ارز دیجیتال نئو قصد دارد که مدیریت داراییهای دیجیتال را از طریق استفاده از قراردادهای هوشمند امکانپذیر سازد. در این پروژه دو ارز دیجیتال وجود دارد. یکی از آنها رمزارز اختصاصی این شبکه است و از دیگری به عنوان GAS در شبکه استفاده میشود. از هر دو توکن نئو و GAS تنها 100 میلیون توکن وجود دارد. افراد میتوانند با نگهداری توکن نئو مقداری توکن گس به عنوان پاداش دریافت نمایند.
درحال حاضر سرعت تأیید تراکنشها در شبکه NEO چیزی حدود 1000 تراکنش در ثانیه است؛ این در حالی است که این تعداد در شبکه اتریوم چیزی حدود 14 تراکنش در ثانیه است.
نئو چیست؟ آیا نیو رقیب جدی اتریوم میشود؟
اگر میخواهید به صورت حرفه ای کسب درآمد کنید باید با همه ارز های دیجیتال آشنایی کامل داشته باشید زیرا در دوره امروزه همه ارز ها پتانسیل رشد را دارند. یکی از این ارز ها اتریوم چینی یا همان نئو است. این پروژه بسیار شبیه اتریوم است اما بسیار کارکرد ها و قابلیت های مخفی و بهتر از اتریوم دارد که در ادامه بیشتر درمورد این ارز صحبت میکنیم. NEO چیست: به طور خلاصه نئو یک پروژه بلاک چینی است که توسط یک بنیاد غیر انتفاعی توسعه یافته و از فناوری بلاک چین و هویت دیجیتال بهره مند است و میتواند دارایی های فیزیکی را به دارایی دیجیتال تبدیل کند و همچنین کاربران میتوانند دارایی های دیجیتال را با استفاده از قرار داد های هوشمند کنترل کنند.به طور کلی نئو یک شبکه بلاک چین بسیار بزرگ است که توکن NEO تنها بخش کوچکی از این پروژه کوچک است.
نئو توسط چه بنیادی ساخته شد؟
نئو توسط شرکت OnChain واقع در شانگهای چین توسعه داده شد. تحقیقات در مورد نئو از سال ۲۰۱۴ آغاز شد. هدف اصلی این پروژه این است که بتواند با توزیع شبکه خود یک اقتصاد هوشمند آغاز کند. NEO عرضه خود را در دو مرحله انجام داد. اولین عرضه در سال ۲۰۱۵ بود که این پروژه توانست به مدت ده روز ۱۷.۵میلیون توکن NEO معادل ۵۵۰ هزار دلار کسب سرمایه کند. NEO در عرضه دوم خود ۲۲.۵ میلیون توکن به ارزش ۴.۵ میلیون دلار کسب درآمد کرد
همانطور که گفته بودیم NEO قصد دارد یک اقتصاد کاملا هوشمند را اجرا کند که بتواند اقتصاد روزمره را پوشش دهد. نئو برای ایجاد اقتصاد هوشمند سه جز اصلی را پایه کار خود قرار داده است:
دارایی های دیجیتال
واحد های ارزی شبکه نئو
اگر کمی با اتریوم آشنا باشید میدانید که این پروژه پرطرفدار اکنون مبتنی بر اثبات کار و استخراج است اما نئو برای پیشروی از رقیب خود یعنی اتریوم در حال کار روی یک الگوریتم اثبات سهام است تا تمامی توکن های این پروژه قبل از استخراج به صورت خودکار بین اعضا جامعه نئو توزیع شود.تعداد تمام توکن های NEO و همچنین GAS هر کدام فقط ۱۰۰ میلیون واحد است. ۵۰ میلیون NEO از طریق پیش فروشهای اولیه به فروش رفت و ۵۰ میلیون بقیه به مرور زمان در شبکه توزیع خواهند شد. حداقل میزان توکن NEO، واحد ۱ است و در کیف پول های رسمی (نه صرافیها) امکان ذخیره زیر ۱ NEO وجود ندارد.
امکاناتی که در آینده به نیو اضافه میشود
با توجه به بیانه رسمی خود وب سایت NEO این قابلیت به کاربران اجازه میدهد تا تراکنش های خود را به بلاکچین های دیگر انتقال دهند
NeoFSاین قابلیت سیستمی برای ذخیره سازی فایل ها به صورت غیر متمرکز است و کاربران میتوانند با استفاده از آن فایل های حجیم خود را به قسمت های کوچک تر تقسیم میکنند
به احتمال زیاد در آینده کامپیوتر های کوانتومی که بسیار قدرتمند هستند به سایر بلاک چین ها حمله کنند که این قابلیت نئو را در برابر این حملات محافظ میکند.
نئو ارزی آینده دار است که شما میتوانید در آن تراکنش های خود را به راحتی انجام دهید. باید دید که نئو میتواند اقتصاد دیجیتالی هوشمندی را بنیان گذاری کند یا خیر
معرفی ارز دیجیتال نئو ( NEO )
اگر به دنبال نوآوری در بازار ارزهای دیجیتال هستید بیشک رمزارز نئو (NEO) یک گزینه خوب به شمار میآید، (NEO) خود را یک رمزارز “مستعد رشد و درحالتوسعه” معرفی کرده است و با داشتن اسپانسرهای دولتی، هدف خود را تبدیلشدن به پایه نسلهای بعدی اینترنت عنوان کرده است. در ادامه این مقالهٔ از صرافی بلاگ بیتامون بیشتر در مورد ویژگیهای نئو صحبت خواهیم کرد لذا با ما همراه باشید.
تاریخچه نئو (NEO)
هرچند هنوز هم بسیاری گمان میکنند رمزارز (NEO) یک ارز جدید با تاریخچه کوتاه است اما باید بگوییم پیدایش نئو برمیگردد به حدود 8 سال قبل یعنی سال 2014 میلادی. در آن سالها دو فرد چینی بهنامهای دا هانگفی (Da Hongfei) و اریک ژانگ (Erik Zhang) تصمیم گرفتند رمزارزی با بلاک چینی اختصاصی و پشتیبان کننده قراردادهای هوشمند بسازند این دو تن ابتدا رمزارز به نام آنتشِرز ((ANS) AntShares) ارائه دادند که کمکم این رمزارز به دلایل مختلف توسعه یافت و تغییر پیدا کرد. بنابراین در سال 2017 (AntShares) بهطور رسمی به نئو (NEO) تغییر نام پیدا کرد.
هونگفی و اریک ژانگ، هر دو بهعنوان روسای بنیاد نئو فعالیت میکنند و هدف آنها ترویج پذیرش بلاک چین است.
دا هونگفی گفته است، اگرچه اینترنت اختراع بزرگی است؛ اما دارای معایب بسیاری است و این بدان معناست که مصرفکنندگان روزمره همیشه کنترلی بر دادههای خود ندارند. این کارآفرین معتقد است که برنامههای بلاک چین درنهایت به جریان اصلی تبدیل خواهند شد.
