سرمایه‌گذاری امانی چیست؟

وقتش رسیده چراغ خاموش حرکت نکنیم/ گفت‌وگو با نریمان امانی مدیرعامل صرافی رمزارز سیتکس

وقتی کسب‌و‌کارهای رمزارزی خیلی جدی خود را نشان دهند و مواضع چراغ‌خاموش بودن را کنار بگذارند، قطعاً تأثیر مثبت روی رفتار حاکمیت با آنها و این مدل کسب‌و‌کارها را شاهد خواهیم بود. نریمان امانی، مدیر صرافی رمزارز سیتکس می‌گوید با آگاه‌سازی حاکمیت و عموم مردم، حاکمیت نیز درمی‌یابد که این مدل کسب‌و‌کارها حرفی برای گفتن دارند و مردم نیز به این مدل کسب‌و‌کارها اعتماد دارند.

در واقع ورود مردم به عرصه مالی جدید در دنیا را راحت‌تر می‌پذیرند. مجموعه سیتکس شرکتی در حوزه آی‌تی است که حدود ۲۰ سال پیش فعالیت خود را آغاز کرده است. کار آنها در ابتدا با انواع و اقسام پروژه‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری شروع شد، اما از پنج سال پیش یعنی حدود سال ۱۳۹۵، وارد حوزه رمزارز و بلاکچین شدند.

در این مدت، در انواع حوزه‌های بلاکچین مانند ماینینگ، تریدینگ و سرمایه‌گذاری فعالیت داشته‌اند و دو، سه سالی است که به‌طور خاص روی حوزه بلاکچین فعال هستند. در حوزه بلاکچین، چه در حوزه کریپتوکارنسی و چه نرم‌افزاری، پروژه‌های مختلفی را در دست اجرا دارند و از حدود یک سال و نیم پیش صرافی رمزارز خود را ایجاد کرده‌اند که در حال حاضر عمده تمرکز شرکت روی این بخش است.

در حال حاضر سیتکس در چه مرحله‌ای است؟
اگر منظورتان صرافی است، باید بگویم که اکنون پروژه راه‌اندازی شده و مردم از آن استفاده می‌کنند، اما به‌دلیل رویکردی که در حوزه فناوری داریم، چندان تلاش نکردیم تا صرافی رمزارز را با ماهیت فعلی آن معرفی کنیم و بیشتر به‌‌دنبال ایده‌های نو در این حوزه هستیم و از صرافی به‌عنوان ابزاری نو که بتواند سایر پروژه‌هایمان را پیش ببرد، استفاده می‌شود.

در این مقطع پروژه دیگری هم داریم مثل پروژه سیوا که بخشی از کار صرافی است و پروژه صندوق‌داری غیرامانی است. به‌طور کلی روال برنامه‌های سیتکس به این سمت‌وسو در حال حرکت است.

درباره ایده‌ها و پروژه‌های دیگر سیتکس و برنامه‌های آتی خود بیشتر توضیح ‌می‌دهید؟
فناوری بلاکچین حوزه‌ای نو است و هر روز در این بخش اتفاقات جدیدی در حال وقوع است. از متاورس و ان‌اف‌تی‌ها گرفته تا حوزه‌های دیفای و اپلیکیشن‌هایی که شاید اصلاً در حوزه کریپتوکارنسی هم فعال نباشند، ولی جذابیت‌های دیگری دارند.

مجموعه ما در تلاش است در تمام راه‌حل‌هایی که بلاکچین می‌تواند برای صنایع مختلف ارائه دهد، فعالیت کند. در بعضی موارد پروژه‌هایی را هم در دست داریم که برای صنایع مختلف مناسب است. در برنامه‌ آینده‌مان قصد داریم تمرکزمان را روی پروژه‌های دیفای بگذاریم و به سراغ اپلیکیشن‌‌های مادی که در بستر بلاکچین هستند، برویم.

با توجه به اینکه شما تمرکز خود را روی بلاکچین و رمزارز گذاشته‌اید، فکر می‌کنید موضع رگولاتور باید چگونه باشد تا هم تنظیم‌گری در این حوزه اتفاق بیفتد و هم به کسب‌و‌کارها آسیبی وارد نشود؟
با ورود فناوری‌های نو، خواه‌ناخواه چالش‌هایی در حوزه رگولاتوری نیز ایجاد می‌شود. چون مسئله بلاکچین موضوعی جهانی است، وضع قوانین برای کنترل و پیگیری رگولاتوری نیز می‌تواند برگرفته از تجربیات کشورهای پیشرفته باشد و می‌توانیم در قانون‌گذاری و تنظیم‌گری از آنها الگوبرداری کنیم. کشورهای دیگر توانسته‌اند از فناوری بلاکچین در بخش‌های مختلف استفاده کنند، بنابراین نظام حاکم بر این کشورها تنظیم‌گری را انجام داده است.

