سهامدار یک شرکت بودن به چه معناست؟
سهامدار (“عضو”) یک شخص یا نهاد شرکتی است که در شرکت با مسئولیت محدود سهامی را در اختیار دارد. به عنوان یک سهامدار، سهام شما نمایانگر درصد مالکیت بیزینسی است که آن را اداره میکنید. هرچه سهام شما بیشتر باشد، سود بیشتری به شما تعلق میگیرد و کنترل بیشتری در شرکت دارید.
سهامداران چه کاری انجام میدهند؟
به طور کلی سهامداران به طور روزمره کاری انجام نمیدهند، مگر اینکه مدیر شرکت نیز باشند. با این حال، آنها ملزم به اتخاذ تصمیمات مهم در مورد بیزینس هستند که شامل رأی دادن برای تصویب مصوبات عادی یا ویژه در جلسات عمومی یا کتبی است.
رایجترین انواع تصمیمات اتخاذی توسط سهامداران عبارتند از:
- انتخاب اختیاراتی که به مدیر اعطا میشود.
- انتصاب و عزل مدیران
- تعیین حقوق مدیران
- تغییر اساسنامه شرکت
- تغییر نام شرکت
- بررسی و تأیید صورتهای مالی و حسابهای شرکت
- سایر مواردی که از حیطه اختیارات مدیران خارج است
علاوه بر اختیارات تصمیمگیری، در صورت سودآوری بیزینس، سهامداران معمولا حق دریافت سود سهام دارند. پرداخت سود سهام با توجه به کمیت و ارزش سهام نگهداری شده توسط هر یک از اعضا انجام میشود. در صورت تمایل آنها حق توزیع داراییهای شرکت را هم دارند.
مسئولیت سهامداران
ارزش “اسمی” سهام اعضا نشان دهنده میزران پولی است که در قبال بدهیهای یک شرکت وجود دارد. درصورتی که بیزینس با مشکلات مالی مواجه باشد از نظر قانونی سهامدار موظف است حداکثر مبلغ را به شرکت بپردازد. اغلب سهامداران به محض صدور یا انتقال سهامشان، به آنها پول پرداخت میکنند. در چنین مواردی، سهامدار دیگر هیچ تعهد مالی در قبال شرکت ندارد. اگر ارزش اسمی هر سهم پرداخت نشده یا تا حدی پرداخت نشده باشد، سهامدار در صورت تقاضا باید این مبلغ را پرداخت کند.
چه کسی میتواند سهامدار باشد؟
مطابق با Companies Act 2006 2006، هر شخص یا نهاد شرکتی میتواند سهامدار یک شرکت با مسئولیت محدود باشد. سهامدار میتواند در هر سنی باشد و در هر جای دنیا مستقر شود. معمولا مدیران سهامداران شرکت هستند.
در حالی که اکثر سهامداران یک شخص هستند، انتشار سهام برای نهادهای شرکتی (به عنوان مثال سایر شرکتها) امری عادی است، مخصوصا در مواردی که گروهی از شرکتها یا شرکت اصلی با یک شرکت تابعه وجود داشته باشد.
یک شرکت چند سهامدار میتواند داشته باشد؟
شرکتهای با مسئولیت محدود سهامی باید حداقل یک سهامدار داشته باشند، اما حداکثر تعداد وجود ندارد مگر اینکه مقررات خاصی به اساسنامه یا قرارداد سهامداران شرکت اضافه شود.
آیا سهامداران همان مدیران هستند؟
سهامداران همان مدیران نیستند. سهامدار از طریق تملک یا خرید یا سهام، مالک کلیه یا بخشی از شرکت هستند. از طرف سهامداران ارزش اسمی به چه معناست؟ یک مدیر منصوب میشود تا از طرف آنها بر عملیات روزمره نظارت داشته باشد. با این حال، معمولا سهامداران مدیر شرکتهای خود هستند. این امر خصوصا در شرکتهای کوچکی که فقط توسط یک یا دو نفر تأسیس شدهاند رایج میباشد.
آیا محدودیتی برای تعداد سهام شرکت وجود دارد؟
شرکتهای بامسئولیت محدود سهامی، حداقل باید یک سهام صادر کنند. حداکثر تعداد سهامی که یک شرکت میتواند منتشر کند محدودیتی ندارد مگر اینکه محدودیتهای خاصی به عنوان یک ماده در اساسنامه لحاظ شود. این ماده خاص “authorised share capital” (سرمایه مشاع مجاز) نامیده میشود.
شرکتهای قدیمی که طبق Companies Act 1985 ثبت شده بودند، از نظر تعداد سهام قابل انتشار محدود شدند. این امر به این دلیل بود که مفاد “سرمایه مشاع مجاز” در نامه غیر رسمی گنجانده شده بود. اکنون اعضا این اختیار را دارند که با تصویب اساسنامه جدید، این محدودیت را حذف یا تغییر دهند.
آیا انواع مختلفی از سهام وجود دارد؟
انواع مختلفی از کلاس سهام شرکت وجود دارد. اکثر شرکتها سهام “Ordinary” را صادر میکنند که حقوق برابر برای همه اعضا، از جمله حق رای، حق سود سهام و حقوق سرمایه را فراهم میکند با این حال گاهی اوقات، شرکتها ردههای مختلفی از سهام را به منظور تغییر حقوق اعضا صادر میکنند، به عنوان مثال برای حق رأی اضافی یا نرخهای مختلف سود سهام.
