منظور از سهام دلاری چیست؟


افزایش سهم ایران از تحولات نظم نوین جهانی با عضویت در پیمان شانگهای

پیمان شانگهای فرصت مناسبی را در اختیار دولت قرار داده است تا روابط خود را با شرق گسترش داده و از فرصت همکاری با همسایه‌ها و کشورهای شرقی بهتر استفاده کند و همچنین با گسترش روابط و توافقات اقتصادی با کشورهای عضو پیمان شانگهای دلار را از مبادلات خود حذف کرده و اثرگذاری تحریم‌ها را بیش‌تر کاهش دهد.

به گزارش خبرنگار ایبِنا ، بی شک یکی از مهم‌ترین اقدامات دولت سیزدهم در حوزه دیپلماسی تحقق عضویت دائمی ایران در پیمان شانگهای است. اقدامی که فرصت مناسبی را در اختیار دولت قرار داده است تا روابط خود را با شرق گسترش داده و در مبادلات بیش از ۹ میلیارد دلاری خود با کشورهای عضو این پیمان، سهم خود را افزایش دهد.

شوکت میرضیایف، رئیس‌جمهور ازبکستان به عنوان میزبان اجلاس سازمان همکاری شانگهای که در سمرقند ازبکستان در روز چهارشنبه ۲۳ شهریور برگزار شد، عضویت کامل ایران در این پیمان را اعلام کرد. با توجه به اینکه یکی از محور‌های مطرح شده در این اجلاس ایجاد پول واحد شانگهای و همکاری اعضای شانگهای در خنثی سازی تحریم‌ها است، این اقدام از اهمیت بالایی برخوردار است.

انتقال قدرت از غرب به شرق در ادبیات آینده پژوهی

انتقال قدرت از شرق به غرب مسئله‌‌ای است که از سال‌های گذشته تا به امروز منظور از سهام دلاری چیست؟ توسط آینده‌پژوهان و دانشمندان علوم اجتماعی مطرح شده است و هر روز شاهد نشانه‌های آن در تحولات سیاسی و منطقه‌ای هستیم. از جمله آن‌ها گسترش و توسعه سازمان‌های همکاری بین کشور‌ها در شرق و کاهش نفوذ و قدرت آمریکا در کشور‌های شرقی است. بنابراین با ورود بازیگران جدید به عرصه اقتصاد جهانی، تضعیف موقعیت اقتصاد رهبری کننده و جابجایی در قدرت سیاسی-امنیتی تغییراتی اساسی در نظام حکمرانی اقتصادی جهانی به وجود می‌آید.

بری بوزان نظریه‌پرداز مطرح مطالعات استراتژیک امنیتی سه سناریو را در افول حکمرانی آمریکا در نظر می‌گیرد. سناریوی اول اینکه قدرت‌های بزرگ به وجود خواهد آمد و نظام تک قطبی ابرقدرتی رو به تضعیف می‌رود و قدرت‌های بزرگ شکل خواهد گرفت. در سناریوی دوم چند ابر قدرت شکل خواهد گرفت و قدرت‌های بزرگی در کنار این ابر قدرت‌ها وجود خواهد داشت و در سناریوی سوم جهان هیچ ابرقدرتی نخواهد داشت و در عوض دارای چندین قدرت بزرگ منطقه‌ای است. بنظر بوزان تا سال ۲۰۵۰ احتمالا سناریوی سوم محقق خواهد شد و با شکل گیری قدرت‌های منطقه ای همچون هند، ایران، ترکیه، برزیل، آرژانتین و آفریقای جنوبی نظم کلی جهانی برآیند تلاقی منافع قدرت‌های مرکزی و قدرت‌های کوچکتر و قطبی منطقه‌ای خواهد بود.

به گفته داریوش صفرزاده کارشناس بین الملل، جغرافیای سیاسی دنیا شاهد تخلیه آرام پتانسیل قدرت از منطقه آتلانتیک یعنی آمریکا و اروپای غربی، به سمت منطقه آسیا، خواهد بود. چین، روسیه، هند و ایران مرکزیت اصلی این روند پیشرو در این منطقه را عهده دار خواهند بود. ۴۰ میلیون کیلومتر مربع مساحت اعضای شانگهای است، ۶ هزار میلیارد دلار برابر آمار ۲۰۲۰ حجم تجارت خارجی اعضای شانگهای است.

سهم ۲۵درصدی اعضای شانگهای از GDP

حضور ایران در سازمان همکاری شانگهای می تواند متنوع ترین آثار مثبت را داشته باشد. ایران به عنوان یک کشور با سیستم حمل و نقل توسعه یافته به عنوان منبع انرژی برای اعضای سازمان همکاری شانگهای از نظر اقتصادی سودمند است.