به نظرم در این حوزه، رگولاتوری باید اندکی انعطاف نشان دهد؛ زیرا بلاکچین، حوزه جدیدی است و هر روز نیز اتفاقات جدیدی در آن می‌افتد و به‌روز می‌شود. چنانچه بدون توجه به اینکه این موضوع جدید است و قرار است اتفاقات جدید در این حوزه تجربه شود، برای آن قوانین وضع شود، عملاً راه را بر پیشرفت این فناوری در کشورمان می‌بندیم.

وقتی فناوری جدیدی وارد می‌شود، کسب‌و‌کارهای نو خیلی راحت‌تر به سراغ آن می‌روند تا بتوانند از ابعاد آن فناوری آگاه شوند. حاکمیت نگاه کلان‌تری به قضیه دارد و معمولاً وارد جزئیات و آینده ‌آن نمی‌شود؛ بنابراین کسب‌و‌کارهای نو باید به‌عنوان یک مشاور در کنار حاکمیت حضور داشته باشند، حتی اگر آنها را نپذیرند.

کدام نهاد را برای تنظیم‌گری این فضا مناسب‌تر می‌دانید؟
چالشی که در این حوزه نوپا وجود دارد و تعیین رگولاتور مناسب برای آن را دشوار می‌کند، این است که بستگی دارد بخواهیم از چه بُعدی به آن نگاه کنیم. اگر بخواهیم از دیدگاه چالش مالی به آن نگاه کنیم، نهادهای مالی برای رگولاتوری مناسب‌اند و اگر بخواهیم نگاه فناورانه به آن داشته ‌باشیم (که بسیار منطقی و بجاست) باید از وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در امر رگولاتوری کمک بگیریم.

اما بهتر آن است که به‌دلیل جامعیت این حوزه، کمیته‌ای متشکل از سرمایه‌گذاری امانی چیست؟ نهادهای اقتصادی، حقوقی و فناوری اطلاعات، رگولاتوری این بخش را بر عهده بگیرند تا بتوانند تمامی ابعاد آن را پوشش دهند. ضمن آنکه بخش مهمی از کسب‌و‌کارهای مهم در آینده در این حوزه شکل می‌گیرند و لازم است در این رگولاتوری، دیدگاه کسب‌و‌کارهای خصوصی در امر سرمایه‌گذاری نیز دخالت داده ‌شود و نظرات آنان پرسیده‌ شود.

بعضی‌ها معتقدند کسب‌و‌کارها خودشان باید دست‌به‌کار شوند و رگولاتور را آگاه کرده و در تنظیم‌گری کمک‌کننده باشند. نظر شما چیست و چه کارهایی می‌توان در این بخش انجام داد؟
نکته‌ای که وجود دارد این است که وقتی فناوری جدیدی وارد می‌شود، کسب‌و‌کارهای نو خیلی راحت‌تر به سراغ آن می‌روند تا بتوانند از ابعاد آن فناوری آگاه شوند. حاکمیت نگاه کلان‌تری به قضیه دارد و معمولاً وارد جزئیات و آینده ‌آن نمی‌شود؛ بنابراین کسب‌و‌کارهای نو باید به‌عنوان یک مشاور در کنار حاکمیت حضور داشته باشند، حتی اگر آنها را نپذیرند.

این حوزه، حوزه مالی است؛ بنابراین نیاز است مردم نسبت به این بخش آگاه شوند تا بدانند در حال ورود به چه دنیایی هستند و در واقع، این وظیفه کسب‌و‌کارهاست که در حوزه اطلاع‌رسانی، هم در کنار مردم و هم در کنار حاکمیت باشند و به آنها مشاوره دهند.

مسئله رگولاتوری و دیدگاه حاکمیت به این حوزه، نه‌تنها در ایران، بلکه در کشورهایی که حتی دید بازتری به مسئله فناوری دارند، سخت‌گیرانه است. حالا شاید میزان سخت‌گیری‌ها به اندازه ایران نباشد، اما شاهد هستیم آمریکا هفته گذشته لایحه‌ای تصویب کرد که مسئله تنظیم‌گری رمزارزها را ذیل مسائل امنیتی قرار داد و همین لایحه، تأثیری چشم‌گیری در قیمت کریپتوکارنسی‌ها داشت. به نظر شما، چرا کشورهای لیبرال و پرچم‌دار نوآوری و فناوری، گاهی موضع سخت‌گیرانه در پیش می‌گیرند؟
موضع سخت‌گیرانه نسبت به کریپتوکارنسی‌ها نشان می‌دهد تنظیم‌گری از سوی حاکمیت وجود ندارد – البته در مورد سیاست‌های یک کشور خاص صحبت نمی‌کنم – اما به‌طور کلی، اگر اصول و چارچوب تنظیم‌گری در یک کشور رعایت شود، خطرات امنیتی کمتری برای آن کشور ایجاد می‌شود و جلوی اتفاقات ناخوشایند را نیز می‌گیرد. ولی اگر مبنا بر این باشد که مانع فعالیت این مدل کسب‌و‌کارها شویم، دیواری کشیده‌ایم که تبعات منفی آن، حتماً به جامعه و حاکمیت نیز برمی‌گردد.