اریک ژانگ نویسنده الگوریتم (Byzantine Fault Tolerance) است و هدف آن را منع شرکتکنندگان غیرقابلاعتماد از مشارکت در عملیات بلاک چین میداند. این فناوری نیز در بلاک چین نئو مورد استفاده قرار گرفت. او همچنین بهعنوان توسعهدهنده اصلی این شبکه خدمت کرده و نقش مهمی در توسعه (Neo 3.0)، ایفا میکند.
گفتنی است که هونگفی و اریک ژانگ قصد دارند که نئو را به “اتریوم چینی” تبدیل کنند.
معرفی رمزارز (NEO)
با توجه به محدودیتهایی که دولت چین بر روی تراکنشهای ارز دیجیتال اعمال میکند؛ (NEO) این پتانسیل را دارد که بهعنوان ارز دیجیتال انتخابی در کشوری که تحت نظارت و تحریم است مورداستفاده قرارگیرد. از زمان آغاز به کار، فناوری (Onchain NEO) بهگونهای طراحیشده است که با رویکرد متمرکزی کاملاً متفاوت از اکثر ارزهای رمزنگاریشده، سازگار با قانونگذاری باشد.
درواقع نئو (NEO) یک پلتفرم دیجیتالی مشابه اتریوم است که به کاربران امکان دسترسی به قراردادهای هوشمند را میدهد. «قرارداد هوشمند یک قرارداد بین توکنها شبکهی نئو دو طرف است که برای تأیید توافق نیازی به شخص ثالث ندارد». استخراج (NEO) همچنین بسیار سریعتر از سایر فرآیندهای بلاک چین است زیرا فرآیند تأیید سریع و کارآمد دارد. پلتفرم نئو همچنین به دارندگان سکه دیجیتال نئو سود سهام پرداخت میکند؛ مانند سایر کوینهای دیجیتال، نئو یک محصول (Onchain) است که ماینرها را ملزم میکند تا تراکنش را تأیید کنند.
ویژگیهای رمزارز نئو (NEO)
- یکی از مزایای کلیدی استفاده از نئو این است که مالکان سود سهام دریافت میکنند. توکن (GAS) سودمندترین مزیت پلتفرم (NEO) است. اینیک مکانیسم جفت سازی دارایی است که به دارندگان (NEO) اجازه میدهد (GAS) را دریافت کنند که این سود سهامی است که برای نگهداری (NEO) پرداخت میشود. سود سهام بهصورت فرمول توزیع میشود. اگر (NEO) در کیف پول خود دارید، هرروز (GAS) دریافت خواهید کرد. بهعنوانمثال، اگر 1 (NEO) نگهدارید، 0.000009 (GAS) در روزدریافت خواهید کرد. «نام قبلی توکن (GAS)، (ANC) بوده است. »
- توکن های (NEO) نشاندهنده مالکیت بلاک چین نئو هستند و از آنها برای ایجاد بلوکها و مدیریت شبکه استفاده میشود ولی توکن های (GAS) به شما این حق را میدهند که از بلاک چین (NEO) استفاده کنید. «شبیه اتر در شبکه اتریوم» (GAS) سوختی است که به تراکنشها را در سیستم نئو نیرو میدهد.
- کوچکترین واحد NEO همیشه 1 سهم خواهد بود و نمیتوان آن را مانند بیت کوین «بیت کوین به واحدی به نام ساتوشی تقسیم میشود» تقسیم کرد. «کاربران معمولاً توکن های نئو «(GAS)» را خریداری میکنند که نشاندهنده سهم آنها در آینده پلتفرم است.»
- برخلاف اتریوم، ایجاد قراردادهای هوشمند در (NEO) نیازی به یادگیری یک زبان برنامهنویسی جدید ندارد. این سناریو به این معنی است که هر توسعهدهندهای میتواند شروع به کارکرده و یک اقتصاد نوآورانه را بر روی پلتفرم (NEO) ایجاد کند.
- (NEO) توسط شرکت تحقیق و توسعه بلاک چین “OnChain” مستقر در شانگهای توسعه یافت و هدف اصلی نئو این است که شبکه توزیعشده برای «اقتصاد هوشمند» باشد. همانطور که وبسایت آنها میگوید: “داراییهای دیجیتال + هویت دیجیتال + قرارداد هوشمند = اقتصاد هوشمند.”
- درواقع هدف اولیه (NEO) تبدیلشدن به یک پلتفرم دیجیتال، غیرمتمرکز و توزیعشده برای داراییهای غیر دیجیتال از طریق استفاده از قراردادهای هوشمند است که اساساً کارکردهای اقتصاد روزمره را در بلاک چین (NEO) وارد میکند. بهعنوانمثال، (com) یک وبسایت مسافرتی است که از (NEO) برای ثبت رزرو و پذیرش پرداختهای ارز دیجیتال استفاده میکند.
- قابلیتی به نام (Poly Network) به (NEO) اجازه میدهد با سایر بلاک چینها از جمله بیت کوین، اتریوم و کاسموس ارتباط برقرار کرده و تراکنش داشته باشد.
- اوراکل یک ویژگی اساسی برای بلاک چین است که به منابع داده خارجی اجازه میدهد با قراردادهای هوشمند تعامل داشته باشند. بهعنوانمثال، یک قرارداد هوشمند در (NEO) را قادر میسازد تا بهطور قابل اعتماد با دادههای قیمت از بازار نیویورک تعامل داشته باشد. نئو برخلاف بلاکچینهایی مانند اتریوم که از (dapps) مانند (Chainlink) استفاده میکنند، از یک (Oracle) داخلی استفاده میکند.
- از زبانهای برنامهنویسی (C#)، (Java)، (Go)، (Python) و (Kotlin) پشتیبانی میکند.
- (NEO) اوپن سورس است، یعنی هرکسی میتواند کدهای آن را ببیند و از شفافیتش مطمئن شود.
- از قراردادهای هوشمند استفاده میکند و طرحی به نام اکوبوست (EcoBoost) ساخته است.
- (NEO) اساساً راهی جدید برای ثبت، صدور و گردش دارایی ایجاد میکند. این بدان معناست که داراییهای مشهود مانند املاک و مستغلات، سهام شرکت یا حتی پولهای واقعی را میتوان دیجیتالی کرد و در شبکه (NEO) دادوستد کرد. بنابراین یک اقتصاد کاملاً جدید ایجاد میکند.
- “سیستم هویت دیجیتال آن امکان ادغام بین پلتفرم و اقتصاد دنیای واقعی را فراهم میکند. دارای استانداردهای هویت دیجیتال سفارشی است که امکان ایجاد دادههای هویت الکترونیکی را برای افراد، سازمانها و حتی نهادها فراهم میکند. این سیستمهای الکترونیکی از مدلهای احراز هویت چندلایه استفاده میکنند که شامل تشخیص چهره و صدا و همچنین اثرانگشت میشود.”
- همه داراییهای دیجیتالی در این پلتفرم به لطف استفاده از گواهیهای دیجیتال در بلاک چین عمومی از حمایت قانونی برخوردار هستند. این به نوبه خود، اعتماد را تضمین میکند زیرا سیستم یک سابقه حذف نشدنی و تغییرناپذیر از داراییهای همه نهادها ارائه میدهد.”