کشورهای عضو این پیمان حدود ۲۵ درصد از تولید ناخالص داخلی جهان (GDP) را تشکیل می‌دهند که بالغ بر ۲۰ تریلیون دلار آمریکا است و بیش از ۱۳ برابر از زمان تشکیل آن افزایش یافته است.

در سال ۲۰۲۱ ارزش تجارت ایران با کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای به بیش از ۳۷ میلیارد دلار رسید که حدود ۳۰ درصد از کل تجارت خارجی ایران را تشکیل می‌دهد.

این تغییر جایگاه می تواند نقطه آغاز استراتژی عملگرایانه نگاه به شرق در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران باشد. از طرفی کشورهای عضو و ناظر سازمان همکاری شانگهای مجموعا بیشترین تولیدکننده و مصرف‌کننده انرژی در جهان هستند که با مساحتی در حدود یک چهارم سطح خشکی‌های زمین و حدود نیمی از جمعیت جهان، عملا موجب بر هم خوردن جهان تک قطبی مطلوب آمریکا و ایجاد توازن قدرت در جهان چند قطبی شده‌اند؛ مواردی که به وزن سیاسی تهران در جهان خواهد افزود.

منطقه شانگهای بازار مصرف خیلی بزرگی به ویژه برای تولیدات ایرانی‌ها دارد ، در کنار آن بحث کریدور‌های حمل و نقلی است، موقعیت راهبردی کشور ما ایجاب می‌کند که توجه ویژه‌ای را باید به ایران داشته باشند.

تجارت بدون دلار و یورو

یکی از حربه‌های آمریکا برای اعمال تحریم علیه کشورها به موضوع مبادلات آن‌ها از طریق دلار ارتباط پیدا می‌کند. حذف دلار و یورو در مبادلات از مهمترین اقدامات در برابر فشار تحریم‌ها به شمار می‌رود و به عبارتی باعث خنثی سازی تحریم‌ها می‌شود که تجارت بر پایه پول‌های ملی، تجارت منهای دلار و یورو نیز یکی از اساسنامه‌های اصلی سازمان شانگهای است.

حجم تجارت ایران و کشورهای عضو شانگهای در یکسال گذشته بیش از ۳۰ درصد افزایش پیدا کرده و پیشنهاد واحد پولی مشترک میان اعضا در حال بررسی است که با نهایی شدن آن، اثرگذاری سوئیفت و تحریم‌های بانکی کمتر خواهد شد و همچنین نقش مستقیم دلار در مبادلات ایران با کشور‌های عضو پیمان شانگهای از بین خواهد رفت.

در این میان کشورهای عضو پیمان شانگهای نیز اقداماتی را انجام داده اند که در آخرین آن‌‌ها در دیدار دوجانبه میان ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه با رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه، توافق شد که هزینه ۲۵ درصد از گاز صادراتی روسیه به ترکیه با روبل (واحد پول ملی روسیه) پرداخت شود.

حذف دلار با پول واحد اعضای پیمان شانگهای

به گفته مهدی صفری، معاون دیپلماسی اقتصادی وزیر امور خارجه، ایران یک ماه و نیم پیش به عنوان عضو ناظر در نامه‌ای به سازمان همکاری شانگهای پیشنهاد داده است تا پول واحدی را میان اعضا تعریف کند.

وی افزود: اگر این ایده عملیاتی شود می‌تواند مسائل تجاری میان کشورهای عضو پیمان شانگهای و کشورهای قدرتمندی همچون چین، هند، پاکستان و روسیه را حل کند.

به گزارش رسانه چینی سی جی تی ان چین، برای ایران و روسیه این پول واحد مزایایی دارد، دو کشور می توانند تحریم های غیرقانونی غرب را به منظور تجارت آزادانه تر با کشورهای شریک سازمان همکاری شانگهای حنثی کنند.

این رسانه در این گزارش افزوده است: زمان آن فرا رسیده است که یک واحد پولی مشترک برای منطقه در برابر استیلای دلار و اقدامات غیرقانونی آمریکا و غرب در زمینه تسلیح سیستم های مالی جهانی متناسب با منافع ژئوپولیتیک و ژئواکونومیک شان ایجاد شود.

جهان دیگر نمی تواند گروگان یک سیستم مالی تبعیض آمیز باشد که به تداوم نظم اقتصادی تحت رهبری دلار آمریکا کمک می کند.

بزرگترین تولیدکنندگان و مصرف کنندگان انرژی جهان در یک قاب

بزرگ‌ترین تولید کنندگان انرژی جهان، از جمله ایران و روسیه عضو اتحادیه شانگهای هستند و بزرگ‌ترین مصرف کنندگان انرژی جهان مانند چین و هند نیز عضو اتحادیه هستند. باید ساز و کاری برای همکاری‌های پایدار در حوزه امنیت انرژی تعریف شود. همچنین در سایر حوزه‌های انرژی که امکان مبادلات پایدار انرژی وجود دارد باید این مبادلات و مسئله تامین انرژی امن و پایدار تقویت شود.

