ارز دیجیتال یا فارکس؟ تفاوت و شباهت در چیست؟ کدام بهتر است؟
بازار ارز دیجیتال در چند سال اخیر به رقیب سرسخت فارکس تبدیل شده است. به‌طوری‌که بایننس از صرافی‌های معتبر ارز دیجیتال از بسیاری از کارگذاری‌های فارکس بزرگتر شده است. با این شرایط برای بسیاری این سؤال پیش‌آمده که ارز دیجیتال بهتر است یا فارکس، تفاوت ارز دیجیتال با فارکس در چیست؟
ترید ارز دیجیتال چیست؟
قبل از پرداختن به اینکه ارز دیجیتال بهتر است یا فارکس بهتر است که شرح مختصری از هر یک از این دو داشته باشم. در سال‌های اخیر معامله کردن رمزارزها رونق چشمگیری پیدا کرده است.
سرمایه‌گذاران بر روی احتمال رشد فناوری ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری کرده‌اند و همین باعث افزایش قیمت رمزارزها و ارزش بازار آنها شده است.
بسیاری ارزهای دیجیتال را پول آینده می‌دانند. این امر تا زمانی که سرانجام معیار مشخصی برای ثبات قیمت و مقبولیت بازار حاصل نشود همچنان ادامه خواهد داشت.
گذشته از قیمت اعلام شده رمزارزها، به نظر می‌رسد سرمایه‌گذاران بر اساس فاکتورهایی از جمله فناوری و شبکه، امنیت کد و شبکه غیرمتمرکز رمزارزها یک ارزش ذاتی برای آنها متصور هستند.
بازار رمزارزها حدود ۱۱ سال قدمت دارد و منحصراً با دارایی‌های دیجیتال سروکار دارد. این بازار به‌صورت شبانه‌روزی در هفت روز هفته باز است.
معاملات رمزارزها در سال ۲۰۰۹ با راه‌اندازی رمزارز بزرگ بیت کوین آغاز شد، اگرچه دو سال طول کشید تا اولین صرافی ارزهای دیجیتال راه‌اندازی شود؛ آغاز به کار صرافی دیجیتال بیت کوین منجر به ظهور رمزارزهای متعددی شده است.
امروز حجم معاملات روزانه این بازار بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار است که بیشتر آن از طریق صرافی‌ها صورت می‌گیرد. مقررات معامله در بسیاری از این پلتفرم‌ها به دلیل قوانین و مقررات مختلف نقاط مختلف جهان در مورد معامله ارزهای دیجیتال ممکن است بسیار متفاوت باشد.
بازار رمزارزها معروف به داشتن نوسان‌های بسیار شدید است. بااین‌حال، تقریباً مانند بازار فارکس، برخی این نوسانات را یک مزیت می‌دانند.
بازار رمزارزها کمتر تحت تأثیر رویدادهای جهانی یا بازارهای مالی مانند ارزهای سنتی قرار دارد. معامله‌گران این بازار کمتر عناوین روزنامه‌ها را زیر نظر دارند و توجه بیشتری به نمودارهای قیمت و تحلیل تکنیکال قیمت دارند.
ترید در فارکس چیست؟
بازار فارکس با ارزهای بین‌المللی منتشر شده توسط دولت‌ها سر و کار دارد. این بازار به‌صورت شبانه‌روزی و در پنج روز از هفته باز است و در آن امکان معاملات غیرمتمرکز و فرا بورس وجود دارد.
بازار فارکس با حجم معاملات روزانه حدود ۵ تریلیون دلار بزرگترین بازار معاملاتی جهان است. بازیگران این بازار شامل موسسات مالی، بانک‌ها، مشاغل و سرمایه‌گذاران خرده هستند که همه آنها ارزهای کشورهای مختلف را برای اهداف تجاری و یا برای کسب سود مبادله می‌کنند.
این بازار از زمان انتخاب طلا به عنوان استاندارد جهانی در قرن نوزدهم و متعاقب آن شناخته شدن دلار ایالات متحده به عنوان ارز ذخیره جهانی در قرن بعد ظهور کرد.
پیدایش معاملات اینترنتی در دهه ۹۰ دسترسی به معاملات فارکس را بیش از هر زمان دیگری فراهم کرد و موجب گسترش بازار در سطح جهانی شد.
طرفین شرکت کننده در بازار در مورد شرایط معامله به توافق رسیده و معاملات به‌صورت مستقیم یا از طریق کارگزاری (بروکر) بین آنها انجام میشود.
فارکس به عنوان یک بازار سریع و نسبتاً بی‌ثبات شناخته میشود که باعث جذب معامله‌گران شده است. همین نوسانات است که فرصت‌های بیشتری برای کسب درآمد فراهم میکند.
غالباً، این نوسانات از اخبار سیاسی و اقتصادی، قدرت اقتصاد یک کشور، اختلاف نرخ بهره و همچنین روابط بین‌المللی و میزان تأثیر این عوامل بر ارزش یک ارز در برابر ارزهای دیگر ناشی میشود.
به همین دلیل معامله‌گران فارکس علاوه بر مطالعه نمودارهای قیمت به عوامل دیگری از جمله تقویم‌های اقتصادی و آخرین اخبار در مورد هرگونه درگیری در صحنه جهانی توجه دارند.
حالا بااین‌وجود، به نظر شما ارز دیجیتال یا فارکس؟ اجازه دهید به شباهت‌ها و تفاوت‌های این دو هم بپردازیم.
شباهت ارز دیجیتال و فارکس
قبل از اینکه به تفاوت بین رمزارزها و فارکس بپردازیم بیایید ببینیم چرا این بازارها چندان تفاوتی با هم ندارند. تا بتوانم انتخاب کنیم که ارز دیجیتال یا فارکس؟
بازارهای فارکس و رمزارزها همگام با یکدیگر
مهمترین شباهت بین بازار ارز دیجیتال و فارکس این است که ارزش آنها نسبت به یکدیگر تغییر میکند. شاید برخی به بیت کوین یا ریپل به عنوان یک ارز قانونی اعتقاد نداشته باشید اما صرافی‌های فارکس این گونه نیستند.
بورس معاملاتی شیکاگو (CBOE) نیز به قدری به رمزارزها اعتقاد دارد که امکان انجام معاملات قراردادهای اختیار مربوط به آنها را فراهم کرد.
اگرچه این بورس امکان انجام معاملات قراردادهای آتی یا فیوچرز رمزارزها را فقط از دسامبر ۲۰۱۷ تا مارس ۲۰۱۹ ارائه داد اما در حال حاضر بورس کالای شیکاگو (CME) معاملات آتی بیت کوین را ارائه می‌دهد.
معامله‌گران همچنین میتوانند قراردادهای سی اف دی رمزارزهای معتبر را در پلتفرم‌هایی مانند ای‌تورو، درست مثل سی اف دی‌های جفت ارزهای فارکس معامله کنند.
از آنجا که بازارهای رمزارزها و ارزهای خارجی نوسانات مشابهی دارند میتوان سرمایه‌گذاری در هر دو را یکسان تلقی کرد. اگرچه برای تصمیم گیری عاقلانه در این دو بازار باید از استراتژی‌های مختلف استفاده کنید و اندیکاتورهای مختلفی را مطالعه کنید اما این دو ابزار مالی متضاد یکدیگر نیستند.
غیر متمرکز بودن
مورد دیگری که برای انتخاب در دوراهی ارز دیجیتال یا فارکس باید بدانید، متمرکز بودن یا نبودن این دو است. اگر تا حدودی با ارزهای دیجیتال آشنا باشید احتمالاً اصطلاح «غیر متمرکز بودن» را شنیده‌اید.
این بدان معناست که هیچ مقررات مشخصی بر روی بازار حکم فرما نیست. یک راز کوچک: بر خلاف تصور بازار فارکس نیز غیرمتمرکز است.
اشتباه نکنید! فارکس دات کام یک نهاد نظارتی مرکزی برای فارکس نیست بلکه فقط یک صرافی بسیار معروف است.
غیر متمرکز بودن به خودی خود به معنای عدم ثبات بازار نیست. بلکه به این معناست که هنگام سرمایه‌گذاری باید مراقب دارایی‌هایتان باشید؛ این حقیقت بر هیچ کس پوشیده نیست.