سیتکس تابه‌حال جذب سرمایه داشته یا برنامه‌ای برای جذب سرمایه در آینده دارد؟
خیر. این شرکت برنامه‌ای برای جذب سرمایه ندارد.

طی این چند سال که فعالیت داشته‌اید، مهم‌ترین چالش‌هایی که با آن مواجه بوده‌اید، چه بوده‌اند؟
در این حوزه، مهم‌ترین چالش، همان مسئله رگولاتوری و مواجه‌شدن با قوانین موجود است. سیتکس به‌صورت جدی در حوزه ماینینگ و ساخت تجهیزات مربوط به آن فعالیت می‌کرد و خیلی هم خوب پیش می‌رفت، اما از زمانی که بحث رگولاتوری و جمع‌شدن ماینینگ‌ها پیش آمد، از این فضا ناامید و دور شدیم و این فعالیت را کنار گذاشتیم. آنجا بود که جرقه‌ای زده شد و دریافتیم باید به بخش آموزش و آگاه‌سازی مردم و حاکمیت توجه بیشتری کنیم.

چشم‌انداز شما از بازار و رگولاتوری این حوزه در ایران، در بلندمدت و کوتاه‌مدت چیست؟
در حوزه بازار، استقبال عمومی بسیار زیاد است و حتی بسیاری اوقات از اینکه مردم این‌قدر پذیرای فناوری‌های جدید هستند و حتی استدلال می‌کنند، متعجب می‌شویم و اگر این آگاهی به همین صورت پیش رود، چشم‌انداز آینده بازار را خیلی مثبت و روشن ارزیابی می‌کنم.

از منظر رگولاتوری هم باید گفت به این دلیل که در آینده اتفاقات خوبی در این بازار می‌افتد، حاکمیت چاره‌ای ندارد جز اینکه به سمت تنظیم قانونی پیش برود که آن قانون به نفع مردم باشد و کشمکش‌ها خاتمه یابد. در خاتمه، امیدوارم کسب‌و‌کارها بتوانند با قوای بیشتری به طی‌کردن مسیری که در آن هستند، ادامه دهند.

قرارداد عمرانی تک عاملی یا خود اجرا (امانی)

در این روش کارفرما خود رأسا عوامل اجرایی لازم اعم از نیروی انسانی، ماشین آلات، تجهیزات و مصالح ساختمانی را تهیهنموده و مدیریت اجرایی پروژه را نیز بر عهده دارد و یا به طورکلی می توان گفت در این روش کار فرما بوسیله امکانات خود،تکنولوژی، روشها و سایر عوامل مورد نیاز تحقق طرح جمع آوری اطلاعات، طراحی، تدارکات، ساخت را تامین می نماید.
مزایای روش امانی
کارفرما قسمت قابل توجهی از عوامل اجرایی را به صورت موجود در دست دارد و در نتیجه برای به کار گیری و استفاده از آن ها این روش را انتخاب مینماید.
کار فرما به دلایل دیگری تشخیص میدهد که اجرای امانی پروژه چه از نظر قیمت تمام شده و چه از نظر کیفیت کار به صرفه است. گاهاً در بعضی از دستگاه های اجرایی به لحاظ نوع و ماهیت کار، تشکیلاتی برای اجرای امانی طرحها به وجودمیآید که تحت یک مدیریت مجزا و به صورت یک واحد مستقل لیکن زیر نظر مدیر مسئول دستگاه اجرایی نسبت به اجرای
پروژه های محوله به صورت امانی اقدام مینماید.در بعضی موارد امکان دارد کارفرما از کارگران موقت یا ماشین آلات کرایه ای برای تأمین نیروی کار لازم و همچنین پیمانکاران جزء، جهت اجراء استفاده نماید. باتوجه به حجم منابع مورد نیاز جهت اجراء این روش در کارهایی که دارای ابعادگسترده ای نیستند و جهت پروژه های کوچک و بیشتر در کارهای بهسازی و نگهداری مورد استفاده قرار میگیرد.
معایب روش امانی
از معایب عمده این روش عدم وجود انگیزه درشرکت های دولتی و مجموعه کارفرما است که در کشور ما عمدتاً بدنه یدولت میباشد و در نتیجه برخلاف انتظار، قیمت تمام شده این پروژه ها عموماً کمتر از حالتهای دیگر نمیشود. همچنینسرعت کار افت میکند و اطمینانی از کیفیت بهتر در مراحل مختلف پروژه وجود ندارد. اصولاً می بایست اجرای کار امانی بین۱۳ تا ۱۵ درصد از لحاظ قیمت ارزان تر تمام شود. مبلغی که به عنوان سود پیمانکار در روش امانی در نظر گرفته میشود. اماتجربه نشان داده که به جز در مواردی اندک، کار امانی از کار پیمانی گران تر تمام میشود.
از دیگر مشکلات این روش تراکم فعالیت های طراحی و اجرا و مدیریت مراحل مختلف در مجموعه کار فرماست. به همین دلیل این روش معمولاً در پروژه سرمایه‌گذاری امانی چیست؟ های کوچک مورد استفاده قرار میگیرد.
نیازمند به یک گروه از مهندسان حرفه ای و با تجربه، کارگران فنی و ماشین آلات مناسب جهت اجراء می باشد که تبعاً عدم وجود این گروه روند زمانی و کیفی پروژه را مختل می نماید.
در مجموع هزینه تمام شده و بالاسری های این روش به دلیل کاستی های مدیریتی، تدارکات و غیره زیاد می باشد. در طول اجراء نیز مدیریت بسیار قوی جهت تأمین و رفع مسائل و هماهنگی های میان کارکنان و ماشین آلات مورد نیاز را طلب می نماید که عدم وجود آن، روند پروژه را به تنزل می کشاند.
با توجه به توضیحات گفته شده درخصوص امکان استفاده کارفرما از پیمان کاران جزء باید توجه خاصی درخصوص بررسی صلاحیت فنی لازم جهت اجراء و نحوه عقد قراردادهای مربوطه و رسیدگی به دعاوی های احتمالی صورت سرمایه‌گذاری امانی چیست؟ پذیرد.