ایران دارای جایگاه پنجم نفت و دوم گاز جهان است. این کشور توسعه یافته ترین شبکه راه آهن و بزرگراه را در منطقه دارد که با اکثر کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در ارتباط است. از نظر استراتژیک نیز ایران موقعیت جغرافیایی مهمی داشته و از طریق خلیج فارس به بازارهای جهانی و منطقه میادین نفت و گاز و از طریق خزر به کشورهای آسیای مرکزی و به ماوراء قفقاز دسترسی دارد.

فرصت صادرات به بازار کشور‌های پیمان شانگهای

به گفته پیمان پاک در ۵ ماه نخست امسال، رشد قابل توجهی در خصوص صادرات کالا با کشور‌های عضو شانگهای داشتیم. اگر آمار ۹ میلیارد دلار صادرات به اعضای شانگهای را فقط در ۵ ماه اول ۱۴۰۱ با سال ۹۸ مقایسه کنیم، در حال حاضر دو برابر افزایش داشتیم. این نشان می‌دهد که دیپلماسی، پیگیری، عزم و اراده برای توسعه و تعاملات تجاری با کشور‌های مستقل و استفاده از ظرفیت‌های خوبی که سازمان‌های منطقه‌ای در اختیارمان می‌گذارد، آثار خوبی برای کشور دارد.

این مسئله می‌تواند فرصت خوبی برای کشورمان فراهم کند. تجارت غیر نفتی ایران با چین امسال ۵ میلیارد دلار صادرات و ۵ میلیارد دلار نیز واردات به ایران بود و همچنین تجارت کشورمان با هند نیز حدود ۲ میلیارد دلار و با روسیه به بیش از ۱ میلیارد دلار رسیده است که در مجموع عدد خوبی است و در ادامه می‌تواند گسترش یابد.

ایران منطقه ترانزیتی اعضای پیمان شانگهای

یکی از بهره‌های پیمان شانگهای ترانزیت است. با وارد شدن ایران به پیمان شانگهای یک پتانسیل قوی ایجاد می‌شود. به طور مثال چین می‌تواند کالاهایش از طریق چابهار به منطقه و اروپا ارسال کند و هند نیز با کمک ما می‌تواند دسترسی آسان تری به بازار منطقه داشته باشد. همچنین در مسأله انرژی فقط فروش نیست بلکه ورود خدمات فنی مهندسی کشورمان است که می‌تواند فرصت دائمی و دراز مدت برای ما باشد که باعث افزایش صادرات شود.

در ملاقات شانگهای، رئیس جمهور ازبکستان در جلسه پیشنهادی داد که امسال مؤسسات مناطق آزاد اعضاء و کشور‌های ناظر جلسه تشکیل شود که این موضوع هم امتیازاتی برای کشورمان دارد.

در همین باره پیمان پاک رئیس سازمان توسعه تجارت تاکید کرد: ما کریدور شمال-جنوب را داریم و در چند ماه اخیر بر آن تمرکز کردیم و ظرفیت‌های ترانزیتی را توسعه دادیم، اما حجم کار وسیع است و نیازمند مشارکت اعضای شانگهای است همچنین در حوزه شرق-غرب صحبت‌های جدی با کشور چین مطرح شد تا این ظرفیت‌ها را توسعه دهیم.

بیمه قرارداد تجاری در بین کشور‌های عضو شانگهای

از سوی دیگر، یکی از مسائل مهم در تجارت بین‌الملل ضمانت نامه‌های بانکی و تجاری است که با توجه به تحریم‌ها کشور ما در تامین اینگونه ضمانت‌نامه‌ها با مشکلاتی مواجه است. با ایجاد قابلیت بیمه قرارداد‌های تجاری برای ایران نیاز به اسناد بانکی کاهش یافته و این مشکل برطرف می‌شود.

به گفته پیمان پاک یکی از موضوعات مهمی که در این اجلاس روی آن تمرکز کرده‌ایم، بحث مسائل حقوقی و بحث‌های ضمانتی است. در این راستا بیمه‌های خودمان را فعال کردیم و به تازگی بزرگترین قرارداد بیمه تجاری را بین صندوق ضمانت صادرات ایران و بیمه‌های روسیه امضا کردیم همچنین دوماه قبل نیز قرادادی با قزاقستان برای جایگزینی بیمه قراداد‌های تجاری به جای اعتبار اسناد بانکی امضا شد و در حال مذاکره با برخی از کشور‌های دیگر هستیم.