حرکات مشابه بازار
همان حرکات و رفتارهای پایه‌ای پول که در فارکس وجود دارد در بازار رمزارزها هم حاکم است. در هر دو بازار مفهوم عرضه و تقاضا نقش تعیین کننده‌ای دارند: اگر خریداران یک رمزارز قدرت بیشتری از فروشندگان آن داشته باشند قیمت آن رمزارز به طور کلی افزایش می‌یابد.
قدرت بیشر فروشندگان نسبت به خریداران به معنای نزولی بودن بازار و کاهش قیمت یک رمزارز است؛ دقیقاً مانند تفاوت پول و ارز چیست؟ بازار فارکس.
جذب آنی اخبار توسط بازار به این معنی است که هر دو بازار ارزهای سنتی و رمزارزها بلافاصله به شوک‌های بازار واکنش میدهند. به عنوان مثال اگر یک نهنگ ۳۰ میلیون دلار بیت کوین را به ین ژاپن تبدیل کند بر قیمت رمزارزها تأثیر می‌گذارد همانطور که صحبت از جنگ در کاخ سفید موجب تغییر ارزش برخی از جفت ارزهای فارکس میشود.
تفاوت ارز دیجیتال و فارکس
تفاوت‌ها در انتخاب ارز دیجیتال یا فارکس نقش اصلی را خواند داشت. حالا به نظر شما تفاوت ارز دیجیتال با فارکس در چیست؟
مرجع کنترل و نظارت
بر خلاف بازار رگوله شده فارکس، بازار رمزارزها توسط نهادهای مرکزی تنظیم نمیشود (یا تا حدودی تنظیم شده است).
ارزهای دیجیتال کاملاً متفاوت از ارزهای فیات هستند زیرا توزیع مجدد یا کنترل آنها توسط هیچ موسسه متمرکزی مانند بانک‌ها و سازمان‌های دولتی امکان پذیر نیست.
این بدان معناست که همه کارهایی که در معاملات رمزارزها انجام میشود به‌صورت ناشناس باقی می‌ماند مگر اینکه دارنده کیف پول صریحاً جزئیات کیف پول خود را به اشتراک بگذارد. این ویژگی باعث شده رمزارزها به یک کانال مناسب برای انجام معاملات بدون نگرانی در مورد شناسایی شدن هویت طرفین تبدیل شود.
ارزش بازار
ارز دیجیتال از دیگر نکات تفاوت ارز دیجیتال با فارکس است. بازار فارکس بزرگترین بازار جهان از لحاظ حجم معاملات است. این بازار بزرگتر از بازار بورس اوراق بهادار، بازار ارزهای دیجیتال و حتی مجموع این دو با هم است.
در بازار ارزهای دیجیتال روزانه حدود ۲۰۰ میلیارد دلار معامله انجام میشود در حالی که حجم معاملات بازار فارکس به حدود ۵ تریلیون دلار در روز می‌رسد.
بازار فارکس از قدمت بسیار طولانی‌تری دارد و ارزش آن تریلیون‌ها دلار است و از این جهت با بازار ارزهای دیجیتال در تفاوت است و شاید مورد مهمی باری انتخاب در دو راهی ارز دیجیتال یا فارکس باشد.
در سوی مقابل بازار رمزارزها با معرفی بیت کوین در سال ۲۰۰۹ و به عنوان راهی جایگزین برای انجام معاملات بانکی بدون نیاز به اعتماد بیش از حد به موسسات متمرکز مانند بانک‌ها یا دولت‌ها ظاهر شد.
بازیگران
بازار فارکس از گذشته تحت سلطه شرکت‌های بزرگ قرار داشته است و معامله‌گران خرده فقط ۵ درصد از حجم کل معاملات را تشکیل میدهند.
این سهم کم بیشتر شامل شرکت‌های کوچکتر و معامله‌گران معمولی است که با بروکرها یا بانکهای بین‌المللی معامله می‌کنند.
بازیگران بازار رمزارزها متفاوت از بازار فارکس هستند. در این بازار سرمایه‌گذاران خرده نقش پررنگ‌تری از سرمایه‌گذاران سازمانی دارند. بااین‌حال توجه سازمان‌ها به رمزارزها با سرعت بالایی در حال رشد است.
صندوق‌های سرمایه‌گذاری بزرگ مانند گلدمن ساکس و دیگران شروع به سرمایه‌گذاری روی بیت کوین و سایر رمزارزها کرده‌اند.
معاملات اهرم‌دار
معاملات فارکس معمولاً با اهرم یا لِورِج انجام میشود. از آنجا که این بازار به طور معمول نوسان چندان زیادی ندارد بیشتر معامله‌گران برای افزایش سود معاملات خود از اهرم یا مارجین استفاده می‌کنند.
معامله‌گران به کمک اهرم میتوانند با سرمایه کم وارد معاملات بزرگتر شوند.
در سوی مقابل بازار رمزارزها معمولاً اهرم‌دار نیست. اگرچه در حال حاضر صرافی‌های بیشتر و بیشتری امکان استفاده از اهرم و معاملات مارجین را فراهم کرده‌اند. معامله‌گران میتوانند در صرافی‌هایی مانند بایننس، بیت‌مکس، و بسیاری از صرافی‌های بزرگ جهان معاملات اهرم‌دار انجام دهند.
اگرچه اهرم ابزار مفیدی برای افزایش سود معاملات است اما استفاده از اهرم‌های زیاد در معاملات رمزارزها به دلیل نوسانات بالای این بازار بسیار خطرناک است.
از آنجا که بازار رمزارزها به خودی خود یک بازار پرنوسان است اعمال کردن اهرم اضافی باعث به خطر افتادن سرمایه افراد میشود.
صرافی‌ها
برای انجام معاملات سنتی فارکس ده‌ها هزار کارگزار از صرافی‌های خیابانی گرفته تا مراکز پرداخت با کارت‌های اعتباری محلی و بانکهای کوچک که معمولاً با بروکرهای بزرگ معامله می‌کنند وجود دارد.
اگر تا به حال به صرافی‌های محل زندگی‌تان مراجعه کرده و یک ارز را با ارز دیگر مبادله کرده باشید پس قبلاً در بازار فارکس معامله کرده‌اید.
کمیسیون‌های معاملاتی
کارمزد معاملات به نحوی در بازار فارکس بسیار کمتر از بازار رمزارزها است. این موضوع هم نقش مهمی در دوراهی ارز دیجیتال یا فارکس خواهد داشت.
تفاوت اصلی بین این دو بازار این است که کارمزد انجام معاملات در بازار رمزارزها ثابت است در حالی که کارمزد معاملات فارکس بسته به زمان انجام معاملات و بروکر به‌صورت پویا تغییر میکند.
عوامل اصلی تاثیرگذار بر قیمت
بازار فارکس در بیشتر موارد تحت تأثیر عوامل اقتصادی کلان مانند نرخ بهره، تورم و بیکاری است. در سوی دیگر، بازار رمزارزها عمدتاً تحت تأثیر متغیرهای اقتصاد خرد و همچنین محبوبیت ارزهای دیجیتال مختلف قرار دارد.
مزایا و معایب بازار ارزهای دیجیتال
قبل از تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاری در این بازار که به سرعت تغییر میکند موارد مثبت و منفی زیر را در نظر بگیرید. با سبک و سنگین کردن فهرست زیر می‌توانید درک مناسبی از مزایا و معایب معامله کردن در بازار ارزهای دیجیتال به دست بیاورید.
اگر احساس کردید مزایای سرمایه‌گذاری در این بازار بیشتر از معایب آن است وارد این بازار شوید. در غیر این صورت بهتر است یک بازار با ثبات‌تر برای سرمایه‌گذاری انتخاب کنید.
نبود تضمین دولتی در مورد حساب‌ها
پتانسیل رشد زیاد
امنیت کمتر بازار
ورود راحت‌تر به بازار
احتمال از دست رفتن ارزش کامل یک رمزارز
مقبولیت روزافزون در جامعه
احتمال تاثیر خطاهای فناوری رمزارزها بر روی بازار
مزایا و معایب بازار ارزهای دیجیتال
مزایا و معایب فارکس
در ظاهر بازار فارکس امن‌تر از بازار رمزارزها است اما به هر حال نباید بدون دانش وارد این بازار شوید. مزایا و معایب فعالیت در این بازار را بررسی کنید سپس در مورد ورود به آن تصمیم‌گیری کنید.