برای انتشار هر نوع سهامی غیر از Ordinary، اساسنامه شرکت باید طبق ردههای مختلفی از سهام باشد.
این مدل اساسنامه برای شرکتهایی با سهام Ordinary مناسب هستند، بنابراین اگر میخواهید کلاس دیگری از سهام غیر از Ordinary را منتشر کنید، باید اساسنامه سفارشی را ایجاد یا متناسب با آنها تغییر دهید.
ارزش سهام چقدر است؟
هر سهم دارای ارزش “اسمی” و ارزش “بازار” است. ارزش اسمی معمولا 1.00 پوند است و این مبلغی در هنگام صدور سهم توسط شرکت به آن اختصاص مییابد. ارزش اسمی سهام نشان دهنده مسئولیت محدود اعضاست، به عنوان مثال مبلغی که آنها باید در هنگام درخواست آن به شرکت بپردازند.
از طرف دیگر ارزش بازار مبلغی است که در صورت فروش سهام در حال حاضر لحاظ میشود. گاهی اوقات به عنوان “ارزش واقعی” شناخته میشود، با توجه به موفقیت شرکت و به طور کلی اقتصاد و با گذشت زمان نوسان دارد.
تفاوت بین ارزش بازار و ارزش اسمی یک سهام به عنوان سهام “premium” (صرف سهام) شناخته میشود.
منظور از ارزش اسمی ، ارزش واقعی و ارزش دفتری یک سهم چیست ؟
ارزش اسمی سهام (Par Value) در علوم مالی به ارزش صوری یک برگه سهم اطلاق میشود. این رقم، در هنگام تأسیس و انتشار سهام، برای هر ورقه سهم عادی، تعیین شده و در اساسنامه درج میشود. ارزش اسمی سهام، معادل سرمایه شرکت، تقسیم بر تعداد برگههای سهام است .
باید توجه داشته داشت که وقتی صحبت از ارزش اسمی میشود، ممکن است گروهی به ارزش اسمی اوراق مشارکت یا قرضه و گروهی دیگر به ارزش اسمی سهام فکر کنند. در زبان انگلیسی برای این دو، واژگانی جداگانه وجود دارد. در لاتین از Par Value برای اشاره به ارزش اسمی اوراق قرضه و از Face Value برای ارزش اسمی سهام استفاده میکنند.
به طور کلی، هر سهم، چهار نوع قیمت دارد:
در واقع ارزش اسمی یک سهم، قیمتی است که عرضه اولیه سهام شرکت براساس آن قیمت انجام میشود. ارزش اسمی هر سهم شرکتهای پذیرفته شده در بورس ایران، یک هزار ریال است. مبلغ ارزش اسمی، بر روی برگههای سهام درج میشود.
اگر مجموع بدهیهای شرکت را از مجموع داراییهای آن کم کنیم، مبلغ باقیمانده، نشان دهنده مجموع ارزش سرمایه سهامداران شرکت یا به تعبیر دقیقتر، مجموع حقوق صاحبان سهام شرکت را نشان میدهد. حالا اگر مبلغ حقوق صاحبان سهام را بر تعداد سهام شرکت تقسیم کنیم عدد به دست آمده، قیمت دفتری هر سهم خواهد بود.
قیمت واقعی یا قیمت معاملاتی، قیمتی است که سهام بر اساس آن در بورس معامله میشود. آنچه که قیمت سهم در بورس را تعیین میکند، میزان عرضه و تقاضا برای یک سهم است
منظور از قیمت ذاتی یک سهم، ارزش واقعی آن سهم است.
تفاوت قیمت اسمی و قیمت واقعی در چیست؟
منظور از ارزش اسمی سهم، مبلغی است که در اساسنامه شرکت برای هر سهم تعیین شده و این مبلغ روی ورقه سهم درج می شود. پس در واقع مبلغ اسمی هر سهم، حاصل تقسیم کل سرمایه شرکت بر تعداد سهام آن است. در ایران ارزش هر سهم ۱۰۰۰ ریال یا ۱۰۰ تومان است و معمولاً قیمت واقعی سهم، همان ارزشی است که سهم در بورس اوراق بهادار دارد. این قیمت تحت تأثیر وضع شرکت، فعالیت و درآمدهای آتی شرکت از ارزش اسمی سهم کمتر، بیشتر یا با آن ارزش اسمی به چه معناست؟ برابر میشود.
نکته قابل توجه این است که در تعیین میزان مشارکت، تعهدات و بهره مندی از منافع صاحب سهم، مبلغ اسمی سهم مبنای محاسبه خواهد بود و مبلغ واقعی دخالتی در این وضعیت نخواهد داشت. حاصل ضرب ارزش اسمی هر سهم در تعداد سهامی که شرکت منتشر کرده، سرمایه قانونی شرکت را معرفی میکند. از طرف دیگر، حاصلضرب قیمت واقعی سهام در تعداد سهام، ارزش سهام شرکت را نمایان می سازد.