یک سازمان و چند پرسش؛ ایران از شانگهای چه می‌خواهد؟

یک سازمان و چند پرسش؛ ایران از شانگهای چه می‌خواهد؟

تهران- ایرنا- نگاه به شرق و منطقه دیگر تشریفاتی نیست و این واقعیت را اعضای شانگهای به خوبی درک‌ کرده‌ و عضویت رسمی و دائم جمهوری اسلامی در این سازمان را پذیرفتند تا ایران همگام با آسیا برای شکل‌دهی به نظم جدید جهان بکوشد.

به گزارش منظور از سهام دلاری چیست؟ خبرنگار سیاسی ایرنا، «شانگهای» پرتکرارترین نامی است که این روزها در خبرهای رسمی می‌شنویم و از عضویت دائم جمهوری اسلامی ایران در آن می‌خوانیم. برای بسیاری شاید این پرسش مطرح شود که این سازمان چیست و چرا عضویت ایران در آن اهمیت دارد؟ در گزارش زیر به شکل خلاصه به این پرسش‌ها پاسخ داده خواهد شد.

شانگهای چیست؟

سال ۱۹۹۶، وقتی چین و روسیه به منظور سامان دادن به چالش‌های مرزی خود پس از فروپاشی شوروی، راه‌حل گفت‌وگو را برگزیدند؛ قرقیزستان، تاجیکستان و قزاقستان به عنوان سه جمهوری تازه استقلال یافته از شوروی سابق را هم به این مذاکرات در شانگهای چین فراخواندند تا گروهی موسوم به «شانگهای ۵» شکل گیرد. به فاصله یک سال ازبکستان، دیگر جمهوری تازه تأسیس هم به این گروه پیوست و سازمان همکاری‌های شانگهای شکل گرفت.

با جدیت یافتن این سازمان و باتوجه‌ به دو عضو قدرتمند آن یعنی چین و روسیه، کشورهای شرق و میانه آسیا هم برای پیوستن به آن مشتاق شدند. اما در اساسنامه سازمان مسیر پیوستن چندان آسان پیش‌بینی نشده بود و به همین دلیل کشورها، متناسب با شرایط خود روند الحاق به شانگهای را در بازه زمانی ۲ تا ۱۰ سال طی می‌کنند. کشورهای خواهان عضویت، ابتدا با عنوان شرکای گفت‌وگو، سپس عضو ناظر و پس از آن به‌عنوان عضو رسمی و دائمی به این سازمان ملحق می‌شوند. هند و پاکستان سال ۲۰۱۷ و پس از طی مراحلی عضو این سازمان شدند و در حال حاضر افغانستان، بلاروس و مغولستان عضو ناظر سازمان همکاری شانگهای و جمهوری آذربایجان، ارمنستان، کامبوج، نپال، ترکیه و سریلانکا شرکای گفت‌وگوی این سازمان هستند.

سازمانی با عضویت نصف جهان

جهان امروز، دنیای سازمان‌های متنوعی است که برای اهداف گوناگون، پیدا و پنهان ایجاد شده و توسعه یافته‌اند، سازمان‌هایی که اغلب آن‌ها را کشورهای اروپایی و آمریکا تأسیس کردند. شانگهای را می‌توان از معدود سازمان‌هایی دانست که گرچه ماهیت سیاسی آن در اولویت دوم است اما صرف حضور و قدرت‌گیری، آن را در برابر سازمان‌هایی چون G۷ قرار می‌دهد.

اگر ماهیت سیاسی شانگهای چندان مطرح نیست، پس چه چیزی این سازمان را به یکی از مهم‌ترین گروه‌های بین‌المللی تبدیل کرده است؟ پاسخ را شاید بتوان در حجم اقتصاد ۲۰ تریلیون دلاری کشورهای عضو سازمان، جستجو کرد. ۲۵ درصد تولید ناخالص جهان برای ۴۰ درصد جمعیت جهان، کشورهای عضو این نهاد به ویژه چند قدرت اصلی آن را به اقتصادهای برتر تبدیل کرده است. پیش‌بینی‌ها، چین را اقتصاد اول دنیا در چند سال آینده و هند را ابرقدرت اقتصادی یک دهه آتی می‌دانند. مجموع تجارت اعضای آن حدود ۶/۶ تریلیون دلار بوده و پیش‌بینی رشد آن در سال‌ جاری و با عضویت دائم ایران دشوار نیست.

اعضای این سازمان اما برای آینده آن برنامه‌های قابل توجهی هم تدارک دیده‌اند. برای نهادی، عضویت توأمان بزرگترین تولیدکننده انرژی (روسیه) و بزرگترین مصرف‌کننده آن (چین)، فرصتی برای جهش اقتصادی است و برنامه‌ریزی این جهش به باشگاه انرژی سپرده شده است. رهایی از قیدوبندها و زیاده‌خواهی‌های بانکی و مالی غرب، انگیزه تأسیس انجمن بین‌بانکی و شورای تجاری است.