- همچنین (NEO) هویت دیجیتالی اطلاعات کلیدی قابل تأییدی را در مورد افراد، سازمانها و سایر نهادهای شرکتکننده که درزمینهٔ دیجیتالی وجود دارند، فعال میکند.
- مانند سایر ارزهای بلاک چین مثل بیت کوین و اتریوم، نئو یک پلتفرم غیرمتمرکز پشته را اجرا میکند. مکانیسم اثبات یک مکانیسم توافقی متحمل خطا بین چندین گره تأییدشده مرکزی است که میتواند تا 10000 تراکنش در ثانیه را پشتیبانی کند. این سرعت با 10 دقیقه استخراج یک بیت کوین مقایسه میشود.
قرارداد هوشمند چیست؟
(Neo) از قراردادهای هوشمند پشتیبانی میکند. قراردادهای هوشمند امکان اجرای تراکنشهایی را میدهند که شامل توافقی بین طرفهای مختلف بدون حاکمیت توسط هیچ سیستم قانونی یا مکانیزم مرکزی است. بهعنوانمثال، خریدار و فروشنده یک اثر هنری ممکن است از یک قرارداد هوشمند برای اجرای توافق بین دو طرف استفاده کنند. اجرای اینگونه قراردادها بر اساس کد برنامهنویسی شبکه است و کدگذاری امکان ردیابی، شفافیت و برگشتناپذیری تراکنشها را فراهم میکند.
(Onchain) چیست؟
در حین کار بر روی (NEO)، بنیانگذاران این ارزدیجیتال «دا هانگفی و اریک ژان» توانستند توجه شرکتهای مختلفی را که به دنبال راهحلهای بلاک چین خصوصی بودند، جلب کنند. این امر منجر به ایجاد آنچِین (Onchain) در سال 2014 شد. درواقع آنچین یک شرکت فناوری مستقل که با چارچوبهای مالی و قانونی لازم کار میکند.
تراکنشهای (Onchain) به تراکنشهای ارزدیجیتالی اطلاق میشود که توکنها شبکهی نئو روی بلاک چین انجام میشوند. اعتبار تراکنش به وضعیت بلاک چین بستگی دارد. تراکنشهای (Onchain) تنها زمانی معتبر هستند که بلاک چین بهروزرسانی شود تا تراکنشها را در دفتر کل عمومی ثبت کند. تراکنشهای (Onchain) امنیت و شفافیت را ارائه میکنند زیرا قابلتغییر نیستند.
برای هر تراکنش (Onchain) کارمزدی وجود دارد. همچنین ماینرها برای ارائه خدمات اعتبارسنجی و احراز هویت خود به هزینهای نیاز دارند.
محصول اصلی (Onchain)، توکنها شبکهی نئو معماری شبکههای توزیعشده (DNA)، اعتقاد بر این است که (DNA) یک پلتفرم بلاک چین است که میتواند برای رفع انواع مشکلات مختلف در خصوصی و عمومی سفارشی شود و همچنین از برنامههای دارایی دیجیتال برای کمک به کسبوکارها با ایجاد بلاکچینهای خصوصی و عمومی استفاده میکند.
ارز دیجیتال نئو (NEO) ؛ نحوه خرید و بهترین کیف پول
ارز دیجیتال نئو (NEO) به عنوان رقیب بالقوه اتریوم ظهور کرده است. امروز درباره این رمزارز، نحوه خرید و بهترین کیف پول آن بیشتر صحبت میکنیم، با ما باشید.
با توجه به محدودیتهای مربوط به معاملات ارزهای رمزنگاری شده توسط دولت چین، ارز دیجیتال نئو (NEO) این پتانسیل را دارد که به خوبی در کشورهای تحت نظارت شدید و حتی در سراسر جهان خوب عمل نماید. از ابتدای راهاندازی این رمزارز فناوری آنچین نئو با مقررات متقابل و با رویکرد متمرکز کاملا متفاوت از اکثر ارزهای رمزنگاری شده طراحی شده است.
این رویکرد متفاوت میتواند به دوام این رمزارز و پیشرفت آن حتی در کشوری مانند چین نیز کمک کند. کشوری که نهادهای نظارتی دولتی بیش از پیش مراقب دنیای ارزهای دیجیتال هستند. بههمین جهت این رمزارز بهتازگی مورد توجه قرار گرفته و توجه علاقمندان و فعالان حوزه رمزنگاری را به خود جلب کرده است. در همین راستا ما امروز بیشتر درباره ارز دیجیتال نئو (NEO) صحبت کرده و تلاش میکنیم به پرسشهایی مانند چگونه ارز NEO بخریم؟ و یا بهترین کیف پول ارز نئو کدام است، پاسخ دهیم.
ارز دیجیتال نئو (NEO) ؛ نحوه خرید و بهترین کیف پول
نئو یک شبکه بلاکچین است که با اتریوم رقابت میکند تا بستری برای ایجاد زیرساختهای مالی را بر روی پلتفرم خود ایجاد کند. برخلاف بیت کوین، ارزهای رمزنگاری شدهای مانند اتریوم و ارز دیجیتال نئو (NEO) به توسعهدهندگان اجازه میدهند محصولات مالی خود را مستقیما بر روی بلاکچین بسازند.
این امر نیاز به شخص ثالث را از بین رده و یک اکوسیستم مالی ایجاد میکند که هم قابل اعتماد است و هم واسطهها را از میان میبرد. ما تلاش میکنیم بیشتر در طول مقاله درباره این رمزارز صحبت کنیم. در ابتدا درباره چیستی نئو و تاریخچه مختصر ایجاد آن به بحث خواهیم نشست.
درباره پیشینه و چیستی نئو
ارز دیجیتال نئو (NEO) به عنوان آنت شرز توسط دا هوگفی و اریک ژان در کشور چین به سال 2014 راهاندازی شد و در ژوئن 2017 نام آن به NEO تغییر یافت. نئو یک بستر مبتنی بر بلاکچین است که ارزهای رمزنگاری شده خود را پشتیبانی کرده و توسعه داراییهای دیجیتالی و قراردادهای هوشمند را امکانپذیر میکند. از این نظر ارز دیجیتال نئو (NEO) شباهت زیادی به شبکه بلاکچین اتریوم مستقر در ایالات متحده آمریکا دارد.
درحال حاضر نئو با قیمتی کمتر از 40 دلار معامله میشود و سرمایه کلی آن در حدود 2.75 میلیارد دلار است. علاوه بر ارز دیجیتال نئو (NEO) این شرکت دارای توکن دیگری به نام NeoGAS است که البته مستقبما با توکن نئو ارتباط ندارد. نئوگس برای افزایش قدرت محاسباتی معاملات و قراردادهای هوشمند مورد استفاده قرار میگیرد و درحقیقت به شبکه سوخترسانی میکند.