از آنجا که پای سرمایه شما در میان است تنها خودتان با بررسی دقیق می‌توانید به درستی انتخاب کنید وارد چه بازاری بشوید.
پتانسیل سودآوری زیاید و کوتاه مدت کمتر
ردیابی راحت سودها و اعمال مالیت از سوی دولت‌ها
تمهیدات مناسب در مقابل کلاهبرداری و دزدی
کارمزدها و هزینه‌های بالای واسطه‌ها بسته به بروکر انتخابی
احتمال ضررهای هنگفت کمتر
امکان تاثیرگذاری اتفاقات سیاسی غیرمترقبه بر بازار و تحمیل ضرر
مصونیت معامله‌گران و بروکرها در مقابل کلاهبرداری به کمک استاندارهای احراز هویت
مزایا و معایب فارکس
ارز دیجیتال یا فارکس، کدام یک بهتر است؟
شما می‌توانید فقط در فارکس، یا ارزهای دیجیتال یا در هر دو معامله کنید. در جدول زیر خلاصه‌ای از عواملی که باید در این تصمیم‌گیری در نظر بگیرید ارائه شده است.
توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟
در دنیای ارزهای دیجیتال، دو کلمه توکن و کوین بیشتر از هر عبارت دیگری به گوش می‌خورد. توکن و کوین با یکدیگر تفاوت دارند و نباید این دو را یکسان دانست. تفاوت کوین و توکن نکته‌ای است که اکثر افراد فعال در این حوزه از آن بی‌خبر هستند و همچنان به فعالیت می‌پردازند؛ چرا که تفاوت این دو تاثیر چندانی روی اکثر کارهای کاربران نخواهد داشت.
به هر حال، دانستن تفاوت‌های توکن و کوین برای همه کاربران دنیای ارزهای دیجیتال، مخصوصا کسانی که به صورت جدی این حوزه را دنبال می‌کنند، لازم است. در کیف پول من با لازم شمردن این امر سعی کرده‌ایم تا در این مطلب به بررسی توکن و تفاوت آن با کوین بپردازیم.
| موضوع 📜 | مفهوم جامع توکن |
| مدت زمان مطالعه ⌛ | 6 دقیقه |
| منتشر شده توسط 🙍♂️ | صرافی ارز دیجیتال کیف پول من |
| تاریخ انتشار 📅 | 1401/6/8 | 8/30/2022 |
توکن چیست؟
در دنیای ارزهای دیجیتال، توکن به ارزهایی گفته میشود که بلاک چین مخصوص به خود را ندارند. حال شاید برای شما سوال شود که این ارزها چگونه کار می‌کنند. بلاک چین‌های مختلف میتوانند میزبان ارزهای دیجیتال دیگر نیز باشند؛ به همین دلیل ارزهایی که روی بلاک چین دیگر رمزارزها قرار دارند، توکن نامیده می‌شوند. به طور مثال، به ارزهایی مانند بیت کوین یا اتریوم کوین گفته میشود.
هر دو این رمزارزها بلاک چین خاص خود را دارند. در حالی که تعداد زیادی رمزارز دیگر روی بلاک چین این دو ارز پشتیبانی میشود. ارزهایی مانند تتر و دای نیز از معروف‌ترین توکن‌های دنیا هستند. در صورتی که هدف از ساخت ارز دیجیتال، ایجاد پروژه بزرگ و سنگینی نباشد، ایجاد آن به صورت توکن میتواند مزایای بیشتری داشته باشد.
اکثر توکن‌هایی که امروزه ایجاد می‌شوند، روی بستر شبکه اتریوم و بایننس قرار دارند. در حال حاضر، بیشتر از دو سوم ارزهای دیجیتال دنیا، به صورت توکن عرضه شده‌اند و بلاک چین خود را ندارند.
توکن‌ها اغلب برای استفاده از امکانات یک پلتفرم به وجود می‌آیند. پلتفرم‌های بلاک چینی مانند متاورس‌ها برای این که خرید و فروش را درون پلتفرم خود بهینه کنند، توکنی را به وجود می‌آورند که مخصوص آن پلتفرم باشد.
توکن چه تفاوتی با کوین دارد؟
همان طور که از تعریف توکن معلوم شد، این ارزها بلاک چین خود را ندارند و اصلی‌ترین تفاوت توکن و کوین در این مورد خلاصه میشود. از طرف دیگر کوینها برای پرداخت‌های مختلف و فعالیت در بازار رمزارزها تولید شده‌اند. در صورتی که توکن میتواند تنها برای انجام کار خاصی در نظر گرفته شود.
توکن‌هایی که برای خرید و فروش در یک بخش از پلتفرم در نظر گرفته می‌شوند، کاربردی در بخش‌های دیگر نخواهند داشت؛ به طور مثال اگر توکنی برای خرید بلیت کنسرت استفاده شود، نمی‌توان از آن توکن در جاهای دیگر و برای خرید آیتم‌های دیگر استفاده کرد.
با توجه به این که برای ساخت کوین نیاز به توسعه و ایجاد بلاک چین است، ساخت کوین سختی زیادی دارد. در صورتی که ایجاد توکن بر روی بلاک چین‌های حاضر، سختی چندانی ندارد و به راحتی میتوان با داشتن دانش فنی لازم، توکن جدیدی ایجاد کرد. ساخت توکن راحت بوده و میتواند سرعت اجرای یک پروژه را افزایش دهد.
رابطه توکن و کوین
در نظر داشته باشید که برخی پروژه‌ها در ابتدا به صورت توکن ایجاد شده‌اند و پس از توسعه بلاک چین، به شکل کوین درآمده‌اند. در دنیای بلاک چین برخی توسعه دهندگان برای این که سرمایه لازم برای ایجاد و توسعه پروژه را داشته باشند، توکن‌هایی برای حمایت و تفاوت پول و ارز چیست؟ کسب سرمایه ایجاد می‌کنند.
سرمایه گذارانی که قصد حمایت از پروژه را دارند میتوانند با پرداخت پول این توکن‌ها را خریداری کنند. پس از این که پروژه به طور کامل توسعه پیدا کرد، این پلتفرم‌ها توکن خود را به کوین تبدیل می‌کنند.
برای این امر، تیم سازنده، توکن‌های حاضر نزد هولدرها را با کوینها تعویض می‌کنند. پس از این که خریداران توکن‌ها را با کوین تعویض کردند، سازندگان تمامی توکن‌های موجود روی بلاک چین‌های دیگر را به تفاوت پول و ارز چیست؟ وسیله سوزاندن از بین میبرند. با توجه به کاربردها و انواع توکن‌ها میتوان گفت که توکن کاربرد بیشتری نسبت به کوین دارد و کاربران زیادی از آنها برای رسیدن به مقصود خود استفاده می‌کنند.
انواع توکن‌ها و کاربرد آنها
بسته به اهداف پروژه و قابلیت‌های آن، توکن‌های مختلف به وجود می‌آیند. هر یک از توکن‌ها کاربرد خاصی دارند. برای این که با انواع رایج توکن‌ها آشنا شوید، با ما همراه باشید.
توکن‌های کاربردی، اولین نوع توکن‌ها هستند که می‌خواهیم معرفی کنیم. توکن‌های کاربردی تنها روی پروژه و پلتفرم مربوطه کاربرد دارند. از این توکن‌ها برای انجام کار خاصی استفاده میشود؛ به طور مثال، در برخی پلتفرم‌ها برای پرداخت کارمزد تراکنش‌ها لازم است که از یک توکن خاص استفاده کنید.
این توکن‌ها در دسته توکن‌های کاربردی قرار می‌گیرند. توکن امنیتی نوع دیگری از توکن‌ها هستند که نسبت به بقیه، کاربرد کمتری دارند و عده کمی با آنها آشنا هستند.
توکن‌های امنیتی، مالکیت یک چیز را برای کاربران اثبات میکند. این توکن‌ها به عنوان حق مالکیت یک دارایی در نظر گرفته می‌شوند. توکن‌های امنیتی برای نظارت بر دارایی‌ها و مشخص شدن مالکین به وجود آمده‌اند و میتوانند مدیریت جامعه را بهبود ببخشند.