ارزش اسمی هر سهم
در این مقاله سعی داریم تا برای شما عزیزان در رابطه با مبلغ اسمی و مبلغ واقعی سهام ونحوه تغییرات شرکت توضیحات جامعی را ارائه دهیم و فراموش نکنید در صورتی که نیاز به توضیحات بیشتر داشته باشید می توانید با کارشناسان ثبت بین الملل در تماس باشید .
ارزش سهام یعنی
هر سهم دارای دو نوع مبلغ است ، مبلغ اسمی و مبلغ واقعی سهام . منظور از مبلغ اسمی، مبلغی است که در ورقه سهم برای هر سهم قید شده است.
چون مبلغ اسمی سهام باید با یکدیگر مساوی باشد، پس در واقع مبلغ اسمی هر سهم، عبارت از رقمی است که از تقسیم کل سرمایه شرکت بر تعداد سهام آن، حاصل می شود.
قیمت واقعی سهم، ارزشی است که هر سهم در بورس اوراق بهادار دارد و آن در ارتباط با وضع شرکت و فعالیت و عواید آن و عوامل دیگر ، ممکن است از مبلغی اسمی سهم کمتر یا بیشتر یا با آن برابر باشد .
در هر حال در روابط دارنده سهم با شرکت و تعیین میزان مشارکت و تعهدات و منافع وی ، مبلغ اسمی سهم ملاک است و مبلغ واقعی در آن تأثیری ندارد .
محاسبه ارزش اسمی هر سهم
ارزش اسمی سهام به ارزش برگه سهم گفته می شود زمانی که شرکت ها به ثبت می رسند انتشار سهام برای هر ورق ه سهم عادی ، تعیین شده و در اساسنامه درج می شود.
ارزش اسمی سهام مساوی با سرمایه شرکت و تقسیم بر تعداد برگه های سهام است.
زمانی که از ارزش اسمی سهام صحبت می شود باید به این نکت توجه کرد که ارزش اسمی اوراق مشارکت یا قرضه گروهی دیگر به ارزش اسمی سهام نیست ارزش اسمی اوراق قرضه در کشورهای خارجی معمولا 100 یا یک هزار دلار است .
اما باید توجه داشته باشید که سهام معمولا ارزش اسمی نداشته یا ارزش اسمی کمی مثلا یک سنت برای هر سهم دارند.
ارزش به روز اوراق قرضه یا مشارکت در بازار امکان دارد کمتر یا بیشتر از ارزش اسمی آن باشد.
این موارد به عواملی مانند نرخ عمومی بهره بازار و اعتبار اوراق قرضه بستگی دارد باید بدانید که از نظر حقوق سهامداران ارزش اسمی ارتباط خیلی کمی با قیمت سهام در بازار دارد در کشورمان ارزش اسمی هر سهم یک هزار ریال یا همان 100 تومان است و معمولا با ارزش سهام اختلاف قابل توجهی خواهد داشت.
ارزش اسمی هر سهم
ارزش اسمی سهام چیست در ایران اوراق قرضه ارزش اسمی دارند و بازپرداخت اصل اوراق در سررسید و پرداخت سود علی الحساب و عده داده شده را تضمین میکند. در ایران بازار منسجم و توسعه یافته برای خرید و فروش اوراق مشارکت وجود ندارد و این اوراق معمولا از نقد شوندگی پایینی برخوردار هستند .
ارزش اوراق مشارکت نیز مانند اوراق قرضه با نرخ بهره بانکی رابطه معکوس دارد و افزایش نرخ سودبانکی باعث کاهش ارزش این اوراق و کاهش نرخ سود بانکی ارزش اسمی سهام اوراق مشارکت را افزایش می دهد.
ارزش اسمی اوراق بهادار در حقیقت قیمتی است که بر روی این اوراق ثبت می گردد زمانی که از ارزش اسمی صحبت میکنیم ممکن است هم به ارزش اسمی اوراق مشارکت و هم به ارزش اسمی سهام فکر کنیم.
اطلاع از ارزش اسمی برای اوراق قرضه و یا ابزارهای مالی با درآمد ثابت مهم است. در ایران ارزش اسمـی هر سهم ۱۰۰۰ ریال یا ۱۰۰ تومان است و معمولاً اختلاف قابلتوجهی با ارزش بازار سهام دارد. اوراق مشارکت .
مبلغ اسمی سهام
مبلغ اسمی سهام چیست : مبلغ روی برگه سهام نوشته می شود که به آن سهام گفته می شود.
زمانی که یک شرکت تاسیس می شود و سهام آن 200 هزار تومان است و به طور کلی با 100 عدد سهام و تعدادی از سهامداران سرمایه ای معادل 100 میلیون تومان دارد این شرکت بعد از اینکه سالها فعالیت خود را ادامه داد از نظر رونق و کسب و کار به مرحله ای می رسد که ارزش سهام ان بالا می رود به گونه ای که ارزش واقعی سهام آن به مراتب بیشتر از 100 هزار تومان می شود و برابر با چندین میلیون می گردد.
ماده 158 در مرود مبلغ اسمی سهام و منابعی که از طریق آنها میتوان سهام جدید را پرداخت نمود در قسمت ذیل توضیح داده شده است .
- پرداخت مبلغ اسمی سهم به نقد.
- تبدیل مطالبات نقدی حال شده اشخاص از شرکت به سهام جدید.