شرکت نئو از لحاظ نظری سیستم اقتصاد هوشمند خود را اینگونه توصیف میکند: داراییهای دیجیتال + هویت دیجیتال+ قرارداد هوشمند= اقتصاد هوشمند
شما داراییها را میتوانید بهراحتی در بلاکچین ارز نئو به صورت باز، غیر متمرکز، قابل اعتماد، قابل ردیابی و شفاف عاری از واسطهها به معامله بپردازید. کاربران همچنین قادر به ثبت، خرید، فروش، مبادله یا انتشار انواع مختلف داراییها هستند. بستر ارز نئو به کاربران اجازه میدهد تا دارایی فیزیکی را با یک آواتار دیجیتال معادل و منحصر به فرد در شبکه خود پیوند دهند. ارز نئو همچنین از داراییها با بالاترین امنیت پشتیبانی میکند. داراییهای ثبت شده در بستر این رمزارز دارای هویت دیجیتال معتبر هستند که توسط قوانین نیز محافظت میشوند.
قراردادهای هوشمند امکان انجام معامات را بین طرفهای مختلف بدون دخالت دستگاههای دولتی و یا هر سیستم حقوقی یا مکانیزم مرکزی فراهم میکند. اجرای چنین قراردادهایی براساس کد برنامهنویسی شبکه است و کدگذاری امکان ردیابی، شفافیت و برگشتناپذیر نبودن تراکنشها را تضمین مینماید.
نئو و آنچین نهادهای جداگانهای هستند که به طور مستقل وجود دارند و هیچکدام مالک دیگری نیستند. درواقع تنها تقسیم کاری میان آنها برقرار گشته است. نئو بخش تجارت مصرف کننده را هدف قرار میدهد و آنچین بر خدمات سازمانی تجارت تمرکز دارد. نئو توسط مالکین عمومی پشتیبانی میشود، درحالی که آنچین توسط بزرگترین شرکت خصوصی چین به نام فوسان پشتیبانی میگردد.
در مصاحبهای از دا هنفگفی یکی از موسسین ارز دیجیتال نئو (NEO) پرسیده شده است که چرا این شرکت را به عنوان سرمایهگذار انتخاب کرده است او در پاسخ گفت:
سه بازوی اصلی مجموعه آنها شامل امور مالی، علوم پزشکی، سرگرمی و سبک زندگی که با فناوری بلاکچین هم افزایی خوبی دارد. بههمین دلیل ما گروه فوسان را به عنوان یک شریک سرمایهگذاری انتخاب کردیم.
بنیانگذاران این دو نهاد تصور میکنند که میتوانند در آینده به قابلیت همکاری متقابل زنجیرهای دست یابند. به این معنا که مکانیزمی برای ارتباط و به اشتراکگذاری اطلاعات بین بلاکچینها ایجاد کنند خواه آنها عمومی باشند و خواه خصوصی.
با افزایش تعداد سیستمهای مبتنی بر بلاکچین در حوزههای عمومی و خصوصی، در نهایت نیاز به همکاری بین آنها وجود خواهد داشت و تیمهای نئو و آنچین امیدوارند بتوانند این خلا را با کر مداوم خود پر کنند.
با اینحال، برای فعال کردن چنین قابلیت همکاری، اعتماد و هویت اهمیت بهسزایی پیدا میکند. این شکاف با ویژگی ذاتی هویت دیجیتال که بخش جدایی ناپذیز از بستر بلاکچین نئو است، پر خواهد شد.
اساسا نئو و آنچین ممکن است مسیر میانی و راهحل مورد نیاز بین سیستمهای بلاکچین غیرمتمرکز و رعایت قوانین مالی بینالمللی، حسابهای بانکی و کارتهای اعتباری امروزی باشد.
این دو نهاد با اتخاذ رویکرد همهجانبه تلاش میکند نیازهای همه طرفها، مشارکتکنندگان شبکه مانند ماینرها، معاملهکنندگان، مشاغل خصوصی را برطرف کرده و خود را به عنوان بهترین گزینه برای ارائه یک راهحل جامع برای شکاف مداوم بین اقتصادهای بسته قانون محور و سیستم باز رمزنگاری مطرح نماید.
همه این مسائل نشان میدهد که آینده ارز دیجیتال نئو (NEO) بسیار درخشان بوده و شما میتوانید بهعنوان یکی از گزینههای سرمایهگذاری این ارز بهحساب آورید، با اینحال پیش از پرداخت به بحثهای اصلی روش خرید نئو و بهترین کیف پول ارز نئو بد نیست کمی بیشتر درباره آینده این رمزارز صحبت کرده و به این مسئله بپردازیم که آیا ارز دیجیتال نئو (NEO) یک سرمایهگذاری مناسب است یا خیر.
آیا نئو یک سرمایهگذاری مناسب خواهد بود؟
اگر به اتریوم اعتماد کامل ندارید، نئو ممکن است سرمایهگذازی خوبی برای شما باشد. درحال حاضر، ارزش بازار اتریوم حدود 75 برابر ارز دیجیتال نئو (NEO) است و اکثر توسعهدهندگان بلاکچین از اتریوم برای ایجاد قراردادهای هوشمند استفاده میکنند. برای هر بلاکچین دارای قرارداد هوشمند مانند نئو دشوار است که بتواند خود را جایگزین اتریوم سازد اما همانطور که گفته شد پروژههای بلندپروازانه ارز دیجیتال نئو (NEO) ممکن است در صورت موفقیت حتی به این مهم دست یابد. بنابراین اگر سرمایهگذار ریسک پذیری هستید و به آینده بلند مدت فکر میکنید این رمزارز میتواند سرمایهگذاری مناسبی باشد.
اکنون پس از صحبت درباره خوب یا بد بودن سرمایهگذاری در ارز دیجیتال نئو (NEO) میخواهیم در ادامه نوشتار به دو بحث اصلی روش خرید نئو و سپس بهترین کیف پول ارز نئو بپردازیم. ابتدا درباره نحوه خرید ارز نئو صحبت کرده و سپس به بحث کیف پول خواهیم رسید. اگر میخواهید اطلاعات جامعی از این رمزارز بدست آوردید، لطفا ادامه نوشتار را نیز دنبال کنید.
روش خرید نئو
اکنون میخواهیم درباره مسئله مهم نحوه خرید ارز نئو به صحبت بپردازیم. در وهله نخست شما باید یک حساب آنلاین باز کنید. برای اینکار باید در یک بازارها و بسترهای معاملاتی رمزنگاری شده که از این دارایی پشتیبانی میکند، حسابی بسازید.
متاسفانه اکثر صرافیهای مشهور مانند کوین بیس و eToro از ارز دیجیتال نئو (NEO) پشتیبانی نمیکنند. با اینحال میتوانید تغییرات قیمت این توکن را در اپ کوین بیس مشاهده نمایید. به بحث اصلی برگردیم محبوبترین صرافی که از نئو پشتیبانی میکنند، بازار رمزارز معروف بایننس میباشد. همانطور که میدانید بایننس یک صرافی رمزنگاری مشهور است که از انواع آلت کوینها پشتیبانی توکنها شبکهی نئو مینماید.