مگا پروژه (MEGA PROJECT) چیست؟

تأخیرات همزمان و تقسیم خسارت بین پیمانکار اصلی و پیمانکاران فرعی

این مقاله بر موضوع تأخیر همزمان از دیدگاه پیمانکار اصلی-پیمانکار فرعی تمرکز دارد. هنگامی که یک تأخیر همزمان توسط چندین پیمانکار فرعی، یا بین پیمانکار اصلی و سایر پیمانکاران فرعی…

ملاحظات تمدید مدت پیمان در تخمین زمان پروژه برای پروژه‌های مشارکت عمومی

مدت پیمان یا مدت اجرای کار، مدت توافق شده بین پیمانکار و کارفرما برای اتمام پروژه در شرایط عادی است. با این حال، اغلب اوقات پروژه‌ها با افزایش زمان مواجه…

آیا ممکن است در زمان اولیه قرارداد، تأخیرات از مدت قرارداد بیشتر شود؟

بله! ممکن است. به دلایل مختلف این حالت ممکن است رخ دهد. در ادامه برخی از این موارد بررسی می‌شود. 1- کار‌های فصلی فرض کنید پروژه‌ای در شهر زابل با…

دلایل تمدید مدت پیمان در پروژه‌های ساخت

تقریباً تمام پروژه‌های ساخت با تأخیر مواجه می‌شوند که با توجه به اینکه کدام یک از طرفین مسئولیت تأخیر را بر عهده می‌گیرد، باعث تمدید زمان یا خسارت تعیین شده…

آیا امکان دارد پروژه‌ای از پیشرفت برنامه‌ای جلوتر، ولی تأخیر داشته باشد؟

آیا لزوماً ارتباط مستقیمی بین انحراف از پیشرفت (Deviation) و تأخیر وجود دارد؟ به عبارت دیگر اگر درصد پیشرفت واقعی پروژه از درصد پیشرفت برنامه‌ای بیشتر باشد (انحراف مثبت)، آیا…

آخرین مقالات پایگاه دانش

ارتباط با ما

آدرس: تهران، پارک علم و فناوری دانشگاه صنعتی شریف- ساختمان شهید ستاری- واحد 621

تلفن (دفتر مرکزی): 28426520

ارتباط مستقیم با کارشناسان: 66168218

ایمیل: [email protected]

درباره ما

شرکت خبرگان کلیم و پیمان ساخت شریف با برند دکتر کلیم، اولین مجموعه دانش بنیان در حوزه مدیریت دعاوی پروژه می‌باشد. دکترکلیم از نخبگان، متخصصان و وکلای برجسته کشور تشکیل شده و هدف ما بهبود ساختارهای مدیریت دعاوی و قراردادی و کمک به رفع و یا کاهش اختلافات در پروژه‌های ساختمانی و صنعتی است. خدمات ما برای کارفرمایان، پیمانکاران و مهندسین مشاور شاغل در پروژه‌های ساختمانی و صنعتی کشور مناسب خواهد بود.

تجزیه و تحلیل به روش کانسلیم “CANSLIM”

کانسلیم، نام یک روش درآمدزا در بازار سهام است که ویلیام اونیل آن را ابداع کرده است. اونیل پایه‌گذار و رییس روزنامه “Investors Business Daily ” بوده و همچنین رهبری یک موسسه تحقیقاتی، به نام “ویلیام اونیل و شرکا” را برعهده دارد.

ویلیام اونیل در کشور آمریکا و در بورس وال‌استریت، در سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۸۰، بررسی‌های زیادی را روی سهامی که صعود چشم‌گیر داشته‌اند، انجام داده است و در انجام این تحقیقات و ارزیابی سهام مختلف، به نتایج یکسانی دست یافت و آنها را در قالب یک روش معاملاتی، تحت عنوان CANSLIM “کانسلیم” برای استفاده معامله‌گران وال‌استریت ارائه کرد که به روشی قابل استناد برای انجام معاملات آنها، تبدیل شد.