- انتقال سود تقسیم نشده یا اندوخته یا عواید حاصله از اضافه ارزش سهام جدید به سرمایه شرکت
- تبدیل اوراق قرضه به سهام.
قیمت اسمی سهام
ارزش اسمی سهام چیست : قیمت اسمی سهام 100 هزار تومان تعیین شده است . که این قیمت اولیه سهم است شرکتی که قیمت سهام خود را 100 تومان تعیین می کند و دروز اول سهامم دادن برای خرید هر سهم 100 پرداخت می کنند قیمت اسمی سهام است
مبلغ اسمی سهام چیست
در خصوص با اوراق قرضه باید گفت میزان پولی که به طور معمول از طریق ناشر اوراق در زمان سررسید پرداخت میگردد اشاره دارد.
اوراق مشارکت در کشور ما یک مقدار متفاوت می باشد این اوراق همانند اوراق قرضه ارزش اسمی دارند ناشر بازپرداخت اصل اوراق در سررسید و همینطور پرداخت سود علیالحساب وعده داده شده را تضمین میکند.
باید بدانید در بازار توسعه یافته ای برای خرید و فروش این اوراق وجود ندارد این اوراق معمولا از نقدشوندگی پایینی برخوردار هستند ارزش اوراق مشارکت با نرخ بهره بانکی رابطه عکس دارد با افزایش نرخ سود بانکی این ارزش کاهش می یابد و با کاهش نرخ سود بانکی ارزش اوراق افزایش می یابد.
ارزش، قیمت و ارزشگذاری انواع داریی ها
پیش از دانستن مفهوم ارزشگذاری باید مفهوم و تفاوت “ارزش” و “قیمت” را بدانیم.
قیمت (ارزش مبادله) چیست ؟
اقتصاددانها معتقد هستند “قیمت“، بهایی است که خریدار(ها) و فروشنده (ها) با هم توافق می کنند تا در ازای تبادل آن مبلغ، کالا را بین خود مبادله کنند بنابراین “قیمت” در اثر ایجاد معامله شکل میگرد.
اما مالیچی ها کمی تعریف را تغییر میدهند و آن را “بهای تمام شده” می نامند چرا که معمولا در هر تبادل، علاوه بر پول و خودِ کالا (دارایی) چیزهای دیگری نیز مبادله می شود، مانند:
احترام ویژه به واسطه داشتن یا نداشتن آن دارایی
قدرت ویژه به واسطه داشتن یا نداشتن آن دارایی
افزایش یا کاهش درآمد به واسطه داشتن یا نداشتن آن دارایی
کاهش برخی از هزینه ها به واسطه داشتن یا نداشتن آن دارایی
…..
بنابراین می توان گفت :
به مجموع چیزهایی (مادی و غیر مادی) که در ازای داشتن یک دارایی خاص، از دست می دهیم،” قیمت “ یا بهای تمام شده گفته می شود؛ درنتیجه قیمت هر نوع دارایی، برای هر فردی میتواند متفاوت باشد.
ارزش چیست؟
به مجموع چیزهایی که (مادی و غیر مادی) در ازای داشتن یک دارایی خاص، بدست می آوریم،” ارزش “ گفته می شود؛ بنابراین ارزش هر نوع دارایی، برای هر فردی میتواند متفاوت باشد.
ا ر زشگذاری چیست؟
ارزش گذاری، فرآیندی است که با کمک آن ارزش داریی مشخص می شود.
چرا باید ارزشگذاری کرد؟
معمولا سرمایه گذاری، با هدف کسب سود انجام میشود اما کسب سود به چه معناست؟ چه موقع می گوییم سود کردیم ؟ فقط زمانی که قیمت فروش ما از قیمت خریدمان بیشتر بود؟
برای مشخص شدن میزان دقیق بازدهی باید بدانیم
در طی معامله، “ چی دادیم و چی گرفتیم “
در ادبیات مالی، به آنچه از دست میدهیم قیمت و به ارزش اسمی به چه معناست؟ آنچه بدست می آوریم ارزش گفته میشود و تنها زمانی می توانیم بگوییم از محل یک سرمایه گذاری خاص، سود بدست آورده ایم که ارزش داریی برای ما از قیمت آن بیشتر و یا حداقل با آن برابر باشد.
انواع ارزش
عموما وقتی صحبت از ارزش می شود، منظور ارزش ذاتی است اما علاوه بر ارزش ذاتی، ارزش های دیگری نیز وجود دارند که دانستن مفهوم آنها، در ارزشگذاری بسیار مهم است.
ارزش اسمی
به استناد ماده 26 اصلاحیه قانون تجارت، ارزش اسمی، مبلغی است که روی هر برگ سهم (یا هر نوع دارایی مالی دیگر) نوشته شده است. بنابراین، دارایی های واقعی ارزش اسمی ندارند.
ارزش اسمی هر برگ سهمِ شرکتهای سهامی عام 1.000 ریال می باشد.
ارزش اسمی هر برگ سهمِ شرکتهای سهامی خاص توسط سهامدارن آن شرکت تعیین می شود.