یک سازمان و چند پرسش؛ ایران از شانگهای چه می‌خواهد؟

چرا عضویت ایران در شانگهای مهم است؟

همزمان با نهایی شدن عضویت دائم ایران در سازمان همکاری شانگهای، پرسش مهم دیگر در اذهان عمومی مردم به زبان ساده این است که اساسا چرا عضویت ایران در این سازمان اهمیت دارد؟ یا این عضویت چه دستاورد مشخص و ملموسی منظور از سهام دلاری چیست؟ برای مردم در پی خواهد داشت؟

در پاسخ به این پرسش‌های می‌توان دو دسته از عوامل را برشمرد؛ اهمیت سیاسی و اهمیت اقتصادی شانگهای برای ایران.

الف) عضویت در شانگهای، سند شکست سیاست‌های آمریکا

چهاردهه تلاش بی‌وقفه برای انزوای ایران از سوی غرب، با عضویت تهران در یکی از مهمترین سازمان‌های بین‌المللی بار دیگر بی‌اثر شد. آمریکا و رژیم صهیونیستی سال‌هاست در تقلای نشان دادن چهره‌ای هراسناک از ایران به جامعه بین‌الملل هستند، عضویت ایران در گروهی که ۲۳ درصد جغرافیای زمین و ۴۵ درصد جمعیت این کره را شامل می‌شود، منظور از سهام دلاری چیست؟ این تقلاها را بی‌اثر و موقعیت و جایگاه منطقه‌ای و بین‌المللی ایران را تقویت کرده است. نقش‌آفرینی آینده ایران در این سازمان بین‌المللی با توجه به رویکرد آن می‌تواند اثر تحریم‌های بین‌المللی را هم بر ایران کاهش دهد و نقش جمهوری اسلامی را در ساختارهای رسمی منطقه تثبیت کند.

ب) مزایای اقتصادی شانگهای برای ایران

اهمیت اساسی شانگهای برای ایران، بعد اقتصادی آن است، سازمانی آمارها و شواهد از ارتقای لحظه‌ای و ساعتی جایگاه اقتصادی آن در جهان حکایت دارد. عضویت ایران در این سازمان، گرچه نزدیک به یک دهه طول کشید اما درهای بازارهای شرق و آسیای میانه را به روی کالاهای صادراتی ایران می‌گشاید تا مسیر صادرات مواد نفتی و پتروشیمی هموارتر شود.

براساس آمار گمرک، در سال ۱۴۰۰ تجارت ایران با اعضای شانگهای ۵۴ میلیون و ۸۵۶ هزار تن کالا به ارزش ۳۷ میلیارد و ۱۶۸ میلیون دلار رسید که حدود ۳۰ درصد کل تجارت خارجی کشور را تشکیل می‌دهد. سهم اعضای این سازمان ۴۵ میلیون و ۳۴۹ هزار تن و به ارزش ۲۰ میلیارد و ۵۹۶ میلیون دلار بود و واردات ایران از اعضای سازمان همکاری شانگهای برابر با ۹ میلیون و ۵۰۷ هزار تن کالا به ارزش ۱۶ میلیارد و ۵۷۲ میلیون دلار بوده است.

یک سازمان و چند پرسش؛ ایران از شانگهای چه می‌خواهد؟

پروژه‌های حمل‌ونقل، همکاری بانکی، گمرکی و کشاورزی از مهم‌ترین محورهای همکاری جمهوری اسلامی با این نهاد بین‌المللی است و بر اساس پیش‌بینی تحلیلگران اقتصادی با پیوستن ایران به سازمان همکاری شانگهای انتظار می‌رود که مجموع درآمد کشور در حدود ۳۷۰ ‌میلیون دلار افزایش یابد. سه میلیارد جمعیت کشورهای عضو این سازمان، با وجود پیشینه فرهنگی که ایران با بسیاری از آنها داراست، فرصت مناسبی برای بخش‌های اقتصادی و گردشگری ایران خواهد بود. در میان هشت شریک عمده صادراتی ایران، چین، هند، پاکستان، به ترتیب جایگاه اول، پنجم و هشتم جای دارند و در میان شرکای وارداتی ایران نیز چین و هند رده‌های اول و چهارم را در اختیار دارند.

مزایای عضویت ایران در سازمان شانگهای را می‌توان به شکل خلاصه در محورهای زیر دسته بندی‌ کرد:

۱-حمل و نقل: موقعیت ژئوپلتیک جمهوری اسلامی ایران، یکی از مهمترین انگیزه‌های اعضای شانگهای در پذیرفتن تهران به عنوان عضو رسمی است. تهران می‌تواند حلقه وصل روسیه به هند و کشورهای دیگر به آب‌های آزاد باشد. همچنین ایران مهمترین کریدور و مسیر اقتصادی و تجاری منطقه اوراسیاست که عضویت در این سازمان و پیوستن به طرح کمربند و جاده چین این جایگاه را ارتقا خواهد داد.