چنین توکن‌هایی میتوانند سهم یک شرکت یا حتی درصدی از مالکیت یک زمین یا ملک باشند. توکن‌های معامله‌ای نیز تنها برای انجام ترید و معامله در دنیای رمزارزها به وجود آمده‌اند. کاربرد توکن‌های معاملاتی مشابه دیگر رمزارزها و کوینها است و با آنها می‌توانید به خرید و فروش آیتم‌های مختلف بپردازید.
توکن حکومتی یا حاکمیتی یکی از مهمترین نوع توکن‌ها هستند.از این توکن‌ها برای اداره و حکومت یک پلتفرم استفاده میشود. برای این که در آینده یک پلتفرم نقش داشته باشید و بتوانید رای دهید، باید توکن حکومتی داشته باشید. توکن حاکمیتی مانند دیگر توکن‌ها به کاربران فروخته میشود و کاربران میتوانند با هولد کردن آنها، در جوامع غیرمتمرکز، حق رای کسب کنند.
ارز دیجیتال یا فارکس؟ تفاوت و شباهت در چیست؟ کدام بهتر است؟
بازار ارز دیجیتال در چند سال اخیر به رقیب سرسخت فارکس تبدیل شده است. به‌طوری‌که بایننس از صرافی‌های معتبر ارز دیجیتال از بسیاری از کارگذاری‌های فارکس بزرگتر شده است. با این شرایط برای بسیاری این سؤال پیش‌آمده که ارز دیجیتال بهتر است یا فارکس، تفاوت ارز دیجیتال با فارکس در چیست؟
ترید ارز دیجیتال چیست؟
قبل از پرداختن به اینکه ارز دیجیتال بهتر است یا فارکس بهتر است که شرح مختصری از هر یک از این دو داشته باشم. در سال‌های اخیر معامله کردن رمزارزها رونق چشمگیری پیدا کرده است.
سرمایه‌گذاران بر روی احتمال رشد فناوری ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری کرده‌اند و همین باعث افزایش قیمت رمزارزها و ارزش بازار آنها شده است.
بسیاری ارزهای دیجیتال را پول آینده می‌دانند. این امر تا زمانی که سرانجام معیار مشخصی برای ثبات قیمت و مقبولیت بازار حاصل نشود همچنان ادامه خواهد داشت.
گذشته از قیمت اعلام شده رمزارزها، به نظر می‌رسد سرمایه‌گذاران بر اساس فاکتورهایی از جمله فناوری و شبکه، امنیت کد و شبکه غیرمتمرکز رمزارزها یک ارزش ذاتی برای آنها متصور هستند.
بازار رمزارزها حدود ۱۱ سال قدمت دارد و منحصراً با دارایی‌های دیجیتال سروکار دارد. این بازار به‌صورت شبانه‌روزی در هفت روز هفته باز است.
معاملات رمزارزها در سال ۲۰۰۹ با راه‌اندازی رمزارز بزرگ بیت کوین آغاز شد، اگرچه دو سال طول کشید تا اولین صرافی ارزهای دیجیتال راه‌اندازی شود؛ آغاز به کار صرافی دیجیتال بیت کوین منجر به ظهور رمزارزهای متعددی شده است.
امروز حجم معاملات روزانه این بازار بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار است که بیشتر آن از طریق صرافی‌ها صورت می‌گیرد. مقررات معامله در بسیاری از این پلتفرم‌ها به دلیل قوانین و مقررات مختلف نقاط مختلف جهان در مورد معامله ارزهای دیجیتال ممکن است بسیار متفاوت باشد.
بازار رمزارزها معروف به داشتن نوسان‌های بسیار شدید است. بااین‌حال، تقریباً مانند بازار فارکس، برخی این نوسانات را یک مزیت می‌دانند.
بازار رمزارزها کمتر تحت تأثیر رویدادهای جهانی یا بازارهای مالی مانند ارزهای سنتی قرار دارد. معامله‌گران این بازار کمتر عناوین روزنامه‌ها را زیر نظر دارند و توجه بیشتری به نمودارهای قیمت و تحلیل تکنیکال قیمت دارند.
ترید در فارکس چیست؟
بازار فارکس با ارزهای بین‌المللی منتشر شده توسط دولت‌ها سر و کار دارد. این بازار به‌صورت شبانه‌روزی و در پنج روز از هفته باز است و در آن امکان معاملات غیرمتمرکز و فرا بورس وجود دارد.
بازار فارکس با حجم معاملات روزانه حدود ۵ تریلیون دلار بزرگترین بازار معاملاتی جهان است. بازیگران این بازار شامل موسسات مالی، بانک‌ها، مشاغل و سرمایه‌گذاران خرده هستند که همه آنها ارزهای کشورهای مختلف را برای اهداف تجاری و یا برای کسب سود مبادله می‌کنند.
این بازار از زمان انتخاب طلا به عنوان استاندارد جهانی در قرن نوزدهم و متعاقب آن شناخته شدن دلار ایالات متحده به عنوان ارز ذخیره جهانی در قرن بعد ظهور کرد.
پیدایش معاملات اینترنتی در دهه ۹۰ دسترسی به معاملات فارکس را بیش از هر زمان دیگری فراهم کرد و موجب گسترش بازار در سطح جهانی شد.
طرفین شرکت کننده در بازار در مورد شرایط معامله به توافق رسیده و معاملات به‌صورت مستقیم یا از طریق کارگزاری (بروکر) بین آنها انجام میشود.
فارکس به عنوان یک بازار سریع و نسبتاً بی‌ثبات شناخته میشود که باعث جذب معامله‌گران شده است. همین نوسانات است که فرصت‌های بیشتری برای کسب درآمد فراهم میکند.
غالباً، این نوسانات از اخبار سیاسی و اقتصادی، قدرت اقتصاد یک کشور، اختلاف نرخ بهره و همچنین روابط بین‌المللی و میزان تأثیر این عوامل بر ارزش یک ارز در برابر ارزهای دیگر ناشی میشود.
به همین دلیل معامله‌گران فارکس علاوه بر مطالعه نمودارهای قیمت به عوامل دیگری از جمله تقویم‌های اقتصادی و آخرین اخبار در مورد هرگونه درگیری در صحنه جهانی توجه دارند.
حالا بااین‌وجود، به نظر شما ارز دیجیتال یا فارکس؟ اجازه دهید به شباهت‌ها و تفاوت‌های این دو هم بپردازیم.
شباهت ارز دیجیتال و فارکس
قبل از اینکه به تفاوت بین رمزارزها و فارکس بپردازیم بیایید ببینیم چرا این بازارها چندان تفاوتی با هم ندارند. تا بتوانم انتخاب کنیم که ارز دیجیتال یا فارکس؟
بازارهای فارکس و رمزارزها همگام با یکدیگر
مهمترین شباهت بین بازار ارز دیجیتال و فارکس این است که ارزش آنها نسبت به یکدیگر تغییر میکند. شاید برخی به بیت کوین یا ریپل به عنوان یک ارز قانونی اعتقاد نداشته باشید اما صرافی‌های فارکس این گونه نیستند.
بورس معاملاتی شیکاگو (CBOE) نیز به قدری به رمزارزها اعتقاد دارد که امکان انجام معاملات قراردادهای اختیار مربوط به آنها را فراهم کرد.
اگرچه این بورس امکان انجام معاملات قراردادهای آتی یا فیوچرز رمزارزها را فقط از دسامبر ۲۰۱۷ تا مارس ۲۰۱۹ ارائه داد اما در حال حاضر بورس کالای شیکاگو (CME) معاملات آتی بیت کوین را ارائه می‌دهد.
معامله‌گران همچنین میتوانند قراردادهای سی اف دی رمزارزهای معتبر را در پلتفرم‌هایی مانند ای‌تورو، درست مثل سی اف دی‌های جفت ارزهای فارکس معامله کنند.
از آنجا که بازارهای رمزارزها و ارزهای خارجی نوسانات مشابهی دارند میتوان سرمایه‌گذاری در هر دو را یکسان تلقی کرد. اگرچه برای تصمیم گیری عاقلانه در این دو بازار باید از استراتژی‌های مختلف استفاده کنید و اندیکاتورهای مختلفی را مطالعه کنید اما این دو ابزار مالی متضاد یکدیگر نیستند.