ارزش دفتری
ارزش دفتری، یکی از مفاهیم حسابداری است و با استفاده از این معیار، ارزش هر یک از اقلام دارایی که به سهامداران تعلق دارد (حقوق صاحبان سهام) بر اساس داده های تاریخی مشخص می شود. در حقیقت ارزش دفتری با استفاده از اطلاعات ترازنامه محاسبه می شود. ارزش دفتری دارایی های واقعی و دارایی های مالی به شیوه های متفاوتی محاسبه میشود:
استهلاک انباشته – بهای تمام شده دارایی واقعی = ارزش دفتری دارایی واقعی
تعداد کل سهام / حقوق صاحبان سهام= ارزش دفتری هر سهم
ارزش با فرض انحلال (ارزش تصفیه)
در محاسبه هر کدام ارزشها، یک فرض اولیه در نظر گرفته می شود
دارایی مورد بررسی قرار نیست به این زودی ها از صحنه روزگار محو شود.
فرض می شود دارایی مذکور تا ابد به مسیری که پیش رو دارد ادامه می دهد. اما اگر روزی این فرض نقض شود و عمر دارایی تمام شود، ارزش با فرض انحلال باید محاسبه شود.
به عبارت ساده تر، ارزش با فرض انحلال، ارزش دارایی در زمانی است که عمر آن دارایی تمام شده باشد.
ارزش روز کلیه جریان ارزش اسمی به چه معناست؟ های نقدی خروجی- ارزش روز کلیه جریان های نقدی ورودی= ارزش با فرض انحلال = ارزش تصفیه
ارزش روز کلیه بدهی ها – ارزش روز کلیه دارایی ها= ارزش با فرض انحلال شرکت = ارزش تصفیه شرکت
ارزش با فرض تداوم فعالیت
به استثنای ارزش تصفیه، مابقی ارزش های مورد بحث در این مقاله، با فرض تداوم فعالیت محاسبه می شوند. در این روش ارزش دارایی بر مبنای قدرت سودآوری که لازمه ادامه فعالیت شرکت است، سنجیده می شود.
ارزش جایگزینی
اگر قصد داشته باشیم مشابه یک دارایی با همان شرایط، ویژگی ها، مزایا و معایب را مجدد بسازیم، چقدر هزینه به همراه خواهد داشت؟ به مجموع هزینه ها برای تولید و یا ساخت مجدد هر کالا و یا دارایی ای، ارزش جایگزین گفته می شود.
برای محاسبه ارزش جایگزین باید بدانیم هر دارایی از چه چیزهایی ساخته شده است.
- سکه تمام بهار آزادی، از مقداری طلا ساخته شده است و برای ساخت آن باید دستمزد و مالیات نیز پرداخت شود.
- میز از مقدار چوب، چسب و میخ تشکیل شده است و برای ساخت آن باید دستمزد و مالیات نیز پرداخت شود .
ارزش روز یا ارزش بازاری
به قیمتِ دارایی هایِ مشابه هر دارایی با همان شرایط و ویژگی ها (برند و عمر و …) در بازار، ارزش بازاری گفته می شود.
در بسیاری از کتابها، ارزش بازاری معادل قیمت در نظر گرفته می شود. در بازارهایی که از نظرهای مختلف کارا هستند، نه تنها قیمت با ارزش بازاری بلکه با ارزش ذاتی، ارزش جایگزین و سایر ارزشها نیز برابر است. اما در بازاریهایی که کارا نیستند، نمی توان قیمت و ارزش را معادل و هم معنا درنظر گرفت.
تفاوت ارزش بازاری با قیمت در این است که “قیمت”، تنها در زمان معامله مشخص می شود؛ بنابراین ممکن است همان دارایی در همان لحظه بین افراد دیگری با قیمتی متفاوت مبادله شود.
اما، ارزش بازاری، “قیمتی” است که عموم قعالان بازار بر سر آن اتفاق نظر دارند؛ به طوریکه اگر از چندین نفر سوال شود قیمت دارایی X چند است، عموم افراد رقم مشابهی را اعلام میکنند اما اگر همان افراد پای معامله باشند ممکن با مبلغ دیگری، حاضر به معامله شوند.
در تعیین قیمت (ارزش مبادله) و ارزش بازاری عوامل زیادی اثرگذار هستند نظیر عرضه و تقاضا، وضعیت شرکت، زمان، نوع فعالیت، عملکردشرکت، مدیران، سهامداران، وضعیت اقتصادی سیاسی فرهنگی و اجتماعی،محدوده جغرافیایی، روابط غیر رسمی و ….
ارزش فعلی
هر دارایی، هرچه زودتر دریافت شود، دارای ارزش بیشتری است. بنابراین ارزش دارایی در صورتی که امروز دریافت شود، فردا دریافت شود و یا دیروز یا هر زمان دیگری، متفاوت ارزش اسمی به چه معناست؟ خواهد بود.
ارزش فعلی هر دارایی، ارزش دارایی به شرطی است که دارایی “امروز و در این لحظه” دریافت شود.
در صورتیکه دارایی در زمانی در آینده دریافت شود، به آن ارزش آتی گفته می شود.
ارزش ذاتی
ارزش فعلی جریانات نقدی عایدات آتی هر کالا و یا دارایی، ارزش ذاتی آن کالا و دارایی خواهد بود.
عایدات و عایدات آتی یعنی چی؟
عایدات، جمع واژه عایدی و به معنای درآمد است. بنابراین عایدات به معنای کلیه درآمدهایی است که به واسطه داشتن دارایی، نصیب مالک دارایی می شود.