۲- انرژی: نفت و گاز برای ایران هم مانند دیگر اعضای این سازمان از اهمیت ویژه‌ای برخودار است. عضویت جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از بزرگترین دارندگان منابع نفت و گاز، برای بزرگترین مصرف کنندگان انرژی در این گروه، برگ برنده‌ای است که چشم‌پوشی از آن ممکن نیست. تشکیل باشگاه انرژی در سازمان شانگهای به عنوان مکانیسمی به منظور سامان دادن به موضوع انرژی در شانگهای هم می‌تواند در درازمدت به نفع ایران تعریف شود.

۳- امنیت: سازمان همکاری شانگهای در مقام سازمانی که با اصل مبارزه با تروریسم، افراط‌گرایی و جدایی‌طلبی تاسیس شد، در جهان امروز می‌تواند در قالب یک پیمان امنیتی مانند ناتو هم ایفای نقش کند و باز شدن چنین مسیری پیش‌روی ایران، از منظر دفاعی و امنیتی حائز اهمیت است. حضور در پیمان نظامی که چهار عضو هسته‌ای دارد، برگ برنده ایران در صورت ایجاد چنین پیمانی است که چندان هم دور از ذهن به نظر نمی‌رسد. تجربه ایران در زمینه مبارزه با مواد مخدر، قاچاق انسان و تروریسم هم ظرفیتی است که تهران در اختیار این کشورها قرار می‌دهد.

۴- تأمین مالی و همکاری بانکی: همکاری‌های بانکی کشورهای عضو شانگهای در صورت حذف دلار از این همکاری‌ها می‌تواند تابوی این ارز را شکسته و نظم اقتصادی نوینی در جهان ایجاد کند. اعطای وام‌ها و اعتبارات اعضای شانگهای به اعضای خود هم از دیگر فواید میان‌مدت عضویت در این سازمان برای ایران خواهد بود که تاکنون در همین راستا به حدود ۶۰ پروژه تعریف شده وام و اعتباراتی بالغ بر ۱۰میلیارد دلار تخصیص داده شده است. تشکیل کنسرسیوم بین‌بانکی با طیفی از بانک‌های کشورهای عضو و تلاش برای برای شکل‌دهی به بانک توسعه سازمان همکاری شانگهای از دیگر تصمیمات این سازمان برای سال‌ها آینده است.

بیش از یک دهه تلاش ایران برای پیوستن به شانگهای، با برداشته شدن تحریم‌های شورای امنیت در سال ۲۰۱۵، اطمینان بخشی به کشورهای عضو مانند تاجیکستان و از همه مهمتر تغییر نگاه به منطقه و توازن در دیپلماسی، سبب شد که سازمان شانگهای شهریور سال گذشته، فرآیند پذیرش ایران به عنوان عضو رسمی را بپذیرد و ۲۵ شهریور امسال جمهوری اسلامی ایران را به عنوان عضو رسمی خود اعلام کند.

این عضویت گامی مثبت در راستای تنوع‌بخشی به روابط بین‌المللی ایران و اقدامی جدی در مسیر دیپلماسی اقتصادی منظور از سهام دلاری چیست؟ منظور از سهام دلاری چیست؟ و امنیتی است. آمارها از آینده روشن این سازمان در اقتصاد جهانی دارد که در نهایت منجر به ارتقای رتبه اقتصادی ایران خواهد شد.

حضور ایران در سازمان همکاری‌های شانگهای در کنار دیگر اسناد همکاری‌های بلندمدت مانند سند راهبردی ۲۵ ساله با چین و نیز قراردادهایی با روسیه و هند می‌تواند ضامن بهره‌مندی ایران از حضور در میان این گروه باشد.