در این مطلب عناوین زیر را بررسی خواهیم کرد:

معرفی روش کانسیلم

از تحلیل CANSLIM برای شناخت روند حرکت سهم در مدت زمان کوتاه استفاده می‌شود. به طور کلی مهم‌ترین قسمت در تحلیل CANSLIM، مطالعه و بررسی روند عایدی کل شرکت و نیز وضعیت سود هر سهم و روند قیمتی آن است.

کانسلیم برگرفته از هفت حرف لاتین “C.A.N.S.L.I.M” است که هر حرف، معرف و مخفف یک عبارت است که در زیر توضیحات مربوط به هر عبارت را مشاهده خواهید کرد:

C: Current earnings درآمدهای جاری (درآمدهای سه ماهه و فصلی هر سهم)

A: Annual earnings درآمدهای سالانه

N: New product or service محصول یا خدمت جدید

S: Supply and demand عرضه و تقاضا

L: Leader or laggard پیش‌رو یا پس‌رو

I: Institutional sponsorship نهاد پشتیبان

M: Market Direction جهت بازار

بااینکه کانسلیم یک ابزار تحلیل تکنیکال نیست، اما این روش مفاهیم ارزشمند دو تحلیل تکنیکال و تحلیل بنیادی را که در بآشگاه به تفضیل در مورد آنها توضیح داده شده است، با هم ترکیب می‌کند. اونیل در کتابی تحت عنوان “چگونه از بازار سهام درآمدزایی کنیم؟” روش کانسلیم را توضیح داده است.

حال با توجه به منابع ذکر شده، به بیان چکیده‌ای از هر هفت جزء روش کانسلیم می‌پردازیم:

C : Current earnings درآمدهای جاری

(درآمدهای سه ماهه و فصلی هر سهم)

در اینجا منظور از درآمدهای جاری، گزارش‌های درآمدی فصلی شرکت‌ها است که این درآمد در ازای هر سهم، به‌صورت EPS نمایش داده می‌شود. در بررسی این گزارش‌ها، ترجیحاً بهتر است سود یک فصل را نسبت به سود همان فصل، در سال گذشته بررسی کرد و درصورت افزایش سود به میزانی مشخص (مثلاً ۲۰% سود)، می‎توان به روند صعودی شرکت امیدوار بود. شایان ذکر است عدد ۲۰% ملاک خاصی برای سنجش روند صعودی شرکت، در نظر گرفته نمی‌شود و اینجا منظور از ۲۰% رشد چشمگیر سود نسبت به سال قبل است. (در اینجا باید به این نکته توجه کرد که مثلاً اگر شرکتی سود ۱ ریالی خود را به ۲ ریال تبدیل کرده باشد، نمی‌توان این میزان افزایش را به‌عنوان رشد ۱۰۰ درصدی آن در نظر گرفت.)

ذکر این نکته لازم است که سرمایه‌گذاران باید به گزارش‌های گمراه‌کننده شرکت‎ها نیز توجه داشته باشند. به‌عنوان ‌مثال ممکن است شرکتی در گزارش خود، با بزرگنمایی از رکورد فروش خود صحبت کند و همچنین در مقایسه با سال گذشته، افزایش فروش ۳۰ درصدی داشته باشد. در حالی که بنا به دلایل مختلف، حاشیه سود شرکت کاهش یافته است و درواقع افزایش سود شرکت، باید برابر ۵ درصد در نظر گرفته شود.

درنتیجه باید از سودهای غیرعادی و استثنایی شرکت صرف‌نظر کرده و همچنین یک میزان مشخص سود را به عنوان حداقل افزایش سود شرکت، تعیین کنید. تعیین میزان حداقل سود، می‌تواند به‌عنوان شاخص سنجش عملکرد شرکت، به کار برده شود.

در اینجا میزان حداقل سود، حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد مشخص شده است اما هر سرمایه‌گذار می‌تواند با توجه به اهداف سرمایه‌گذاری خود، این میزان را تعیین نماید.

پس اولین نکته کلیدی، رشد قابل توجه (حداقل ۲۰ تا ۵۰ درصد یا بیشتر) سود سه ماهه اخیر سهم نسبت به سه ماهه مشابه سال قبل است. ولی توجه به حاشیه سود شرکت و دیگر اطلاعات خرد و کلان اقتصادی برای تصمیم‌گیری، الزامی است.

A : Annual earnings درآمدهای سالانه

فرض کنید میزان سوددهی شرکتی، طی پنج سال گذشته به‌صورت زیر باشد:

سال اول ۱۰۰ ریال

سال دوم ۲۰۰ ریال

سال سوم ۳۰۰ ریال

سال چهارم ۱۰۰ ریال

سال پنجم ۲۰۰ ریال

درست است که شرکت سال پنجم نسبت به سال قبل رشد ۱۰۰ درصدی داشته اما از روند افزایشی سال‌های قبل خود باز مانده است که نشانه خوبی نیست. درصورتی‌که سال ششم، مثلاً به سود ۵۰۰ ریالی برسد، می‌توان گفت که به روند افزایشی خود بازگشته و درنتیجه می‌توان در مرحله‌ی بعد مورد اول سیستم کانسلیم را که “رشد در درصد سودهای سه ماهه” است را در سال پنجم، مورد بررسی قرار داد.