برای ایجاد حساب در بایننس، باید اطلاعات مربوط را در وبسایت این صرافی وارد نمایید. اطلاعاتی را که ارائه میدهید اکثرا برای امور مالیاتی است و بسیار شبیه به ایجاد حساب در یک کارگزاری بورسی است.
در مرحله دوم آموزش نحوه خرید ارز نئو اگرچه اجباری در آن نیست اما بهتر است که شما به خرید کیف پول آنلاین بپردازید. اگر قصد ندارید ارز دیجیتال خود را به طور فعال معامله کنید، باید داراییهای رمزنگاری شده خود را در یک کیف پول رمزنگاری شده اختصاصی ذخیره کنید. ذخیره وجوه و دارایی در صرافی ممکن است آن را در معرض سرقت قرار دهد. دو نوع کیف پول سخت افزاری و نرمافزاری وجود دارد که ما پس از صحبت درباره نحوه خرید ارز نئو به معرفی بهترینهای هر دو نوع برای ارز دیجیتال نئو خواهیم پرداخت.
کیف پولهای نرمافزاری اپهای کامپیوتری هستند که میتوانید از آنها در رایانه یا دستگاه تلفن همراه خود استفاده کنید. این برنامهها از ذخیره وجوه شما در صرافی امنتر بوده و به طورکلی استفاده از آنها معمولا رایگان است. کیفپولهای سختافزاری برای افراد بدبین و وسواسیتر است که امنترین فضا را برای شما پدید میآورد. زیرا کیف پولهای سخت افزاری دستگاههای فیزیکی هستند که دارایی دیجیتال شما را به صورت آفلاین ذخیره میکنند.
پس از ایجاد حساب در بستر معاملاتی و سپس خرید کیف پول رمزنگاری شده در مرحله آخر خرید ارز نئو باید خرید خود را تکمیل نمایید. به روش مشابهی با بازار سهام میتوانید توکن نئو را در سفارش محدود یا سفارش بازار خریداری کنید. سفارشات بازار، توکنهای نئو را با قیمت بازار خریداری میکنند که با بالاترین پیشنهاد و کمترین درخواست در دفترچه سفارشات صرافی تعیین میشود.
از طرف دیگر، اگر ارز دیجیتال نئو (NEO) را در سفارش محدود بخرید. آنگاه قیمت مشخص هنگام سفارش تعیین خواهد شد. اگر قیمت بازار به قیمتی که تعیین کردهاید، تنزل کند، سفارش به طور خودکار ارز را با همان قیمت خریداری میکند.
اکنون پس از صحبت درباره نحوه خرید ارز نئو قصد آن را داریم در آخرین بخش مقاله درباره بهترین کیف پول ارز نئو با شما به صحبت بپردازیم. برای دانستن تمام جزئیات مربوط به این رمزارز ما را تا پایان دنبال نمایید.
بهترین کیف پول ارز نئو
Ledger Nano S یک کیف پول سختافزاری مقرون به صرفه برای اکثر سرمایهگذاران بازار ارزهای دیجیتال است که در آمازون با قیمت کمی بیش از 50 دلار به فروش میرسد. این کیف پول از انواع آلت کوینها پشتیبانی میکند و پلتفرم لجر لایو آن به شما امکان میدهد برنامههای کاربردی برای داراییهای رمزنگاری خود دانلود کنید.
لجر یک کیف پول رمزنگاری ممتاز با نام Ledger Nano X دارد که در وبسایت آن با قیمت 119 دلار به فروش میرسد. این ورژن ممتاز چندین مزیت نسبت به ورژن معمولی مانند اتصال بلوتوث و پشتیبانی تا 100 برنامه (ورژن معمولی فقط 18 برنامه را پشتیبانی میکند) را دارد. در هر دوی این ورژنها را که تهیه کنید یکی از بهترین کیف پولهای سختافزاری را بهدست خواهید آورد.
اما اگر بخواهیم بهترین کیف پول نرمافزار نئو را معرفی کنیم، باید بگوییم بهترین گزینه کیف پول بایننس است. این کیف پول مبادلهای است که داراییهای رمزنگاری شده شما را از صرافی دور نگه میدارد. اگر از بایننس برای خرید و فروش ارز دیجیتال نئو استفاده میکنید، کیف پول آن میتواند بهترین گزینه شما در انتخاب محل نگهداری نیز باشد. همچنین این کیف پول یکی از معدود کیفهایی است که به شما امکان میدهد نئوگس بدست آورید.
جمعبندی
نئو یک شبکه بلاکچین است که با اتریوم رقابت میکند تا بستری برای ایجاد زیرساختهای مالی را بر روی پلتفرم خود ایجاد کند. برخلاف بیت کوین، ارزهای رمزنگاری شدهای مانند اتریوم و ارز دیجیتال نئو (NEO) به توسعهدهندگان اجازه میدهند محصولات مالی خود را مستقیما بر روی بلاکچین بسازند.
این امر نیاز به شخص ثالث را از بین رده و یک اکوسیستم مالی ایجاد میکند که هم قابل اعتماد است و هم واسطهها را از میان میبرد. با توجه به هزینههای بالای تراکنش، اکنون بسیاری به دنبال جایگزینی برای اتریوم هستند. نئو یک رقیب سرسخت آشکار برای آن است و اگر اتریوم نتواند مشکلات مقیاسپذیری خود را به سرعت برطرف کند، آنگاه ممکن است این رقیب بالقوه جایش بگیرد.
ارز دیجیتال نئو (NEO) به عنوان آنت شرز توسط دا هوگفی و اریک ژان در کشور چین به سال 2014 راهاندازی شد و در ژوئن 2017 نام آن به NEO تغییر یافت. نئو یک بستر مبتنی بر بلاکچین است که ارزهای رمزنگاری شده خود را پشتیبانی کرده و توسعه داراییهای دیجیتالی و قراردادهای هوشمند را امکانپذیر میکند.
از این نظر ارز دیجیتال نئو (NEO) شباهت زیادی به شبکه بلاکچین اتریوم مستقر در ایالات متحده آمریکا دارد. این رمزارز اکنون بهدلایل مختلفی که ذکر شده است مورد توجه زیادی قرار گرفته بههمین جهت تلاش کردیم در این مقاله درباره ابعاد گوناگون آن از جمله آینده، نحوه خرید و بهترین کیف پول به صحبت بپردازیم. تا شما با این رمزارز جدید بیشتر آشنا شوید. امیدواریم که توانسته باشیم در این جهت به شما یاری رسانیم. اگر نکته یا مسئلهای وجود دارد که به آن نپرداختیم، خوشحال میشویم آن را با ما در میان بگذارید.
نظر شما درباره ارز دیجیتال نئو (NEO) چیست؟ نظرات خود را در بخش کامنتها با تکراتو در میان بگذارید!
توکنها شبکهی نئو
توکن دیجیتال در مقابل کوین دیجیتال؛ موضوعی که اغلب باعث سردرگمی افرادی میشود که به تازگی وارد دنیای ارزهای رمزنگاری شده اند. گاهی اوقات ممکن است این دو مفهوم به جای یکدیگر استفاده شود. برخی افراد هم ممکن است هر یک از این دو واژه را برای اشاره به تمام دارایی های دیجیتال استفاده کنند.