غیر متمرکز بودن
مورد دیگری که برای انتخاب در دوراهی ارز دیجیتال یا فارکس باید بدانید، متمرکز بودن یا نبودن این دو است. اگر تا حدودی با ارزهای دیجیتال آشنا باشید احتمالاً اصطلاح «غیر متمرکز بودن» را شنیده‌اید.
این بدان معناست که هیچ مقررات مشخصی بر روی بازار حکم فرما نیست. یک راز کوچک: بر خلاف تصور بازار فارکس نیز غیرمتمرکز است.
اشتباه نکنید! فارکس دات کام یک نهاد نظارتی مرکزی برای فارکس نیست بلکه فقط یک صرافی بسیار معروف است.
غیر متمرکز بودن به خودی خود به معنای عدم ثبات بازار نیست. بلکه به این معناست که هنگام سرمایه‌گذاری باید مراقب دارایی‌هایتان باشید؛ این حقیقت بر هیچ کس پوشیده نیست.
حرکات مشابه بازار
همان حرکات و رفتارهای پایه‌ای پول که در فارکس وجود دارد در بازار رمزارزها هم حاکم است. در هر دو بازار مفهوم عرضه و تقاضا نقش تعیین کننده‌ای دارند: اگر خریداران یک رمزارز قدرت بیشتری از فروشندگان آن داشته باشند قیمت آن رمزارز به طور کلی افزایش می‌یابد.
قدرت بیشر فروشندگان نسبت به خریداران به معنای نزولی بودن بازار و کاهش قیمت یک رمزارز است؛ دقیقاً مانند بازار فارکس.
جذب آنی اخبار توسط بازار به این معنی است که هر دو بازار ارزهای سنتی و رمزارزها بلافاصله به شوک‌های بازار واکنش میدهند. به عنوان مثال اگر یک نهنگ ۳۰ میلیون دلار بیت کوین را به ین ژاپن تبدیل کند بر قیمت رمزارزها تأثیر می‌گذارد همانطور که صحبت از جنگ در کاخ سفید موجب تغییر ارزش برخی از جفت ارزهای فارکس میشود.
تفاوت ارز دیجیتال و فارکس
تفاوت‌ها در انتخاب ارز دیجیتال یا فارکس نقش اصلی را خواند داشت. حالا به نظر شما تفاوت ارز دیجیتال با فارکس در چیست؟
مرجع کنترل و نظارت
بر خلاف بازار رگوله شده فارکس، بازار رمزارزها توسط نهادهای مرکزی تنظیم نمیشود (یا تا حدودی تنظیم شده است).
ارزهای دیجیتال کاملاً متفاوت از ارزهای فیات هستند زیرا توزیع مجدد یا کنترل آنها توسط هیچ موسسه متمرکزی مانند بانک‌ها و سازمان‌های دولتی امکان پذیر نیست.
این بدان معناست که همه کارهایی که در معاملات رمزارزها انجام میشود به‌صورت ناشناس باقی می‌ماند مگر اینکه دارنده کیف پول صریحاً جزئیات کیف پول خود را به اشتراک بگذارد. این ویژگی باعث شده رمزارزها به یک کانال مناسب برای انجام معاملات بدون نگرانی در مورد شناسایی شدن هویت طرفین تبدیل شود.
ارزش بازار
ارز دیجیتال از دیگر نکات تفاوت ارز دیجیتال با فارکس است. بازار فارکس بزرگترین بازار جهان از لحاظ حجم معاملات است. این بازار بزرگتر از بازار بورس اوراق بهادار، بازار ارزهای دیجیتال و حتی مجموع این دو با هم است.
در بازار ارزهای دیجیتال روزانه حدود ۲۰۰ میلیارد دلار معامله انجام میشود در حالی که حجم معاملات بازار فارکس به حدود ۵ تریلیون دلار در روز می‌رسد.
بازار فارکس از قدمت بسیار طولانی‌تری دارد و ارزش آن تریلیون‌ها دلار است و از این جهت با بازار ارزهای دیجیتال در تفاوت است و شاید مورد مهمی باری انتخاب در دو راهی ارز دیجیتال یا فارکس باشد.
در سوی مقابل بازار رمزارزها با معرفی بیت کوین در سال ۲۰۰۹ و به عنوان راهی جایگزین برای انجام معاملات بانکی بدون نیاز به اعتماد بیش از حد به موسسات متمرکز مانند بانک‌ها یا دولت‌ها ظاهر شد.
بازیگران
بازار فارکس از گذشته تحت سلطه شرکت‌های بزرگ قرار داشته است و معامله‌گران خرده فقط ۵ درصد از حجم کل معاملات را تشکیل میدهند.
این سهم کم بیشتر شامل شرکت‌های کوچکتر و معامله‌گران معمولی است که با بروکرها یا بانکهای بین‌المللی معامله می‌کنند.
بازیگران بازار رمزارزها متفاوت از بازار فارکس هستند. در این بازار سرمایه‌گذاران خرده نقش پررنگ‌تری از سرمایه‌گذاران سازمانی دارند. بااین‌حال توجه سازمان‌ها به رمزارزها با سرعت بالایی در حال رشد است.
صندوق‌های سرمایه‌گذاری بزرگ مانند گلدمن ساکس و دیگران شروع به سرمایه‌گذاری روی بیت کوین و سایر رمزارزها کرده‌اند.
معاملات اهرم‌دار
معاملات فارکس معمولاً با اهرم یا لِورِج انجام میشود. از آنجا که این بازار به طور معمول نوسان چندان زیادی ندارد بیشتر معامله‌گران برای افزایش سود معاملات خود از اهرم یا مارجین استفاده می‌کنند.
معامله‌گران به کمک اهرم میتوانند با سرمایه کم وارد معاملات بزرگتر شوند.
در سوی مقابل بازار رمزارزها معمولاً اهرم‌دار نیست. اگرچه در حال حاضر صرافی‌های بیشتر و بیشتری امکان استفاده از اهرم و معاملات مارجین را فراهم کرده‌اند. معامله‌گران میتوانند در صرافی‌هایی مانند بایننس، بیت‌مکس، و بسیاری از صرافی‌های بزرگ جهان معاملات اهرم‌دار انجام دهند.
اگرچه اهرم ابزار مفیدی برای افزایش سود معاملات است اما استفاده از اهرم‌های زیاد در معاملات رمزارزها به دلیل نوسانات بالای این بازار بسیار خطرناک است.
از آنجا که بازار رمزارزها به خودی خود یک بازار پرنوسان است تفاوت پول و ارز چیست؟ اعمال کردن اهرم اضافی باعث به خطر افتادن سرمایه افراد میشود.
صرافی‌ها
برای انجام معاملات سنتی فارکس ده‌ها هزار کارگزار از صرافی‌های خیابانی گرفته تا مراکز پرداخت با کارت‌های اعتباری محلی و بانکهای کوچک که معمولاً با بروکرهای بزرگ معامله می‌کنند وجود دارد.
اگر تا به حال به صرافی‌های محل زندگی‌تان مراجعه کرده و یک ارز را با ارز دیگر مبادله کرده باشید پس قبلاً در بازار فارکس معامله کرده‌اید.
کمیسیون‌های معاملاتی
کارمزد معاملات به نحوی در بازار فارکس بسیار کمتر از بازار رمزارزها است. این موضوع هم نقش مهمی در دوراهی ارز دیجیتال یا فارکس خواهد داشت.
تفاوت اصلی بین این دو بازار این است که کارمزد انجام معاملات در بازار رمزارزها ثابت است در حالی که کارمزد معاملات فارکس بسته به زمان انجام معاملات و بروکر به‌صورت پویا تغییر میکند.
عوامل اصلی تاثیرگذار بر قیمت
بازار فارکس در بیشتر موارد تحت تأثیر عوامل اقتصادی کلان مانند نرخ بهره، تورم و بیکاری است. در سوی دیگر، بازار رمزارزها عمدتاً تحت تأثیر متغیرهای اقتصاد خرد و همچنین محبوبیت ارزهای دیجیتال مختلف قرار دارد.