محاسبه ارزش ذاتی
اولین قدم در محاسبه ارزش ذاتی هر کالا و یا دارایی “تشخیص عادیات آتی آن دارایی” است:
- عایدات برای خرید یک خانه ای که قصد اجاره دادن آن را داریم: “مبالغ اجاره ای“ است که دریافت میکنیم.
- عایدات برای خرید یک ماشین که قصد فروش آن در کوتاه مدت را داریم، “سود حاصل از فروش” ماشین است.
- عایدات برای خرید یک سکه که قصد فروش آن در کوتاه مدت را داریم، “سود حاصل از فروش” سکه است.
بنابراین هر دارایی با توجه به عادیاتی که برای مالک خود ایجاد میکند ممکن است ارزش کمتر و یا ارزش بیشتری داشته باشد.
در نگاه اول همه ارزش های تعریف شده در بالا، مشابه به نظر می رسند و به نظر میرسید باید با هم برابر باشند؛ در بازارهایی که از نظر اطلاعاتی، عملیاتی و تخصیصی “کارا” هستند ارزش ذاتی، قیمت و ارزش بازاری یکسان هستند اما هر چه از کارایی بازار کاسته شود، اختلاف بین آنها افزایش پیدا می کند.
روشهای ارزشگذاری کدامند؟
ارزش گذاری معمولا از طرق زیر انجام می شود:
1.ارزش فعلی عایدات آتی هر دارایی (ارزش ذاتی)
2.ارزش خالص دارایی ها (NAV)
3.محاسبه بهای تمام شده دارایی مشابه به منظور خرید دارایی از بازار و جایگزین نمودن آن (ارزش بازار)
4.محاسبه بهای تمام شده دارایی مشابه به منظور ساخت و یا تولید مجدد آن (ارزش جایگزینی)
5.محاسبه عایدات حاصل از سایر دارایی ها که در صورت فروش دارایی مورد نظر، قابل خرید هستند. (هزینه فرصت)
7.محاسبه بهای تمام شده تا امروز
انتخاب روش ارزشگذاری
آنچه در سرمایه گذاری اهیمت ویژه دارد، “عایدات” است. برای سرمایه گذار ، یک دارایی با ارزش ذاتی بالا نسبت به دارایی دیگری با ارزش جایگزینی بالا جذابیت بیشتری خواهد داشت. اما بعضی دارایی ها عایدات ندارند و یا شرایط ویژه دارند، برای این دسته از دارایی ها می توان از سایر روزشهای ارزشگذاری استفاده کرد.
محاسبه حباب
یکی دیگر از کاربردهای ارزشگذاری محاسبه میزان حباب است.
حباب چیست؟
در صورتی که قیمت دارایی تفاوتی هر چند جزئی، با هر کدام از انواع ارزش داشته باشد، به طوری که بتوان گفت
“قیمت در این مبلغ، هیچ توجیه اقتصادی ندارد و برگشت قیمت به حالت عادی تنها به یک تلنگر بسته است”
اصطلاحا گفته می شود دارایی، حباب دارد، عموما برای محاسبه حباب از ارزش جایگزینی و ارزش ذاتی استفاده می شود.
حباب محاسبه شده، می تواند مثبت یا منفی باشد در صورتی که قیمت بیشتر از ارزش باشد، دارایی دارای حباب مثبت و درصورتی که ارزش دارایی کمتر از قیمت باشد ، دارایی دارای حباب منفی خواهدبود.
در صورتیکه تمایل دارید در مورد “حباب” بیشتر بدونید مشخصات خود را در فرم زیر وارد کنید تا کتاب الکترونیکی “حباب سکه، بودن یا نبودن“، را به رایگان در ایمیل خود، دریافت کنید.
استراتژی معاملاتی
پس از مشخص شدن قیمت، روش ارزشگذاری و در نهایت محاسبه ارزش ، باید نسب به سرمایه گذاری (خرید) و یا عدم سرمایه گذاری (عدم خرید) و یا خروج از سرمایه گذاری (فروش) تصمیم گیری کنیم:
برای تصمیم گیری، باید قیمت دارایی را با ارزش جایگزینی و ارزش ذاتی آن مقایسه کنیم
- در صورتیکه قیمت دارایی از هر کدام از ارزش ها بالاتر باشد بهتر است از سرمایه گذاری در آن، صرفه نظر کنیم و یا در صورتیکه دارایی در تملک ارزش اسمی به چه معناست؟ ما هست، باید در اولین فرصت آن را یه فروش برسانیم.
- در صورتیکه قیمت دارایی از هر کدام از ارزش ها پایین تر و یا مساوی با آن باشد، بهتر است در آن سرمایه گذاری کنیم.
تفاوت تحلیل بنیادی و ارزش گذاری
تحلیل بنیادی در بازار سرمایه با دو هدف محاسبه EPS تعدیلی و ارزشگذاری هر سهم شرکت انجام می شود. در صورتیکه تمایل دارید در مورد تحلیل بنیادی بیشتر بدونید به لینک زیر مراجعه کنید.
خلاصه
1. در این مقاله در مورد ارزش و قیمت و تفاوتهای آنها صحبت کردیم.