با این حال، تفاوتهای بسیار زیادی بین کوین های دیجیتال رمزنگاری شده و توکنهای دیجیتال رمزنگاری شده وجود دارد. بنابراین دانستن مفاهیم آنها ضروری است!
در این مقاله در ابتدا به این که چرا در این دو اصطلاح سردرگمی زیادی وجود دارد، نگاهی خواهیم انداخت. سپس توضیحاتی درباره مفهوم هر کدام، نمونه هایی از آنها و نحوه کار آنها خواهیم داد.
در پایان این مقاله، میتوانید تشخیص دهید که آیا یک دارایی دیجیتال یک توکن است یا یک کوین. پس تا انتها همراه ما باشید.
کوین دیجیتال چیست؟
کوین یا سکه دیجیتال، در واقع یک دارایی است که بلاک چین مخصوص خودش را دارد. به طور مثال بیت کوین، لایت کوین و یا اتر، هر سه در بلاک چین مخصوص خودشان فعال هستند.
تراکنشهای کوینهای دیجیتال را می توان به صورت P2P انجام داد. با این حال، وقتی آنها را ارسال و یا دریافت میکنید، هیچ سکه فیزیکی در این بین مبادله نمیشود.
همه این “کوینها” درواقع داده هایی هستند که در یک پایگاه داده بسیار بزرگ جهانی وجود دارند. این پایگاهداده (یا همان بلاک چین) تمام تراکنش های انجام شده را پیگیری میکند و تراکنشها توسط کامپیوترهای سراسر جهان بررسی و تایید میشوند.
از کوینهای دیجیتال چه استفادههایی میشود؟
کوینهای دیجیتال، معمولا مثل یک سکه در دنیای واقعی، به عنوان پول استفاده میشوند. شما میتوانید به کوین هایی مثل Bitcoin ،Litecoin و Monero، مثل سکههایی که در کیف پولتان قرار دارد نگاه کنید. در بیشتر اوقات، آنها هیچ هدف دیگری جز اینکه به عنوان پول استفاده شوند، ندارند.
از این کوینها میتوانید برای انتقال پول و سرمایه گذاری استفاده کنید. همچنین آنها را میتوان به عنوان یک واحد برای ارزش گذاری درنظر گرفت؛ به این معنا که میتوانید با آنها بر روی کالا یا خدمات ارزش گذاری کنید.
برای درک بهتر موارد بالا، از بیت کوین به عنوان یک مثال استفاده میکنیم.
- از بیت کوین می توان برای خرید کالا و خدمات در سراسر اینترنت و همچنین در بسیاری از مکانهای واقعی استفاده کرد.
- شما توکنها شبکهی نئو میتوانید بیت کوین را برای مدت طولانی ذخیره کنید و هیچ اتفاقی برای آن نمیافتد. سپس درهر زمانی که بخواهید میتوانید آن را با چیز دیگری با ارزش یکسان مبادله کنید.
- چیزهایی که میخرید را میتوانید با بیت کوین هم قیمتگذاری کنید.
کاربردهای دیگر کوینهای دیجیتال
به غیر از مواردی که به آن اشاره کردیم، تقریبا هیچ کاربرد دیگری برای بیت کوین وجود ندارد. با این حال، برخی از کوینهای دیجیتال مانند Ether، NEO و DASH، ویژگیهای بیشتری نسبت به اینکه فقط به عنوان شکلی از پول استفاده شوند، دارند. به عنوان مثال:
- از Ether برای تامین سوخت تراکنشها در شبکه اتریوم استفاده میشود. توکنهای جدید را می توان در اتریوم ایجاد کرد، اما با این وجود برای ارسال توکنها به وجود Ether نیاز است. زیرا Ether هزینه های مربوط پاداش ماینر ها را تامین میکند. به این معنا که به کامپیوترهایی که تراکنشها را در شبکه اتریوم تایید میکنند، پول پرداخت میکند.
- نئو (NEO) یک پلتفرم مبتنی بر بلاک چین است که قابلیت اجرای قراردادهای هوشمند را دارد و به آن اتریوم چینی نیز گفته میشود. این پلتفرم دارای دو توکن NEO ، که ارزرمزنگاری شده اختصاصی شبکه بلاک چین نئو است و توکن GAS که در شبکه نئو حکم اتر در شبکه اتریوم و در واقع حکم سوخت پلتفرم را دارد.
هزینه های شبکه بلاک چین نئو ازجمله هزینه اجرای قراردادهای هوشمند و پاداش ماینر ها از طریق این توکن پرداخت میشود. - ارز رمزنگاری شده دش (DASH)، مانند بیت کوین ارزی دیجیتال است که از آن برای ارسال و دریافت پرداخت ها میتوان استفاده کرد.
داشتن Dash کافی به کاربران اجازه میدهد تا بتوانند در تصمیمات مهم برای شبکه Dash مشارکت داشته باشند. اگر ایدهای برای ارتقا شبکه DASH پیشنهاد شود، آنهایی که Dash کافی دارند میتوانند رای دهند که آیا ارتقا باید رخ دهد یا خیر. این حق رای به دارندگان DASH این امکان را میدهد که در مورد چگونگی تکامل پروژه نظر بدهند.
نمونههایی از کوینهای دیجیتال
شما میتوانید فهرست کاملی از کوینهای دیجیتال را را در سایت coinmarketcap ببینید. اما با این وجود تعدادی از کوین های معروف را میتوانید در تصویر زیر مشاهده کنید.
توکن دیجیتال چیست؟
اغلب، از توکن ها به عنوان سکه ها یا کوینهای دیجیتال، یاد میشود. با این وجود تفاوت بزرگی بین توکن ها و کوینهای دیجیتال وجود دارد. توکنها در واقع ارزهای دیجیتالی هستند که برای خودشان بلاک چین مستقل ندارند و بر روی بلاک چین ارزهای دیگر مثل بیت کوین یا اتریوم جابه جا میشوند.
توکن MKR از پلتفرم Maker، توکن Link از پلتفرم Chainlink، توکن Lend از پلتفرم Aave و توکن YFI از پلتفرم Yearn Finance، نمونه هایی از توکنهای موجود در بازار هستند.
توکنهای دیجیتال چگونه ایجاد میشوند؟
تقریبا میتوان گفت روی هر بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند و زبان های برنامه نویسی سطح بالا پشتیبانی شود، میتوان توکن ایجاد کرد.
توسعه دهندگان (developers)، با استفاده از دانش برنامه نویسی و با توجه به قوانینی که بلاک چین مورد نظر برای ایجاد یک توکن دارد، میتوانند قرارداد هوشمند توکن خود را ایجاد کنند و آن را در بلاک چین پیاده سازی نمایند. علاوه براین سازنده توکن باید مقداری از ارز اختصاصی بلاک چین موردنظر را خریداری کند و آن را برای تامین پاداش ماینرها و تایید تراکنشهای توکن ایجاد شده، به شبکه اختصاص دهند.
