنند. لذا تولیدکنندگان و مصرفکنندگان بر مبنای کشف قیمت این دسته از سرمایهگذاران در فضایی بدون ریسک و تنش اقدام به تامین مالی و کالایی میکنند، امروزه در بورسهای معتبر 98 درصد از معاملات صرفاً با استفاده از ابزار مشتقه صورت میگیرد.
مدتهاست که مبادلات تضمینی بهعنوان راهبردی برای تجار جهت کاهش و پرهیز یا حذف ریسک قسمت شناسایی شده است. در این عملیات انتقال ریسک به افراد دیگری که تمایل دارند انجام میشود. از این جهت فعالیت مزبور مشابه بیمه است. قبل از بیان مدلهای تئوریک بعضی از نظرات اقتصاددانان برجسته و پیشرو درباره بازار آتی و انتقال ریسک را مرور میکنیم. از نظر مارشال مبادلهگر تضمینی یک سوداگر نیست بلکه یک بیمهگذار است. فردی که محصولات خود را پیشفروش میکند ریسک معمول بازار را بر دوش دیگران گذاشته و از منافع احتمالی آن چشمپوشی میکند. به عقیده وی اساس عملیات تضمینی کاهش خطرات برای شخص است و این عملیات افراد را قادر میسازد در مقابل ریسک نوسان قیمت بیمه شوند. سود احتمالی ناشی از عدم ورود به بازار آتی برای تجار مانند حق بیمه پرداختی برای جلوگیری از ریسک است. اقتصاددانان معروف جهان مبادلات تضمینی را با عبارت پرهیز از ریسک و بیمه توصیف میکنند. یک تاجر معمولی زمانی در یک قرارداد آتی شرکت میکند که بهوسیله آن بتواند مبادله تضمینی انجام دهد و وضعیت ریسک خود را کاهش دهد. همچنین وی اشاره کرد برای این منظور ممکن است حق بیمه گرانتر از مبادلات تضمینی برای تجار شود. کاملترین و دقیقترین بحث مبادلات آتی مربوط به قیمتگذاری است. اینگونه مبادلات را به نحوی میتوان تعریف کرد که بهطور کلی فعالان در تجارت آتی یا پذیرنده ریسک مانند سوداگران یا انتقالدهندگان ریسک مانند مبادلهگران تضمینی هستند. اما مطالعات مفصل و دقیق سهم زیادی در ادبیات موضوع داشتند، بعضی به طور موثری ریسک را با جانشینسازی قرارداد آتی و نقدی کاهش میدهند. همچنین میتوان نشان داد چگونه تجار با پیشبینی مبنا میتوانند ضمن کاهش ریسک منافعی را نیز به دست آورند. حال با بیان جزئیات تئوری توضیحدهنده رابطه بیم ریسکگریزی و قیمتهای آتی بررسی میشود. این نظریات چگونگی اثرات پرهیز از ریسک بر قیمتهای آتی را نشان میدهد. ملاحظه میشود که چگونه ریسکگریزی موجب انحراف قیمت آتی از قیمت نقدی مورد انتظار خواهد شد. بر طبق نظریه دیرکردی عادی تحویل این انحراف از طریق سیستماتیک انجام میشود. بر اساس نظریه دوم مدل قیمتگذاری داراییهای سرمایهای قیمت بازار به میزان ریسک نسبت داده میشود. بعضی از محققان از روش کامپ برای کشف تفاوت بین قیمت آتی و قیمت نقدی مورد استفاده در آینده استفاده میکنند.
فرض کنید سوداگران انتظارات همگنی داشته باشند به نحوی که به صورت یکسان قیمت نقدی آتی را پیشبینی کنند. این افراد قیمت ثبتشده آتی را در بازار بورس با قیمت نقدی مورد انتظارشان در آینده مقایسه میکنند. اگر قیمتهای آتی با قیمت انتظاری در سررسید برابر باشد هیچ دلیلی برای سود انتظاری معاملات ورود آنها به بازار آتی وجود ندارد. ورود سوداگران به بازار در چنین شرایطی موجب تحمل ریسک بدون سود انتظاری خواهد بود. منطقی است که تجار از ورود به فعالیت ریسکی بدون پاداش خودداری کنند. از سوی دیگر تولیدکنندگان برای کاهش ریسک ناچار به انجام عملیات پیشفروش و پیشخرید هستند.