پس در سرمایه‌گذاری می‌بایست ادامه‌دار بودن سودحاصل از درآمد شرکت را در پنج سال گذشته، بررسی کرده و از رشد سالانه حداقل ۲۵ تا ۵۰ درصدی آن مطمئن شد. درنتیجه در این قسمت باید دو عامل رشد سود سالانه و سود سه ماهه شرکت را درنظر بگیریم.

N : New product or service محصول یا خدمت جدید

کالاهای جدید، مدیریت جدید، پیشرفت‌های جدید

برای افزایش شدید و ناگهانی در قیمت سهام یک شرکت، آن شرکت باید یک نوآوری به بازار عرضه نماید. این نوآوری می­‌تواند یک محصول یا خدمات جدید و با اهمیت باشد که به‌سرعت در بازار به فروش می‌رسد. همچنین می­‌تواند مدیریت نوین، تغییر یک رییس، یک فناوری تازه در یک صنعت خاص یا حوداثی از قبیل افزایش نرخ محصولات و … باشد.

بررسی شرکت‌های برتر بورس آمریکا طی سال‌های ۱۳۵۳ تا ۱۹۹۳ نشان می­‌دهد که در ۹۵ درصد این شرکت­‌ها، مواردی از جمله ارائه محصول و خدماتی جدید، مدیریت نوین و … اتفاق افتاده که کل آن صنعت را تحت تأثیر قرار داده و رشد ارزش سهام آن شرکت‌ها را در پی داشته است.

از دیگر یافته‌های اونیل در این تحقیق می‌توان به این مورد اشاره کرد: در قیمت بالا بخرید و در قیمت بالاتر بفروشید. پژوهش اونیل نشان می­‌دهد که زمان مناسب برای خریدن یک سهم، زمانی است که قیمت آن سهم پس از طی کردن یک دوره ۲ تا ۱۵ ماهه تثبیت شده و در آن محدوده، به منطقه بیشینه جدیدی رسیده است. این موضوع برخلاف نظر اکثریت سها‌م‌داران است که می‌گوید: در قیمت پایین بخرید و در قیمت بالاتر بفروشید!

S : Supply and demand عرضه و تقاضا

همان‌طور که می‌دانیم قانون عرضه و تقاضا تقریباً تعیین‌کننده قیمت همه‌چیز در زندگی روزمره و انواع بازارهایی است که در آن‌ها دادوستد انجام می‌گیرد. بازار سهام نیز از این قاعده مستثنا نیست و قانون عرضه و تقاضا در این بازار، از اهمیت زیادی برخوردار است.

به‌راحتی می‌توان دریافت که قیمت سهام شرکتی که ۴۰۰ میلیون برگه سهم دارد به‌سختی افزایش می‌یابد، زیرا تعداد عرضه‌کنندگان سهام زیاد بوده و در نتیجه متقابلاً باید تعداد تقاضا برای خرید این سهم زیاد باشد تا قیمت آن با افزایش همراه باشد. اما قیمت سهام شرکتی با ۵۰ میلیون برگه سهم سرمایه‌گذاری امانی چیست؟ با حجم خرید معقولی، افزایش خواهد یافت چون سهام کمتری برای عرضه وجود خواهد داشت.

در شرایط فوق اگر تصمیم به خرید سهم با شرایط یکسان دارید و تنها تفاوت، بین کوچک و بزرگ بودن میزان سهام شرکت است، شرکت کوچک‌تر گزینه بهتری خواهد بود.

در اینجا به سهام شناور شرکت نیز باید توجه شود. زیرا سهام شناور شامل سهام در اختیار مدیران شرکت و همچنین سهام قابل عرضه به سرمایه‌گذاران بازار است. از این‌رو هر چه تعداد سهام شناور کمتر باشد، شرایط عرضه و تقاضا برای افزایش قیمت بهتر خواهد بود و از طرف دیگر سهام شرکتی که درصد بالایی از مالکیت آن در اختیار مدیران ارشد شرکت است، معمولاً از آینده بهتری برخوردار خواهد بود.

L : Leader or laggard پیش رو یا پس رو

با توجه به اینکه هیج تضمینی برای سوددهی یک سرمایه‌گذاری وجود ندارد؛ با این حال اونیل پی برد که اگر افراد سهام یک صنعت پیشرو را خریداری نمایند، احتمال اینکه سرمایه‌گذاری آنها همراه با سوددهی باشد، بیشتر خواهد بود.