مزایا و معایب بازار ارزهای دیجیتال
قبل از تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاری در این بازار که به سرعت تغییر میکند موارد مثبت و منفی زیر را در نظر بگیرید. با سبک و سنگین کردن فهرست زیر می‌توانید درک مناسبی از مزایا و معایب معامله کردن در بازار ارزهای دیجیتال به دست بیاورید.
اگر احساس کردید مزایای سرمایه‌گذاری در این بازار بیشتر از معایب آن است وارد این بازار شوید. در غیر این صورت بهتر است یک بازار با ثبات‌تر برای سرمایه‌گذاری انتخاب کنید.
نبود تضمین دولتی در مورد حساب‌ها
پتانسیل رشد زیاد
امنیت کمتر بازار
ورود راحت‌تر به بازار
احتمال از دست رفتن ارزش کامل یک رمزارز
مقبولیت روزافزون در جامعه
احتمال تاثیر خطاهای فناوری رمزارزها بر روی بازار
مزایا و معایب بازار ارزهای دیجیتال
مزایا و معایب فارکس
در ظاهر بازار فارکس امن‌تر از بازار رمزارزها است اما به هر حال نباید بدون دانش وارد این بازار شوید. مزایا و معایب فعالیت در این بازار را بررسی کنید سپس در مورد ورود به آن تصمیم‌گیری کنید.
از آنجا که پای سرمایه شما در میان است تنها خودتان با بررسی دقیق می‌توانید به درستی انتخاب کنید وارد چه بازاری بشوید.
پتانسیل سودآوری زیاید و کوتاه مدت کمتر
ردیابی راحت سودها و اعمال مالیت از سوی دولت‌ها
تمهیدات مناسب در مقابل کلاهبرداری و دزدی
کارمزدها و هزینه‌های بالای واسطه‌ها بسته به بروکر انتخابی
احتمال ضررهای هنگفت کمتر
امکان تاثیرگذاری اتفاقات سیاسی غیرمترقبه بر بازار و تحمیل ضرر
مصونیت معامله‌گران و بروکرها در مقابل کلاهبرداری به کمک استاندارهای احراز هویت
مزایا و معایب فارکس
ارز دیجیتال یا فارکس، کدام یک بهتر است؟
شما می‌توانید فقط در فارکس، یا ارزهای دیجیتال یا در هر دو معامله کنید. در جدول زیر خلاصه‌ای از عواملی که باید در این تصمیم‌گیری در نظر بگیرید ارائه شده است.
تفاوت پول و ارز چیست؟
پول فیات ارز دولتی یک کشور است که پشتوانه ی فیزیکی مانند طلا و نقره ندارد، بلکه پشتوانه ی آن دولتی است که آن را صادر کرده است. ارزش پول فیات از ارتباط میان عرضه و تقاضا و ثبات دولت حاصل شده و به ارزش کالای فیزیکی، مانند ارزش پول، وابسته نیست. بیشتر ارزهای کاغذی مدرن مانند دلار امریکا، یورو و دیگر ارزهای مهم همگی پول فیات هستند.
فیات ریشه در زبان لاتین دارد و به معنی حکم "باید بشود" و یا "بگذار که بشود" است.
پول فیات
- پول فیات ارز دولتی یک کشور است که پشتوانه ی فیزیکی مانند طلا ندارد.
- پول فیات به بانک های مرکزی دولتی کنترل جامع تری روی اقتصاد میدهند زیرا مقدار ارز چاپ شده در کنترل بانک های مرکزی می باشد.
- مشکل عمده ی پول فیات چاپ بیش از اندازه ی آن است که باعث افزایش تورم میشود.
پول فیات چگونه کار میکند؟
پول فیات ارزشمند است فقط بدلیل این که دولت ارزشش را حفظ میکند و به واسطه این که دو طرف در یک تراکنش ارزش آن را می پذیرند.
در طول تاریخ، دولت ها سکه های خود را از کالاهای فیزیکی ارزشمند مانند طلا و نقره میساختند و یا پول کاغذی چاپ میکردند که در ازای آن سکه های طلا و نقره قابل دریافت بود. اما پول فیات این گونه تعریف نشده که ما به ازای آن مقدار معینی کالای ارزشمند و یا فلزات گرانبها دریافت شود.
بیشتر ارزهای مهم دنیا، مانند دلار امریکا، پول فیات هستند.
پول فیات چگونه بوجود آمد؟
از آنجا که پول فیات با ذخایر فیزیکی مانند ذخایر ملی طلا یا نقره ارتباطی ندارد، باعث می شود ارزش خود را به دلیل تورم از دست بدهد و یا حتی در صورت افزایش تورم، کاملا بی ارزش شود. اگر مردم اعتماد خود نسبت به پول ملی را از دست بدهند، پول ارزش خود را از دست خواهد داد. البته که این با پولی که طلا پشتوانه ی آن است، متفاوت است؛ برای مثال، طلا به دلیل استفاده شدن در جواهرات و تزئینات و همچنین تولید دستگاه های الکترونیکی، رایانه و وسایل نقلیه هوافضا دارای ارزش ذاتی است.
در گذشته در تاریخ امریکا، ارز این کشور پشتوانه ی طلا داشت (و حتی گاهی نقره). دولت فدرال با تصویب قانون بانکداری اضطراری سال 1933، اجازه نامه ی شهروندان در مبادله ارز با طلای دولت را لغو کرد، هنگامی که امریکا اجازه ی دادن طلا به کشورهای خارجی در ازای گرفتن دلار امریکا را لغو کرد، پشتوانه این ارز به طور کامل در سال 1971 حذف شد. از آن زمان تا به حال دلار امریکا، همانگونه که رویش هم چاپ شده، تنها پشتوانه ی "ایمان و اعتبار" دولت امریکا" را دارد و به عنوان ارز رایج برای کلیه بدهی ها، دولتی و خصوصی چاپ میشود. از این رو، دلار آمریکا قانونا فقط ابزار رفع بدهی محسوب می شود و هیچ گونه ارزش اعتباری مرتبط با طلا، نقره و غیره ندارد.
مزایا و معایب پول فیات
پول فیات ارز خوبی محسوب می شود در صورتی که بتواند نقشهایی را که اقتصاد یک کشور در واحد پولی خود به آن نیاز دارد، اجرا کند: این ارز همچنین، فواید خوبی برای دولت ها از طریق ایجاد ارزش حبابی فراهم می کند.
پول فیات در قرن بیستم تا حدودی معروف شد زیرا دولت ها و بانک های مرکزی به دنبال قطع ارتباط اقتصاد خود از فراز و نشیب های چرخه تجارت بودند. از آنجایی که پول فیات منبع ثابتی مانند طلا ندارد، دولت ها میتوانند کنترل بیشتری روی آن داشته باشند و اینگونه میتوانند متغیرهای اقتصادی مانند عرضه ی اعتبار، نقدینگی، نرخ بهره و سرعت پول را مدیریت کنند. به عنوان مثال، فدرال رزرو آمریکا وظیفه ی پایین نگه داشتن بیکاری و تورم را با این ابزار دارد.
با این حال، بحران وام و به دنبال آن سقوط مالی سال 2007 ، این باور را ایجاد کرد که بانک های مرکزی می توانند با تنظیم عرضه ی پول، مانع از سقوط و رکودهای جدی شوند. به طور مثال یک ارز مرتبط با طلا ثبات بیشتری دارد زیرا منبع طلا محدود است. اما به دلیل عرضه ی نامحدود پول فیات، امکان ایجاد حباب در این ارز وجود دارد.
دولت آفریقایی زیمبابوه نمونه ای از بدترین حالت تورم در دهه ی اول سال 2000 را ارائه داد. در پاسخ به مشکلات جدی اقتصادی، بانک مرکزی کشور شروع به چاپ پول با سرعتی عجیب کرد. این چاپ زیاد منجر به تورم اقتصادی شدیدی شد که در سال 2008 بین 230 تا 500 میلیارد درصد بود. قیمت ها به طرز چشمگیری افزایش پیدا کرد و خریداران مجبور شدند برای خرید مایحتاج ساده، با سبدها و ساک های پر پول به فروشگاه بروند. هنگامی که تورم در بالاترین مقدار بود، ارزش یک تریلیون دلار زیمبابوه تنها 40 سنت به دلار آمریكا بود.