اختصاص کمک 500 میلیون دلاری به واحد‌های تولیدی لرستان

اختصاص کمک 500 میلیون دلاری به واحد‌های تولیدی لرستان

معاون صندوق توسعه ملی خبر داد؛ اختصاص کمک 500 میلیون دلاری به واحد‌های تولیدی لرستان خانه استانی کدخبر: 827543 ۱۴۰۱/۰۶/۳۰ ۱۵:۴۱:۳۷ لینک کپی شد رکنا: معاون صندوق توسعه ملی گفت: اعتباری بالغ بر ۵۰۰ میلیون دلار برای کمک به واحدهای تولیدی لرستان در نظر گرفته شده که در صورت وجود تقاضا به صورت تسهیلات در اختیار آن‌ها قرار خواهد گرفت. به گزارش رکنا از لرستان؛ صبح امروز دکتر صالح در شورای گفتگوی دولت و بخش خصوصی در لرستان، اظهار داشت: هدف از سفر به لرستان فراهم سازی شرایط برای بهره مندی واحدهای تولیدی از صندوق توسعه ملی و کمک به این واحدها در راستای دریافت تسهیلات ارزی است. وی افزود: صندوق توسعه ملی به دنبال شناسایی مناطق مستعدی است که در شرایط عادی روند سرمایه‌گذاری در آنها انجام نشده تا بتوان نقش خود را برای کمک به توسعه کشور ایفا کند. معاون صندوق توسعه ملی ادامه داد: لرستان از آن دست مناطقی است که متناسب با سایر نقاط کشور سرمایه گذاری برای توسعه در آن انجام نشده، از این رو با هدف شناخت نقاط مستعد سرمایه گذاری، برنامه سفر سه روزه به لرستان در دستور کار قرار گرفت. صالح با اشاره به اینکه در مدت حضور در لرستان از برخی واحدهای تولیدی و صنعتی که برای ادامه فعالیت خود مشکل داشتند، بازدید میدانی به عمل آمد، افزود: در نظر است تا واحدهای تولیدی استان که در زمینه تامین منابع مالی دارای مشکل هستند، اقدامات اساسی در جهت کمک به آنها صورت پذیرد. معاون صندوق توسعه ملی با بیان اینکه صندوق توسعه ملی نهادی است که وظیفه تامین مالی را بر عهده دارد، گفت: به منظور رفع مشکلات واحدهای تولیدی لرستان تامین منابع تا سقف ۵۰۰ میلیون دلار برای سال جاری اختصاص یافته که در صورت تقاضا در اختیار این واحدها قرار می‌گیرد و به منظور استفاده از این اعتبار لازم است قرارداد عاملیت با بانک ها بسته شود . صالح تاکید کرد: با اجرای برنامه های صندوق توسعه ملی، لرستان به عنوان یک استان پایلوت در نظر گرفته خواهد شد تا مناطق توسعه نیافته آن مورد حمایت و کمک قرار گیرند . وی بیان داشت: لرستان بواسطه موقعیت جغرافیایی و قرار گرفتن درکریدور جنوب به شمال و مرکز کشور و همچنین استعدادهای بسیاری که دارد برای سرمایه گذاری مناسب بوده و افق روشنی برای توسعه آن متصور است . مهدی زکی‌پور/لرستان خانه استانی کدخبر: 827543 ۱۴۰۱/۰۶/۳۰ ۱۵:۴۱:۳۷ لینک کپی شد اخبار وبگردی را در اینجا بخوانید: اخبار اقتصادی / مهم ترین های 24 ساعت گذشته آیا این خبر مفید بود؟ 0 0

موانع جدی در برابر اصرار دولت برای واگذاری خودروسازان

موانع جدی در برابر اصرار دولت برای واگذاری خودروسازان

خراسان /وزیر اقتصاد در شرایطی از مطالبات جدی رئیس جمهور برای خصوصی سازی خودروسازان خبر داده که موانع جدی در این راه وجود دارد و گرفتن نتیجه مورد انتظار نیز شرایطی از جمله تعیین تکلیف زیان انباشته خودروسازان را می طلبد.