به عنوان مثال اگر توکنی در بلاک چین اتریوم ایجاد شود، ایجادکننده توکن باید مقداری اتر خریداری کرده و آن را به عنوان هزینه تایید تراکنش ها به شبکه اختصاص دهد.
هدف توکنهای دیجیتال
بیشتر توکنها برای استفاده در اپلیکیشنهای غیر متمرکز یا dApps ایجاد میشوند. هنگامی که توسعه دهندگان در حال ایجاد توکن خود هستند، میتوانند تصمیم بگیرند که چه تعداد واحد از آن توکن میخواهند ایجاد کنند و این توکن های جدید در زمان ایجاد به کجا فرستاده خواهند شد. به محض ایجاد، توکن ها میتوانند برای هدفی که برای آن طراحی شده اند، مورد استفاده قرار گیرند.
برای مثال، Musicoin یک توکن است که به کاربران اجازه میدهد تا به ویژگیهای مختلف پلتفرم Musicoin که میتواند تماشای یک موزیک ویدئو یا گوش دادن به موسیقی باشد، دسترسی داشته باشند.
نقش های دیگر توکنهای دیجیتال
از طرفی برخی از توکنها به عنوان نشانه ای برای یک دارایی فیزیکی ایجاد میشوند. به عنوان مثال فرض کنید شما بخواهید خانه خود را با استفاده از یک قرارداد هوشمند بفروشید. در این صورت شما نمیتوانید خانه تان را به صورت فیزیکی در قرارداد هوشمند قرار دهید. در عوض میتوانید از یک توکن به عنوان نمایندهای که نشان دهنده خانه شماست استفاده کنید.
به عنوان مثال WePower (WPR) مثال خوبی از یک توکن است که نشاندهنده نشاندهنده نیروی برق یا الکتریسیته است. پروژه WePower یک dApp است که به کاربران این امکان را میدهد تا با استفاده از قراردادهای هوشمند، انرژی برق را در بلاک چین خریداری کنند و یا بفروشند.
مزیت بزرگ ایجاد توکنهای دیجیتال
از آنجا که توسعه دهندگان اپلیکیشنهای غیرمتمرکز (dApps) و توکنها مجبور به ایجاد بلاک چین اختصاصی برای خود نیستند، این موضوع باعث صرفه جویی در زمان و هزینههای آنها میشود.
آنها میتوانند از ویژگیهای ارز رمزنگاری شده در اپلیکیشنهای خود استفاده کنند، در حالی که از امنیت بلاک چین اصلی بهره میبرند. از طرفی صرفه جویی در زمان تنها نکته مثبت این موضوع نخواهد بود. اگر آنها بخواهند بلاک چین و ارز اختصاصی خودشان را به جای dApps و توکن ایجاد کنند، باید ماینرهایی را هم پیدا کنند تا تراکنش هایشان را تایید کنند.
از طرف دیگر، برای ایجاد یک بلاک چین قوی که مورد حمله قرار نگیرد، به تعداد زیادی از ماینرها نیاز است. بسیاری از ماینرها هم ترجیح میدهند که بر روی یک بلاک چین مشترک، که در آن چندین اپلیکیشن کاربردی (dApps) قابلیت اجرا دارند، به جای هزاران بلاک چین ضعیف و عمدتا متمرکز، کار کنند.
بنابراین این تنها یک فرآیند بسیار طولانیتر و بسیار گرانتر برای ایجاد کنندگان توکنها خواهد بود.
انواع توکن های دیجیتال
به طور کلی، توکنها را میتوان در دو دسته مثلی (Fungible) و مثلی (Non-fungible) تقسیم کرد.
توکن های مثلی (Fungible) و توکنهای غیرمثلی (Non-fungible)
توکن های دیجیتال مثلی
توکن های مثلی، توکن هایی هستند که هر واحد از آن ها میتواند با واحد مشابه دیگری از آن توکن مبادله یا تعویض شود. به طور مثال بیت کوین، اتریوم، دلار، ریال و به طور کلی اسکناس ها در این دسته قرار میگیرند و شما میتوانید یک واحد بیت کوین را با یک واحد بیت کوین دیگر تعویض و جابهجا کنید.
توکن های دیجیتال غیرمثلی (NFT)
در مقابل، دسته ای دیگر از دارایی ها هستند که غیرقابل تعویض اند. به طور کلی هر چیزی که اطراف شما باشد و غیرقابل مبادله کردن باشد در این دسته قرار میگیرد. به عنوان مثال گوشی همراه یا خودروی شما جز دارایی های غیرقابل تعویض شما هستند و اگر بخواهید آن ها را تبدیل به توکن کنید، هیچ گاه قابلیت تغییر و یا جابه جایی با دارایی های دیگر را نخواهند داشت.
توکن های غیرمثلی (NFT) ، قابلیت تقسیم شدن به واحد های کوچکتر را ندارند و به عنوان یک واحد یکپارچه در نظر گرفته میشوند. همانطور میدانید بیت کوین به واحد های کوچک تر ساتوشی قابل تقسیم است. در صورتی که شما نمیتوانید یک توکن NFT مربوط به یک دارایی خودتان مثل خودرو شخصی تان را به واحدهای کوچک تر تبدیل کنید.
درحال حاضر حدود ۹۹ درصد توکن های موجود در بازار مثل تتر(USDT)، مثلی هستند. با این وجود، بازار توکن های NFT روز به روز در حال گسترش است و احتمالا در آینده توکن های NFT بیشتری به بازار عرضه شوند.
دسته بندی های اصلی در توکنهای دیجیتال مثلی (Fungible)
توکنهای کاربردی (Utility tokens)
از این توکنها برای دسترسی به یک محصول یا خدمت خاص استفاده میشود. امروزه اغلب توکنهای موجود در بازار توکنهای کاربردی هستند.
توکن های پرداختی (Payment tokens)
توکنهای پرداختی، هدفی جز پرداخت هزینه کالاها و خدمات را ندارند.
توکنهای اوراق بهادار (Security tokens)
بیشتر توکن های صادر شده در ICOها، از این نوع توکنها هستند. افرادی که آن ها را خریداری میکنند در واقع با سرمایه گذاری بر روی آن ها به دنبال کسب سود هستند.
توکن های سهمی (Equity tokens)
این توکن ها در واقع بخشی از سهام یک پروژه یا شرکت است که در عرضه اولیه آن پروژه قابل خریداری است. که البته به دلیل نبود قوانین مشخصی در این حوزه، عرضه اولیه هایی شبیه به این خیلی اتفاق نمیافتد.
توکنهای حاکمیتی (Governance)
توکنهای حکومتی، توکنهایی هستند که توسعه دهندگان آن ها را ایجاد میکنند تا دارندگان آن ها بتوانند با مشارکت در تصمیم گیریها، در ایجاد قوانین جدید و آینده آن توکن نقشی داشته باشند. Uniswap نمونه ای این نوع توکنها است.
سخن پایانی
در این مقاله سعی کردیم به تعریف مفاهیم کوین های دیجیتالی و توکنها و تفاوتهایی که بین آنها وجود دارد، بپردازیم.