پول فیات چه تفاوتی با ارز رمزنگاری شده دارد؟
فیات به معنای "بگذار انجام شود" است. ارز رمزنگاری شده به "یک ابزار غیرمتمرکز و دیجیتال مبادله ای که توسط رمزنگاری اداره می شود." دلالت دارد. هردوی اینها ارز هستند اما چندین تفاوت با یکدیگر دارند:
پول فیات همان پول رایج است که دولت از آن حمایت میکند. این ارز میتواند مانند دلار کاغذی و یا به طور الکترونیکی و به صورت کارت های اعتباری، پی پال و غیره باشد. دولت عرضه آن را کنترل میکند و میتوان با استفاده از آن مالیات خود را پرداخت کرد.
ارز رمزنگاری شده یک وجه رایج نیست و از طرف دولت و یا بانک پشتیبانی نمیشود. (این ارز غیرمتمرکز و جهانی است.) شکل آن بیشتر شبیه اعتبار بانکی است که در بانک وجود دارد. (این ارز دیجیتال است اما توسط بانک و یا دولت پشتیبانی نمیشود.) یک الگوریتم عرضه ی آن را کنترل میکند و شما می توانید با ارز رمزنگاری شده خرید کنید اما نمیتوانید با آن مالیات بپردازید. (و البته که باید برای تفاوت پول و ارز چیست؟ آن هم مالیات بپردازید.)
تفاوت ارز رمزنگاری شده با پول فیات
قانون سکه ی سال 1965، به طور خاص، بخش 31 امریکا 5103 با عنوان "پول رایج" می گوید: سکه و ارز امریکا (از جمله اسکناس های ذخیره شده فدرال و اسکناس های منتشر شده از بانکهای ذخیره فدرال و بانکهای ملی) پول رایج قانونی برای کلیه بدهی ها، عوارض عمومی، مالیات ها و حقوق، هستند.
برای اهداف مالیاتی فدرال، پول مجازی هم به عنوان دارایی محسوب می شود. اصول مالیاتی عمومی قابل اعمال در معاملات ملکی در معاملات ارز مجازی هم اعمال می شود.
در مواقع تورم زیاد، مردم باید بتوانند ثروت خود را به واحدی با ثبات بیشتر تبدیل کنند و یا با پایین آمدن ارزش پول فیات، سرمایه ای عظیم را از دست بدهند. اینجا ارزش ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین مشخص میشود. از آنجا که هیچ بانک مرکزی یا دولتی برای تغییر سیاست پولی بیت کوین وجود ندارد، این ارز دیجیتال به عنوان فرار از پول متمرکز به کار میرود و می تواند کمکی به سیاست های پولی ضعیف باشد.
با اینکه امروزه به خاطر تراکنش های طولانی مدت و نوسانات زیاد بیت کوین هنوز این نقش را ندارد، اما ممکن است که در آینده ای نزدیک و به خاطر تورم زیاد، مردم همه ی دارایی خود را تبدیل به بیت کوین کنند، همانگونه که امروزه همگی در پی خرید طلا هستند. تا زمانی که بیت کوین به ثبات برسد و قیمتش ثابت شود، سکه های باثبات دیگری مانند تتر،همچنان ارزشمند خواهند ماند. از آنجا که تتر به دلار امریکا متصل است، روشی کارآمد برای کسانی است که از تورم رنج میبرند و به دنبال ارزی باثبات و دولتی میگردند.
تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال
رمز ارزها یکی از مهم ترین مباحث مالی،اقتصادی و تکنولوژی در دنیاست، یک کوین نوعی دارایی رمزنگاری شده است که بلاک چین مخصوص به خود را دارد بر خلاف توکن که روی بلاک چین‌های سایر رمز ارزها جا به جا میشود این تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال است.
اغلب افرادی که به تازگی وارد دنیای کریپتو شده اند تفاوت کوین و توکن را نمی دانند.
تفاوت های زیادی بین کوین های کریپتو و توکن های رمزنگاری وجود دارد.
اگر می خواهید این تفاوت ها را متوجه شوید و با مفهوم کوین و توکن آشنا شوید پیشنهاد می کنیم مطالعه این مقاله را از دست ندهید.
همیار کریپتو بهترین یاری کننده شما در سفر طولانی ارزهای دیجیتال خواهد بود.
امروزه دنیای تجارت مدرن شده است و روش های جدید برای تجارت بوجود آمده است که با پلتفرم هایی مانند اینترنت، موبایل، کیف پول های ارز دیجیتال و… در ارتباط است.
اساتید همیار کریپتو در دوره های آموزشی ارزهای دیجیتال در مشهد به صورت حضوری و غیر حضوری شما را در این سفر همراهی می کنند.
کوین ارز دیجیتال چیست؟
کوین در ارزهای دیجیتال به رمزارزی گفته می شود که بلاکچین اختصاصی خود را دارد.
تمام «کوینها» به‌عنوان داده‌هایی در یک پایگاه داده بزرگ جهانی وجود دارند.
این پایگاه داده تمام تراکنش ها را پیگیری می کند و توسط رایانه های سراسر جهان بررسی و تأیید می شود.
تاریخچه کوین
در سال 1983، دیوید شام یک نوع پول دیجیتال مبتنی‌بر رمزنگاری اختراع کرد که ای‌کش (Electronic Cash) نام داشت.
دیوید شام بعدتر و در سال 1995 یک پول دیجیتال دیگر به نام دیجی‌کش (Digi Cash) ابداع کرد که روش رمزنگاری آن به گونه‌ای بود که نه بانک، نه دولت و نه هیچ شخص ثالثی قادر به ردگیری تراکنش‌های مالی آن نبودند.
در سال 1996 و در دانشگاه MIT مطالبی منتشر شد که در آن یک نظام رمزارز را به تفصیل شرح داده شده بود.
این سلسله مطالب در همان سال توسط آژانس امنیت ملی آمریکا در قالب یک گزارش با عنوان «چگونه یک ضرابخانه بسازیم: رمزنگاری پول‌های الکترونیکی گمنام» منتشر شد.
اولین رمزارز یا COIN که به صورت غیرمتمرکز کار می‌کرد در سال 2009 به‌جود آمد که همان بیت‌کوین است.
کوین متمرکز و غیرمتمرکز چیست؟
کوین ها به دو دسته متمرکز و غیرمتمرکز تقسیم می شوند.
کوین متمرکز
ارزهای دیجیتال متمرکز درواقع مثل پول‌های رایج عمل میکند، اما در دنیای دیجیتالی.
در حقیقت به مانند بانک مرکزی که کنترل مقدار چاپ پول و مقدار عرضه و تقاضا را در بازار کنترل میکند، توسعه‌دهندگان و سازندگان COIN متمرکز نیز روی آن کوین نظارت و دسترسی کامل بر مقدار چاپ و نحوه عرضه و تقاضای آن در بازار را دارند و کاملا کنترل شده عمل می‌کنند.
کوین غیرمتمرکز
ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز در واقع رمزارزی است که توسعه دهندگان، در کنترل آن هیچ‌گونه نقشی ندارند.
به‌عبارت دیگر داده های داخلی شبکه به‌جای اینکه روی یک سرور مرکزی ذخیره شوند، بر روی هزارن سرور و به‌صورت کاملا شبکه‌ای ذخیره سازی می‌شوند.
به‌این ترتیب احتمال هک و یا دزدی پایین و همچنین میزان اعتماد و شفافیت بر عدم دستکاری آن افزایش می‌یابد.
توکن ارز دیجیتال چیست؟
توکن ها روی بلاکچین های موجود ایجاد می شوند و بلاکچین اختصاصی ندارد.
توکن‌ها روی بلاک چین ایجاد می‌شوند و براساس خصوصیاتی که برایشان تعریف میشود، دسته‌بندی‌ها و کاربردهای متفاوتی خواهند داشت.
امروزه، بلاک چین اتریوم میزبان اکثر توکن‌ها با ویژگی‌های متنوع و منحصربه‌فردشان است.
بنابراین، ویژگی دیگری که در تعریف توکن باید به آن توجه کرد، بی‌نیازی به بلاک چین اختصاصی است که نقطه تمایز آن با کوین نیز به‌شمار میرود.
هر کمپانی میتواند در شبکه بلاک چین توکن اختصاصی‌اش را تولید کند؛ اما این توکن‌ها ارزش کوین را ندارند و فقط برای پرداخت یا به‌کارگیری درون اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dApps) کاربردی هستند.