وزیر اقتصاد دیروز بر عزم جدی دولت برای واگذار کردن سهام ایران خودرو و سایپا تاکید کرد. موضوعی که با موانع مهمی از جمله ساختار سهام موجود و نیز زیان ده بودن آن ها روبه روست.
به گزارش ایرنا، وزیر امور اقتصادی دیروز در حاشیه نشست هیئت دولت، با بیان این که واگذاری سهام ایران خودرو و سایپا یکی از مطالبات جدی رئیس جمهور است، افزود: دولت قصد خالی کردن شانه از مسئولیت یا کسب درآمد ندارد و به دنبال ارائه کارنامه موفق در صنعت خودروسازی در سال های آینده است.
به گزارش خراسان، واگذاری سهام و خصوصی سازی واقعی، یکی از اساسی ترین اقداماتی است که می تواند برای اصلاح صنعت خودرو انجام شود و اتفاقاً سابقه ای نسبتاً قدیمی نیز داشته است، به طوری که در دولت قبل تلاش هایی در این زمینه انجام شد که به نتیجه مطلوب نرسید. در دولت سیزدهم نیز رئیس جمهور در قالب هشت فرمانی که درباره صنعت خودرو در اسفند صادر کرد، دستور داد که مدیریت دولتی شرکت های ایران خودرو و سایپا حداکثر ظرف شش ماه به بخش غیردولتی واگذار شود. در این زمینه اوایل امسال وزیر صمت از واگذاری بلوک های 40 و 25 درصدی سهام دولت در شرکت های ایران خودرو و سایپا به بخش خصوصی به منظور کاهش نفوذ دولت خبر داد. با این حال، باید گفت پیچیدگی های موجود، این روند را با دشواری های خاصی روبه رو کرده است. برخی از این پیچیدگی ها به طور خلاصه شامل موارد زیر است:
1- اگر چه بخشی از سهام این شرکت ها در اختیار دولت است اما بخشی دیگر در قالب سهام به اصطلاح تودلی یا خودسهامداری، ساختاری پیچیده از نظر مالکیت سهام را رقم زده است.
2- واگذاری سهام دولت با مشکل وثیقه بودن این سهام نزد بانک ها مواجه است.
3- اساساً خودروسازان با زیان انباشته مواجه اند، به طوری که این میزان به ترتیب برای ایران خودرو و سایپا به 43 و 25 هزار میلیارد تومان می رسد. به طور مشخص تر در این باره، آمارها حاکی از آن است که فروش هر دستگاه خودرو از خانواده سمند برای ایران خودرو در سال گذشته زیانی حدود ۳۶ میلیونی داشته و این عدد برای فروش هر دستگاه از خانواده X200 (تیبا، ساینا و کوییک) سایپا بیش از ۱۷ میلیون تومان بوده است. این مسئله را می‌توان نتیجه سیاست قیمت گذاری دستوری در صنعت خودرو دانست که از یک طرف جلوی افزایش قیمت را نگرفته و از طرف دیگر، بازار دونرخی ایجاد کرده است. با این اوصاف حتی چندی پیش خبرگزاری تسنیم به نقل از قربانزاده رئیس سازمان خصوصی سازی با اشاره به مانع قیمت گذاری دستوری بر سر راه سودآوری خودروسازان بیان کرد، کدام آدم عاقلی شرکتی را که روزانه زیان می دهد، خریداری می کند؟
در منظور از سهام دلاری چیست؟ پایان باید گفت آن چه مطالبات مردم از خودروسازان را هم اینک افزایش داده، ارتقای کیفیت و بهبود نسبی قیمت است، موضوعی که به عنوان مثال در مقایسه قیمت خودروهای خارجی به پول ملی بیشتر آشکار می شود. با این اوصاف اگر خصوصی سازی صرفاً به تغییر مالکیت خودروسازان منجر و زیان انباشته خودروسازان در قالب مدیریت خصوصی به قیمت خودروها تحمیل شود، این مسیر پیچیده نتیجه مطلوب را به همراه نخواهد داشت.

تخلفات بورسی را گزارش دهید ، پاداش بگیرید

در چند ماه اخیر سازمان بورس به صورت جدی پیگیر تخلفات بازار سرمایه بوده و در این بین از مردم جامعه نیز برای گزارش تخلفات درخواست کمک کرده است. بر همین اساس افرادی که تخلفات را به اداره دیده بان سلامت بازار سرمایه گزارش دهند پاداش تعلق می‌گیرد. تا به امروز چند نفر پاداش دریافت کرده‌اند؟

تخلفات بورسی را گزارش دهید ، پاداش بگیرید

به گزارش تهران بهشت، نهادهای ناظر در بازارهای سرمایه طی سال‌های اخیر به منظور شناسایی موارد نقض قوانین اوراق بهادار و ارتقای سلامت بازار توجه شایانی به افشاگری و گزارش‌های سوت‌زنی داشته‌اند. این نهادها عموماً دستورالعمل‌های تشویقی، کارآمد و جامعی از مقررات پاداش و حفاظت سوت‌زنان بازار اوراق بهادار ارایه می‌دهند و بر مبنای این دستورالعمل در صورت اثبات جرایم و پرونده‌های تخلف، پاداش‌های قابل توجهی به سوت‌زنان پرداخت می‌کنند.

همه افراد جامعه و سهامداران بورسی می‌توانند تخلفات را گزارش کنند. پاداش گزارشگران تخلفات و ناهنجاری‌های بازار سرمایه به افرادی که «با نام» گزارش خود را ارسال می‌کنند تعلق می‌گیرد. اما در سامانه دیدبان سلامت، امکان ارسال گزارش به صورت «بی نام» نیز وجود دارد. اطلاعات هویتی آنان نزد سازمان بورس محفوظ است و هویت آن‌ها افشا نخواهد شد. همچین در فرآیند رسیدگی حقوقی که منجر به صدور رای می‌شود نیز نام گزارشگران محرمانه باقی خواهد ماند.

پرداخت پاداش به سوت‌زنان

سعید ابراهیمی، سرپرست اداره دیده بان سلامت بازار سرمایه با اشاره به پاداش اعطا شده به سوت‌زنان بازار سهام گفت: تا به امروز ۹۱ میلیون تومان به دو گزارشگر ناهنجاری اعطا شده است.

وی در پاسخ به اینکه پرداخت پاداش تا چه زمانی ادامه دارد اظهار کرد: در صورتی گه گزارشی حائز شرایط پاداش مطابق با دستورالعمل حمایت و تشویق گزارشگران حرفه‌ای در بازار سرمایه باشد مشمول پاداش خواهد شد.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.