اگر این افراد به طور خالص فروشنده قرارداد آتی باشند لازم است سوداگران بهطور خالص این قرارداد باشند و بالعکس. برای مثال سوداگری را در نظر بگیرید که موقعیت خرید آتی را بررسی میکند. این فرد زمانی خریدار قرارداد آتی خواهد شد که پیشبینی وی از قیمت نقدی در آینده بیشتر از قیمت آتی در بازار بورس باشد. در طرف مقابل تولیدکننده برای جلوگیری از ریسک قیمت خواهان پیشفروش محصولاتش است. او ناچار است در قیمت آتی محصول را به فروش برساند. با انجام این قرارداد که نوعی مبادله تضمینی به شمار میرود ریسک ناخواسته را به سوداگر منتقل و همراه با آن سود انتظاری را نصیب وی میکند. سود مزبور شامل تفاوت بین قیمت آتی و مورد انتظار است. حتی اگر در این حالت نیز سوداگر هیچ وجه مطمئنی دریافت نکرده است. وی باید آنقدر صبر کند تا قیمت نقدی در آینده مطابق نظراتش اتفاق بیفتد تا به منافع خود دست یابد. در مطالب فوق برای سهولت در نتیجهگیری یک مبادلهگر تضمینی و یک سوداگر در نظر گرفته شد. اما در حالت واقعی افراد زیادی با نیازهای متنوع درجات مختلفی از ریسکگریزی و انتظارات ناهمگن (متفاوت) درباره قیمت نقدی در آینده وجود دارند. نمودار زیر وضعیتی را که ممکن است در یک بازار آتی کالا حاکم شود ترسیم میکند. این نمودار موقعیت مربوط به دو گروه مبادلهگران تضمینی و سوداگران را نشان میدهد. همچنان که قیمت آتی تغییر میکند تعداد قراردادهایی که دو گروه مایل به عقد آن هستند نیز تغییر میکند.
فرض کنید مبادلهگران تضمینی به طور خالص فروشنده قرارداد آتی باشند، در هیچ قیمت آتی آنان مایل به خرید قرارداد آتی در بازار نیستند. فرض اینکه مبادلهگران تضمینی همواره بهطور خالص فروشنده قراردادهای آتی هستند اهمیت چندانی بر نتایج ندارد فقط لازم است در نظر گرفته شود وجود ریسک موجب موقعیت فروش میشود. البته بعضی از این افراد اگر قیمت آتی به اندازه کافی پایین باشد وضعیت فروش را ترک و تمایل به خرید قرارداد آتی پیدا میکنند. در این حالت آنان مشابه سوداگران عمل میکنند. سطوح مختلف قیمت آتی نشان میدهد شیب نزولی خط مزبور بیانگر آن است که در قیمتهای بالاتر این افراد تمایل به فروش بیشتر و در قیمتهای آتی پایینتر میل کمتری به فروش قرارداد آتی دارند. توضیحات فوق نشان میدهد چگونه قیمتهای آتی میتواند از قیمت مورد انتظار نقدی در آینده منحرف شود حتی اگر هزینه مبادلات در بورس صفر باشد. به نحو مشابه اگر تولیدکنندگان بخواهند بهطور خالص پیشخری انجام دهند لازم است بهطور خالص سوداگران پیشفروش کنند. گروه اخیر زمانی پیشفروش میکنند که قیمت مورد انتظار در آینده کمتر از قیمت آتی باشد تا برای کسب منافع ناشی از تحمل ریسک امیدوار باشد. به این ترتیب رابطه میان قیمت آتی و نقدی مورد انتظار بستگی به وضعیت مبادلهگران تضمینی دارد که آیا قصد پیشفروش یا پیشخرید قراردادهای آتی را دارند. میزان اختلاف این دو تابعی از میزان ریسکگریزی دو گروه است.
Take Profit
این سفارش در حال انتظاری است که اجازه می دهد وقتی نرخ به سطح تعیین شده توسط معاملهگر برسد معامله را بست و سود را ثابت کرد. این نوع سفارش به معاملهگر کمک میکند تا میزان ریسک را کمتر کرد. اگر معامله گر این سفارش را برای معامله خود تنظیم کند. با رسیدن نرخ به سطح تعیین شده معامله به صورت خودکار بسته خواهد شد. در معامله باز در هر زمانی میتوان سفارش در حال انتظار را تنظیم کرد.
دیگر واژههای این موضوع
مقالات تحلیل با این موضوع
14 September, 13:37
14 September, 10:21
14 September, 09:30
13 September, 14:11
معاملات آنلاین
- معامله با سیگنال
- پلتفرمها و آپلیکیشنها
- سرمایه گذاری
- واریز و برداشت وجوه
تجزیه و تحلیل بازار
- اخبار FXStreet
- سیگنالهای تجاری Autochartist
موارد دیگر
- اطلاعات تماس
- قراردادها و قوانین
- سوالات متداول
- تالار گفتگو
© 1998-2022 Alpari Limited
برند آلپاری:
Alpari Limited, Suite 305, Griffith Corporate Centre, Kingstown, Saint Vincent and the Grenadines, is incorporated under registered number 20389 IBC 2012 by the Registrar of International Business Companies, registered by the Financial Services Authority of Saint Vincent and the Grenadines.
آلپاری عضوی از کمیسیون مالی می باشد , که یک سازمان بین المللی مرتبط با حل و فصل شکایات در صنعت سرویس های مالی در بازار فارکس است.
ریسک پذیری: قبل از شروع کار باید با شرایط و ریسکهای بازار آشنایی کامل داشته و به سطح تجربیات و مهارت خود اطمینان داشته باشید
دیدگاه شما