او مثال‌های متعددی را برای اثبات این موضوع ذکر می‌کند که یکی از آن‌ها سهام شرکت لویتز است. در سال ۱۹۷۰ شرکت لویتز به یکی از پیشگامان بازار تبدیل شد. مدتی بعد شرکت ویکس نیز همان محصول شرکت لویتز را کپی کرد و وارد تجارت لوازم خانه شد. بسیاری از افراد به‌جای خرید سهام شرکت لویتز، سهام شرکت ویکس را خریداری کردند زیرا از قیمت کمتری برخوردار بود. ولی درنهایت قیمت سهام ویکس افزایشی نیافت و در ادامه نیز با مشکلات مالی همراه شد. این در حالی بود که سهام شرکت لویتز ۹۰۰ درصد افزایش یافت. این تنها یکی از نمونه‌های شرکت پیش‌رو و پس‌رو بود که برای شما در این مطلب بیان شد. در نتیجه از این قاعده پیروی کنید: از سرمایه‌گذاری در شرکت‌های پیرو بپرهیزید و به دنبال سهام شرکت‌های پیشرو و برتر باشید.

I : Institutional sponsorship نهاد پشتیبان

بزرگ‌ترین عامل عرضه و تقاضا در تعیین قیمت سهام یک شرکت‌ سرما‌یه‌پذیر،خریداران نهادی آن شرکت هستند. نیازی نیست سهام یک شرکت، تعداد زیادی مالک نهادی داشته باشد؛ ولی لازم است حداقل از چندین حامی نهادی برخوردار باشد. سه تا ده حامی یا صندوق سرمایه‌گذاری عدد خوبی برای میزان سرمایه‌گذاران نهادی یک سهم، به نظر می‌رسد و این رقم برای برخی از سهام بالاتر نیز می‌رود. اونیل بر پایه تحقیقات و تجربیات خود، به سرمایه‌گذاران توصیه می‌کند که به‌دنبال سهام شرکت‌هایی باشند که دست‌کم ۳ تا ۱۰ نهاد پشتیبان داشته و پیشینه عملکرد آن‌ها بالاتر از میانگین باشد. سرمایه‌گذار موفق باید بتواند حامیان نهادی بهتر و قوی‌تر و با عملکرد بهتر را شناسایی کرده و سهام آن‌ها را در اولویت بالاتر قرار دهد.

حامی نهادی می‌تواند صندوق سرمایه‌گذاری، صندوق پس‌انداز بازنشستگی شرکت‌ها، شرکت‌های بیمه، مشاوران سرمایه‌گذاری، صندوق‌های پوشش خطر، ادارات امانی بانک‌ها، موسسات دولتی، خیریه و آموزشی باشد.

از سویی ممکن است، تعداد زیاد حامیان نهادی یک سهم، برای آن مضر هم باشد. به‌عنوان‌ مثال در صورت بروز مشکل و اعلام یک خبر بد در شرکت، حجم فروش بالقوه بسیار زیادی به بازار تحمیل خواهد شد.(شرکت اسنپل در سال ۱۹۹۳) درنتیجه باید سهامی خریداری شود که حداقل از چند حامی نهادی با عملکرد بهتر از عملکرد میانگین بازار برخوردار باشد.

M : Market Direction جهت بازار

شاید بتوان گفت این بخش، مهم‌ترین بخش روش کانسلیم است. شما ممکن است سهام خود را براساس شش عامل گفته شده به‌درستی انتخاب کرده باشید ولی اگر جهت بازار را به‌درستی تشخیص ندهید، سه سهم از چهار سهم شما افت کرده و شما درمجموع متضرر خواهید شد. درنتیجه شما برای تشکیل سبد دارایی خود، در مجموعه ابزار تحلیلی سبدتان، به روشی ساده و قابل ‌اطمینان برای تشخیص جهت بازار نیاز دارید. تقریباً ۷۵ درصد سهام با کل بازار هم‌جهت هستند. در نتیجه اگر کل بازار رو به نزول باشد، حتی بهترین سهام هم می‌تواند برای شما ضرر و زیان به‌همراه آورد.

اونیل برای مشخص کردن جهت کلی بازار، تفسیر و تحلیل نمودارها و نشانگرهایی را به سرمایه‌گذاران پیشنهاد می‌کند و به همین منظور تفسیر نمودار قیمت و حجم روزانه کل بازار را امری حیاتی و مهم می‌پندارد. زیرا معتقد است خلاف جهت بازار حرکت کردن برای سرمایه‌گذاران، بسیار پرهزینه خواهد بود و به همین دلیل بسیاری از مردم دچار زیان می‌شوند. پس با استفاده از ابزارهای موجود باید به دنبال تشخیص صحیح جهت کلی بازار باشید و با به‌کارگیری شش اصل گفته شده، سهام پربازده بازار را شکار کرده و از سود آن بهره‌مند شوید.

ساخت 10 هزار کیلومتر خط ریلی/سرمایه‌گذاری روسیه‌ در پروژه راه‌آهن قزوین ـ رشت

خبرگزاری فارس: معاون وزیر راه و شهرسازی از ساخت بالغ بر 10 هزار کیلومتر خط ریلی در کشور خبر داد.