قیمت لحظه ای نئو + نمودار تحلیل تکنیکال
NEO
261,419 تومان
تحلیل تکنیکال نئو
نمودار تکنیکال نئو
ماشین حساب نئو
تغییرات قیمت نئو
نئو (NEO) در سال 2014 به دست دا هونگ فی و اریک ژان در چین با نام شرکت AntShares تأسیس و در ژوئن سال 2017 با نام تجاری نئو به عموم معرفی شد. نام دیگر این پروژه اتریوم چینی است؛ چراکه یکی از مهمترین اهداف این پروژه گسترش و سادهسازی استفاده از قراردادهای هوشمند است. این پروژه، پلتفرمی بلاکچین محور است که از امکان توسعه داراییهای دیجیتال و قراردادهای هوشمند پشتیبانی میکند.
ارز دیجیتال نئو قصد دارد که مدیریت داراییهای دیجیتال را از طریق استفاده از قراردادهای هوشمند امکانپذیر سازد. در این پروژه دو ارز دیجیتال وجود دارد. یکی از آنها رمزارز اختصاصی این شبکه است و از دیگری به عنوان GAS در شبکه استفاده میشود. از هر دو توکن نئو و GAS تنها 100 میلیون توکن وجود دارد. افراد میتوانند با نگهداری توکن نئو مقداری توکن گس به عنوان پاداش دریافت نمایند.
درحال حاضر سرعت تأیید تراکنشها در شبکه NEO چیزی حدود 1000 تراکنش در ثانیه است؛ این در حالی است که این تعداد در شبکه اتریوم چیزی حدود 14 تراکنش در ثانیه است.
تحلیل تکنیکال NEO
با نگاهی به نمودار ماهانه برای تحلیل تکنیکال NEO میبینیم که بعد از صعود بسیار زیادی که امسال از ماه می تا آوریل اتفاق افتاد، قیمت نئو یک اوج قیمتی را تجربه کرد. بعد از صعود ناگهانی و زیاد نئو، حالا قیمت این ارز دیجیتال در حال تجربه یک روند قیمتی نزولی مشابه با سال 2018 است. این نزول قیمتی با یک حجم بسیار زیاد همراه بوده است که نشان میدهد دارندگان این رمزارز تمایل به فروش بیشتر دارند.
با مقایسه وضعیت فعلی با سقوط قیمتی سال 2018 به نظر میرسد که بعد از این افزایش قیمت، اصلاح در قیمت نئو اتفاق خواهد افتاد و ممکن است این نزول قیمت تا محدوده کف قیمتی 4 دلار ادامه داشته باشد.
اگر به تحلیل تکنیکال نئو در بازه زمانی کوتاهتری مثل بازه هفتگی بپردازیم، ادامهدار بودن روند نزولی نئو را محتملتر میبینیم؛ چراکه روند نزولی فعلی با فعالیت زیاد فروشندگان همراه شده است. همچنین وضعیت اندیکاتور مکدی در این تایم فریم میتواند نشانهای مضاعف برای ادامهدار بودن روند نزولی بر اساس تحلیل تکنیکال نئو باشد. با توجه به شرایط فعلی موجود در ابزارهای مختلف تحلیل تکنیکال NEO به نظر میرسد که قیمت نئو برای مدتی در محدوده قیمتی بین 39 تا 4 دلار نوسان داشته و به اصطلاح در محدوده رنج به سر ببرد.
البته وجود مواردی همچون راهاندازی نسخه 3 ارز دیجیتال نئو در شرایط فعلی بازار و با توجه به امکانات بسیار این پروژه در مقابل رقبایی همچون اتریوم و اخبار فاندامنتال مثبت دیگری که بر کل بازار کریپتوکارنسیها تأثیرگذار است، ممکن است به افزایش قیمت این ارزدیجیتال نیز کمک کند.
همانطور که گفته شد، ارزدیجیتال نئو تاکنون جزو رمزارزهایی بوده است که بیشترین میزان تقلید از حرکات و صعود و سقوطهای قیمتی بیت کوین را داشته است. بنابراین اتفاقاتی که در آینده برای قیمت بیت کوین رقم میخورد، میتواند در تعیین آینده قیمتی ارز دیجیتال نئو نیز تأثیرگذار باشد. پس بررسی تحلیل تکنیکال بیت کوین برای تصمیمگیری در مورد وضعیت آینده قیمت NEO در کنار بررسی تحلیل تکنیکال نئو خالی از لطف نیست.
تحلیل قیمت NEO
همانطور که میدانید نوسانات زیاد، از ویژگیهای بارز تمامی کریپتوکارنسیها است و همچون دیگر رمزارزها، ارز دیجیتال نئو نیز از این امر مستثنی نیست. در ادامه به تاریخچه قیمت ارز دیجیتال نئو میپردازیم تا بتوانید چشمانداز بهتری از ارزش واقعی این رمزارز داشته باشید.
در اوایل سال 2020 قیمت نئو در محدوده زیر 10 دلار قرار داشت و در ادامه در 13 مارس همان سال، قیمت ارز دیجیتال NEO در صرافی بیت فینکس به حدود 4 دلار رسید. اما این روند ادامهدار نبود و در تاریخ 18 سپتامبر قیمت نئو با یک جهش ناگهانی، خود را به محدوده 25.90 دلار رساند، اما مجدداً در انتهای سال، نئو در قیمتی حدود 14 دلار به سر میبرد.
نئو به عنوان یکی از رمزارزهای دنبالهرو بیت کوین شناخته شده است؛ چراکه اغلب، حرکات قیمتی بیت کوین را تقلید کرده است. به عنوان مثال، در ماه مارس سال 2020 که اغلب بازارهای مالی و همچنین بازار کریپتوکارنسیها تحت تأثیر کرونا ویروس قرار گرفتند، قیمت بیت کوین و قیمت ارز دیجتال نئو نیز در یک روند نزولی شدید قرار گرفتند. قیمت NEO تحت تأثیر اخبار مثبتی که مبنی بر همکاری این پروژه با شبکههای خدماتدهنده بلاکچین محور منتشر شد، توانست از آن نزول قیمت پیشآمده نجات یابد. در اغلب موارد، اخبار مثبت میتوانند تأثیرات مثبت زیادی بر قیمت رمزارزها داشته باشند.
بالاترین رکورد قیمتی ارز دیجیتال نئو، قیمت 196.85 دلار است که در پی اخبار مربوط به تغییر نام تجاری این پروژه در سال 2017 (اوایل 2018) اتفاق افتاد. بعد از آن بازار وارد یک روند نزولی و اصلاح قیمتی شد و روند نزولی قیمت نئو تا سال 2021 ادامه یافت.
باتوجه به اینکه روند صعودی در بازار کریپتوکارنسیها مجدداً شکل گرفته است، توجه تریدرهای بسیاری مجدداً به خرید ارزهای دیجیتالی همچون نئو جلب شده است که میتواند در آینده اتفاقات مثبتی را برای قیمت ارز دیجیتال نئو رقم بزند.
دیدگاه شما