2. متوجه شدیم در ادبیات مالی، به آنچه از دست میدهیم قیمت و به آنچه بدست می آوریم ارزش گفته میشود و در صورتی که بین ارزش و قیمت تفاوتی هر چند جزئی وجود داشته باشد، دارایی حباب دارد که حباب می تواند مثبت با منفی باشد.
3.با انواع ارزش یعنی ارزش اسمی، دفتری، ارزش با فرض انحلال و تداوم فعالیت، جایگزینی، بازاری، فعلی و ذاتی آشناشدیم و تفاوتهای آنها را شناختیم.
4.با استراتژی معاملاتی مناسب پس از مشخص شدن قیمت، روش ارزشگذاری و در نهایت محاسبه ارزش آشنا شدیم و گفتیم در صورتیکه قیمت دارایی از هر کدام از ارزش ها بالاتر باشد بهتر است از سرمایه گذاری در آن، صرفه نظر کنیم و یا در صورتیکه دارایی در تملک ما هست، باید در اولین فرصت آن را یه فروش برسانیم و در صورتیکه قیمت دارایی از هر کدام از ارزش ها پایین تر و یا مساوی با آن باشد، بهتر است در آن سرمایه گذاری کنیم.
درخشان باشید و بدرخشید
رویا درخشانی هستم، دانشجوی دکتری مدیریت مالی ، تحلیلگر بازارهای مالی و سرمایه و مدرس دانشگاه.
ایران، تهران، پاسداران
آموزش های رایگان
ثبت نام
[mailerlite_form form_id=5] برای اطلاع از آموزشهای رایگان، سمینارها و محصولات ، ایمیل خود را وارد نمایید.
ارزش اسمی به چه معناست؟
info [ at ] kararegister.com
ونک، خیابان ملاصدرا، تقاطع پل کردستان، ضلع شمال غربی تقاطع، بن بست فرشید، پلاک 8، واحد 1
- شما اینجا هستید:
- نکات قابل توجه در افزایش سرمایه شرکت
نکات قابل توجه در افزایش سرمایه شرکت
افزایش سرمایه به معنای بالا بردن سرمایه اسمی و ثبت شده شرکت است. با افزایش سرمایه مسئولیت صاحبان سهام در قبال دیون شرکت افزایش می یابد. شرکت به دلیل بهره مندی از مزایا افزایش سرمایه می دهد، زیرا با افزایش سرمایه شرکت های دیگر ارزش و اعتبار خوبی برای شرکت قائل می شوند. افزایش سرمایه از دو طریق قابل تحقق است :
1. افزایش مبلغ اسمی : مثلاَ مبلغ اسمی هر سهم از 500 به 700 تومان افزایش پیدا کند.
2. صدور سهام جدید ( افزایش تعداد سهام ) : در این روش مبلغ اسمی سهم هیچ تغییری نمی کند. مثلاَ اگر شرکت بخواهد به اندازه 200 میلیون تومان افزایش سرمایه دهد، معادل 200 میلیون سهام صادر می کند. در این صورت اولویت برای خرید سهام جدید با سهامداران شرکت است مگر آن که حق تقدم در خرید از سهامداران سلب شود و یا این که آنان نخواهند حق تقدم را اعمال کنند. در این روش، مبلغ اسمی سهم بدون تغییر باقی می ماند.
به موجب ماده 165 لایحه قانون تجارت ، از شروط الزامی افزایش سرمایه ، تادیه تمام سرمایه قبلی شرکت می باشد و اگر قبل از پرداخت تمام مبلغ اسمی سهام جدید صادر شود، در ماده 261 لایحه برای رئیس و اعضای هیات مدیره و مدیر عامل ، ضمانت اجرای جزایی پیش بینی شده است.
1. افزایش سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام
به موجب ماده 94 لایحه ، هیچ مجمع عمومی نمی تواند با هیچ اکثریتی به تعهدات صاحبان سهام بیفزاید. این مقرره بدین معناست که اگر قرار بر افزایش سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام به همراه افزایش تعهدات صاحبان سهام باشد، کلیه صاحبان سهام باید در مجمع عمومی فوق العاده حاضر و به اتفاق آرا به این مهم رای بدهند، زیرا نمی توان برای شخصی تعهد یک طرفه ایجاد کنیم .
اگر افزایش سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهم موجب افزایش تعهد سهامداران نشود، مانند آن که افزایش سرمایه از طریق انتقال سود ذخیره شده به شرکت باشد، نیازی به اتفاق آرا نیست و با اکثریت دو ثلث آرای حاضر در جلسه رسمی تصمیم افزایش سرمایه تصویب می شود. مثلاَ مبلغ اسمی هر سهم 200 تومان افزایش یابد و مبلغ 200 تومان افزایش یافته از سود ذخیره شده در شرکت به مبلغ اسمی سهم اضافه شود. در حقیقت اگر افزایش سرمایه با بالا بردن مبلغ اسمی از طریق سود ذخیره شده باشد، تهاتر رخ می دهد زیرا سهامداران بابت سود ذخیره شده طلبکار شرکت بوده اند.
افزایش سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهم :
برای صاحبان سهام ایجاد تعهد کند : اتفاق آراء
برای صاحبان سهام ایجاد تعهد نکند : اکثریت دو سوم آرای حاضر مجمع عمومی فوق العاده
2. تادیه مبلغ اسمی سهام جدید
چنانچه شرکت بخواهد سرمایه خود را از طریق انتشار سهام جدید افزایش بدهد، اولین چیزی که به ذهن می رسد راه تامین سرمایه این سهام جدید ست. برای تادیه مبلغ اسمی سهام جدید 4 راه حل در ماده 158 لایحه آمده است.