احمد صادقی امروز در گفت‌و گو با خبرنگار فارس در رودبار با بیان اینکه در سال‌های اخیر به ویژه در دولت نهم و دهم کارهای بسیار بزرگی در حوزه زیرساخت‌های حمل و نقل کشور صورت گرفته است، اظهار کرد: حدود 10 هزار کیلومتر خط راه‌آهن موجود کشور است اما بیش از 10 هزار کیلومتر در دست احداث داریم.

وی، مجموع آزادراه‌های موجود کشور را حدود 2 هزار و 500 کیلومتر عنوان کرد و افزود: بیش از 3 هزار کیلومتر آزادراه در دست ساخت داریم و این امر بیانگر توجه نظام و دولت به زیرساخت‌های حمل و نقل است.

معاون وزیر راه با بیان اینکه پروژه راه‌آهن در پنج استان کشور در دست اجراست، تصریح کرد: در سال تولید ملی با مشارکت پیمانکاران ایرانی سرمایه‌گذاری می‌کنیم و اکنون در گیلان، گلستان، کرمانشاه، همدان و اردبیل پروژه ریلی در دست اجراست و تلاش می‌کنیم این استان‌ها به شبکه ریلی وصل شوند.

وی، اولویت امسال وزارت راه و مسکن و شهرسازی را افتتاح راه‌آهن مسیر قزوین‌-رشت عنوان و ابراز کرد: در مسیر رشت‌-انزلی و آستارا نیز کار می‌کنیم و در دستور کار ما قرار دارد.

صادقی درباره پرداخت مطالبات پیمانکاران پروژه راه‌آهن قزوین‌- رشت بیان کرد: تمام مطالبات پیمانکاران شاغل در قطعات هفت و هشت‌گانه قزوین-‌رشت در مدت یک هفته پرداخت می‌شود.

وی، پرداخت این مطالبات را حدود 50 میلیارد تومان ذکر کرد و افزود: امسال راه‌آهن گیلان از محل دولتی حدود یک‌هزار میلیارد تومان اعتبار دارد اما از اوراق مشارکت و مهر ماندگار نیز اعتبار تخصیص می‌یابد.

معاون وزیر راه به سرمایه‌گذاری روسیه برای پروژه راه‌آهن قزوین‌- رشت اشاره کرد و افزود: از روسیه دعوت کردیم و جلساتی برگزار شد و آنها قول دادند که در پروژه‌ مشارکت کنند و امکان حضور آنها وجود دارد.

وی ادامه داد: با چهار و پنج شرکت چینی نیز رایزنی‌هایی صورت گرفته و تفاهمنامه بستیم و آنها برای سرمایه‌گذاری ابراز علاقه کردند و ما نیز استقبال کردیم و امیدواریم تفاهمنامه‌ها به قرارداد منجر شود.

صادقی، اظهار کرد: اکنون چین دارد در ایران آزادراه می‌سازد و در بحث مسکن مهر نیز ورود کرده و امیدواریم در شبکه ریلی هم ورود کنند.

وی با تصریح بر اینکه ما اتکا به خارجی در صنعت ساخت آزادراه و ریلی نیستیم، خاطرنشان کرد: اکنون 10 هزار شبکه ریلی را ایرانی‌ها و مهندسان ایرانی و پیمانکاران ایرانی می‌سازند.

این مسئول به وضعیت 11 کیلومتر آزاد راه قزوین‌-رشت اشاره کرد و یادآور شد: 11 کیلومتر آزاده راه قزوین‌-رشت به اندازه 100 کیلومتر حجم عملیات دارد.

وی اضافه کرد: این آزادراه 9 کیلومتر تونل و پل‌های بزرگ دارد و حجم سنگین عملیاتی آن را آغاز کردیم و امیدواریم در مدت دو سال بتوانیم به اتمام برسانیم.

صادقی، با بیان اینکه 11 کیلومتر آزاد راه قزوین ‌- ‌رشت 150 میلیارد تومان پول می‌خواهد، متذکر شد: امسال اعتباراتی از محل اوراق مشارکت و مهر ماندگار برای این پروژه در نظر گرفته شده که اتمام آن دو سال طول می‌کشد.

وی، درباره انجام کار امانی در ساخت پروژه راه‌آهن تصریح کرد: با کار امانی مخالفیم و به دنبال جذب سرمایه‌گذار هستیم و تمام پروژه‌های ما با پیمانکار و بخش خصوصی انجام می‌شود.

این مسئول با اشاره به اینکه تمام بازدیدهای خود را هوایی انجام می‌دهد، ابراز کرد: از آنجا که سه روز در هفته برای بازدید به استان‌ها می‌روم به همین دلیل بیشتر بازدیدهایم هوایی است و برخی استان‌ها که فرودگاه ندارند زمینی بازدید می‌کنم.

وی‌ همچنین اظهار کرد که در ایام نوروز امسال 3 هزار کیلومتر بدون تخلف رانندگی کرده است.