توکن هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می شوند به عنوان توکن های ERC-20 شناخته می شوند.
شبکه ERC-20 یکی از شبکه هایی است که می توان بر بستر آن کوین و توکن جابه جا کرد، در مقاله شبکه های نقل و انتقال در بلاکچین ما این شبکه ها را به طور مفصل توضیح داده ایم.
اگر شبکه های نقل و انتقال را بشناسید در فرایند نقل و انتقال به شما کمک می کند تا سرمایه خود را به اشتباه انتقال ندهید.
پیشنهاد می کنیم مطالعه این مقاله را از دست ندهید.
چگونه توکن ها ایجاد می شوند؟
ایجاد توکن به توانایی فنی کمی نیاز دارد و برای کسی که تجربه برنامه نویسی دارد توصیه می شود.
البته به توسعه دهنده نیاز دارد که برخی از کوین های بومی را برای بلاک چینی که توکن روی آن ایجاد می شود، خرج کند.
به عنوان مثال، اگر توکن در اتریوم ایجاد شود، سازنده باید مقداری اتر هزینه کند تا ماینرهای شبکه را وادار به اعتبارسنجی تراکنش توکن (ایجاد) کند.
هدف ساخت توکن ارز دیجیتال
بیشتر توکن ها برای استفاده با برنامه های غیرمتمرکز یا dApps وجود دارند.
زمانی که توسعه‌دهندگان در حال ایجاد توکن خود هستند، میتوانند تصمیم بگیرند که چه تعداد واحد بسازند و این توکن‌های جدید هنگام ایجاد به کجا ارسال شوند.
آنها در این مرحله مقداری از ارز دیجیتال بومی را روی بلاک چینی که در حال ایجاد توکن هستند، پرداخت خواهند کرد.
پس از ایجاد، توکن ها اغلب برای فعال کردن ویژگی های برنامه ای که برای آن طراحی شده اند استفاده می شوند.
بایننس (صرافی) نیز توکن خاص خود را دارد. هنگامی که کاربران با BNB (توکن بایننس) معامله می کنند، کارمزد آنها 50٪ کمتر است.تفاوت پول و ارز چیست؟
روش‌های مختلف استفاده از توکن‌ها
به‌عنوان روش پرداخت بین دو طرف قرارداد که بر سر پرداخت ازطریق توکن توافق کردند.
مالکیت دارایی دیجیتال (ملک، محصولات، سهام و…)
حسابداری برای اقدامات دیجیتالی
پاداش‌دهی به مشارکت‌کنندگان در یک شبکه
اطمینان از امنیت شبکه
فراهم‌کردن تجربه کاربری ارتقا یافته
مزیت ایجاد یک توکن ارز دیجیتال چیست؟
از آنجایی که توسعه‌دهنده dApp و توکن مجبور نیست بلاکچین خود را ایجاد کند، در زمان و منابع آنها صرفه‌جویی میکند.
آنها میتوانند از ویژگی‌های ارز دیجیتال با برنامه خود استفاده کنند و در عین حال از امنیت بلاکچین بومی بهره ببرند.
زمان تنها چیزی نیست که آنها را نجات می دهد، اگر آنها بلاک چین و کوین خود را به جای dApp و توکن ایجاد کنند، باید ماینر هایی را نیز برای تأیید تراکنش های خود پیدا کنند.
اگر با مفهوم ماینر آشنایی ندارید می توانید مقاله استخراج ارز دیجیتال را مطالعه کنید.
برای ایجاد یک بلاکچین قوی که نتوان به آن حمله کرد، ماینرهای زیادی نیاز دارند.
منظور از حمله در اینجا حمله 51 درصدی است. مقاله آن را مطالعه کنید تا متوجه این خطر شوید.
کار کردن روی یک بلاکچین مشترک که چندین برنامه می توانند روی آن اجرا شوند، برای بسیاری از کامپیوترها بسیار منطقی تر است تا هزاران بلاکچین ضعیف و عمدتا متمرکز. این فقط یک فرآیند بسیار طولانی تر و بسیار گران تر است.
انواع توکن ارز دیجیتال
در نهایت، در تعریف توکن، اجازه دهید به چند نوع مختلف توکن نگاهی بیندازیم.
توکن های امنیتی
بیشتر توکن های صادر شده توسط ICO توکن های امنیتی هستند. شخصی که آنها را خریداری می کند، پول خود را با انتظار سود در ICO سرمایه گذاری می کند. بر اساس قوانین سوئیس، با این اوراق مانند اوراق بهادار سنتی رفتار می شود.
توکن‌های سهام
اگر یک توکن نشان‌دهنده مقداری سهام در شرکتی باشد که آن را منتشر میکند، یک توکن سهام است. با این حال، تعداد کمی از شرکت‌ها از چنین ICO استفاده کرده‌اند، زیرا دستورالعمل‌های نظارتی زیادی در مورد اینکه چه چیزی قانونی است و چه چیزی نیست وجود ندارد.
توکن های کاربردی
توکن های کاربردی برای دسترسی افراد به یک محصول یا خدمات استفاده می شوند. آنها همچنین نادر هستند زیرا انتظار می رود بیشتر توکن ها بر اساس عرضه محدود آنها ارزش بیشتری پیدا کنند.
تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال
کوین‌های دیجیتالی مانند بیت کوین روی یک شبکه بلاک چین بومی و اختصاصی وجود دارند؛ اما توکن‌های دیجیتالی روی بلاک چین‌های موجود ایجادشدنی هستند.
کوین‌های دیجیتالی ارزش پولی دارند و در اصطلاح ارز دیجیتالی به‌شمار می‌آیند و میتوانند در فرایندهای پرداخت استفاده شوند؛ درحالی‌که توکن‌ها کاربردهای گسترده‌ای دارند و ممکن است به‌شکل‌های مختلف به‌کار روند.
ایجاد کوینها به‌هیچ‌وجه آسان نیست و فرایند پیچیده‌ای باید سپری شود؛ اما ساخت توکن برای افراد آشنا با برنامه‌نویسی کار سختی نخواهد بود.
توزیع کوین ازطریق استخراج انجام میشود که به انجام محاسبات پیچیده نیاز دارد؛ اما توزیع توکن‌ها در اکثر مواقع با برگزاری رویدادهای عرضه اولیه کوین (ICO) صورت می‌پذیرد.
جمع بندی
در این مقاله دریافتیم توکن رمزنگاری‌شده نوعی دارایی دیجیتال به‌حساب آید.
استفاده از آن به‌جای کوین یا ارز دیجیتال صحیح نیست؛ زیرا توکن‌ها کاربردی فراتر از رمزارز دارند و میتوانند نمایانگر دارایی دیجیتال یا خدمات یا محصول خاصی باشند.
اکنون باید بفهمید که وقتی کسی می گوید “کوین” دیجیتال و “توکن” دیجیتالی، منظور چیست.
اکنون باید تعریف ساده کوین و توکن را بدانید
کوینها بومی بلاکچین خود هستند. در حالی که توکن ها بر روی بلاکچین دیگری قرار دارند.
کوینها اغلب به عنوان پول استفاده می شوند.
با این حال، برخی از کوینها کاربردهای دیگری نیز دارند.
این موارد شامل استفاده برای سوخت رسانی به برنامه ها، استفاده به عنوان یک سهام برای اعتبارسنجی تراکنش در شبکه، یا استفاده برای سوخت قراردادهای هوشمند و تراکنش های توکن است.
اگر آنها برای استفاده در dApp ایجاد شده اند، پس هدف آنها به خود برنامه بستگی دارد.
همیار کریپتو نمونه‌های زیادی از کوینها و توکن‌ها به شما داده شده است تا به شما کمک کند تا درک روشنی از منظور ما از هر عبارت داشته باشید.
بنابراین، اکنون که تعریف کوین و تعریف توکن را می‌دانید، به رمزارزهای مورد علاقه خود فکر کنید.
آیا آنها کوین هستند یا توکن؟
برای تشخیص کوین از توکن می توانید به سایت Coinmarketcap بروید و بر روی ارز مورد نظر خود کلیک کنید و کوین و توکن بودن آن را مشاهده کنید.
دیدگاه شما