راه های پرداخت سهام جدید :
الف: پرداخت مبلغ اسمی سهم به نقد
ب: تبدیل مطالبات نقدی حال شده
ج: انتقال سود تقسیم نشده و اندوخته اختیاری و اضافه ارزش سهم
د: اوراق مشارکت قابل تبدیل با سهام
- الف) پرداخت مبلغ اسمی سهم به نقد
در عمل این راه موجب افزایش شرکت می شود. در شرکت سهامی عام پرداخت غیرنقدی در زمان افزایش سرمایه امکان پذیر نمی باشد و به عنوان مثال خریدار سهام جدید نمی تواند به جای پول، اتومبیل به شرکت بدهد و سهام دریافت کند.
در شرکت سهامی خاص تادیه مبلغ اسمی در زمان افزایش سرمایه به صورت غیرنقد امکان پذیر است. طبق ظاهر قانون ، برخلاف زمان تاسیس فقط قسمتی از سرمایه را می توان به صورت غیرنقد پرداخت کرد اما به عقیده دکتر اسکینی ، در سهامی خاص تمامی مبلغ افزایش سرمایه می تواند به صورت غیرنقد پرداخت باشد.
- ب) تبدیل مطالبات نقدی حال شده
اگر شخصی از شرکت طلبی داشته باشد، به جای دریافت طلب خود از شرکت سهام دریافت می کند و مبلغ اسمی سهم با طلبی که از شرکت دارد تهاتر می شود.
به موجب ماده 185 لایحه ، در این طریق افزایش سرمایه :
1. باید مجمع عمومی فوق العاده تصویب بکند.
2. امضا ورقه تعهد سهم توسط طلبکارانی که مایل به پذیره نویسی هستند . یعنی بدون تمایل طلبکاران امکان تبدیل مطالبات به سهام ممکن نیست و چنانچه طلبکاران شرکت مایل باشند، می توانند به جای مطالبات نقدی حال شده از شرکت سهام جدید را دریافت کنند.
به عقیده دکتر اسکینی، زمانی که افزایش سرمایه از این طریق باشد نیازی به انتشار اعلامیه پذیره نویسی ماده 177 لایحه و مراجعه به بانک نمی باشد، زیرا تبدیل مطالبات نقدی از طریق تهاتر انجام می شود.
به موجب ماده 187 لایحه ، پس از افزایش سرمایه از این طریق مدارک ذیل باید برای ثبت ارزش اسمی به چه معناست؟ به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم بشود تا اثبات شود، واقعاَ این اشخاص طلبکار شرکت بوده اند :
صورت کاملی از مطالبات نقدی حال شده بستانکاران پذیره نویس
رونوشت اسناد و مدارک مثبت این گونه مطالبات تایید شده توسط بازرسان شرکت
صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده مبنی بر اینکه کلیه سهام شرکت خریداری و بهای ارزش اسمی به چه معناست؟ آن دریافت شده است.
- ج) انتقال سود تقسیم نشده . اندوخته اختیاری . درآمد حاصل از اضافه ارزش سهم به سرمایه شرکت
منظور از سود تقسیم نشده، سود قابل تقسیم ماده 239 لایحه می باشد. این سود، حق سهامداران است که ممکن است یا به صورت نقد بین آن ها تقسیم شود و یا اینکه به جای پرداخت نقدی سود، سهام جدید منتشر و بین صاحبان سهام تقسیم شود.
منظور از اندوخته در این ماده اندوخته اختیاری می باشد، زیرا به موجب تبصره 2 ماده 158 انتقال اندوخته قانونی به سرمایه ممنوع است.
اضافه ارزش سهم ، تفاوت میان مبلغ اسمی و واقعی سهام است. مثلاَ اگر شرکتی 10 میلیون سرمایه ثبتی داشته باشد اما ارزش واقعی آن بالغ بر 100 میلیون تومان باشد، حاضر نخواهد شد مبلغ اسمی سهام را به همان مبلغ 500 تومان اولیه در زمان افزایش سرمایه بفروشد. به عنوان مثال در صورت فروش سهام جدید، مبلغی معادل 600 تومان دریافت می نماید. در این صورت مبلغ 100 تومان اضافه بر مبلغ اسمی را اضافه ارزش سهم می نامند. طبق مواد 160 و 236 لایحه ، عواید حاصل از اضافه ارزش سهم به 4 شکل قابل استفاده است :
1. انتقال به اندوخته
2. تقسیم نقدی بین صاحبان سهام سابق
3. دادن سهام جدید به صاحبان سهام سابق
4. استهلاک هزینه افزایش سرمایه
- د) اوراق مشارکت قابل تبدیل به سهام
شرکت اوراق مشارکت قابل تبدیل با سهام صادره را دریافت و به جای پرداخت سود به دارندگان این اوراق، به آنان سهام جدید می دهد. اوراق مشارکت قابل تبدیل با سهام فقط توسط شرکت سهامی عام پذیرفته شده در بازار بورس اوراق بهادار منتشر می شود.
دیدگاه شما